Helaas ondersteunen we uw browser (Internet Explorer) niet meer, sommige functionaliteiten konden niet werken. Klik hier voor informatie over het upgraden van uw browser.
Route brievenbezorging vanaf 17e eeuw door postiljons
In de huidige tijd wordt steeds meer gebruik gemaakt van digitaal versturen van post. In de 17 en 18e eeuw werd de post verzorgd door postiljons. Dat waren ruiters die de post naar plaatsen brachten die aan een vaste route lagen. Bij aankomst bliezen ze op een hoorn, een posthoorn om de inwoners te laten weten dat de post gearriveerd was. Slechts aangestelde postiljons en verdeelplaatsen mochten het beeldmerk van de posthoorn voeren. Dit embleem wordt nog steeds door postbedrijven in heel Europa gebruikt. Voor meer informatie over het ontstaan en de evolutie van de postbezorging verwijs ik naar de bronvermeldingen. De postmusea zowel in Den Haag als in Brussel bestaan niet meer zij zijn helaas permanent gesloten. In Duitsland kan je het museum für Kommunication in Berlijn, Frankfurt en in Nürnberg bezoeken. In Bonn is het Archiv für Philatelie. In Frankrijk is in Parijs het Musée de la Poste Om beter kennis te kunnen maken maken met de afzonderlijke haltes wordt waar mogelijk verwezen naar een stadswandeling met audio ondersteuning via de app izi.Travel De route is in een lusvorm en kan in elk van de genoemde plaatsen met de camper worden gestart
23.03.2023 - 23.03.2023
Reisdagboek
Het huidige Alhen aan de Rijn is een samenvoeging van verschillende plaatsen. Een daarvan is Oudshoorn. In 1590 was Oudshoorn al een belangrijke plaats in het postverkeer geworden. In 1597 werd er een speciale postdienst in het leven geroepen. Vanaf 1646 werd Oudshoorn zelf “Generaal Comptoir”, het belangrijkste postwisselkantoor van de Republiek der Nederlanden. Iedere nacht kwamen op één en twee uur, vijf postrijders uit Rotterdam, Den Haag, Amsterdam, Leiden en Utrecht samen en wisselden hun post uit. De brieven en andere poststukken werden vervoerd in gesloten valiezen. In een herberg werden de poststukken gesorteerd en weer verder vervoerd. De dienst was overigens zeer eenvoudig, registers werden niet bijgehouden. Omdat de wisseling van de post in een herberg plaatsvond en er tijdens de wachttijden nogal eens sterke drank werd genuttigd, leidde dit tot nalatigheden en andere tekortkomingen ten aanzien van de postbezorging en postvervoer. Dat leidde er uiteindelijk toe dat bij een resolutie van 7 april 1758 werd bepaald, dat er een pand moest worden aangekocht dat louter en alleen ten dienste zou staan als een verwissel- en postkantoor, met daarbij tevens de woningen voor beide commiezen en stalling voor de paarden van de aankomende en de vertrekken de postiljons, met daarbij een goede wachtruimte voor de postiljons zelf. Als toelichting werd vermeld dat deze huisvestiging NIET in een herberg moet zijn, zodat de expeditie werd vertraagd.
De postmeester Borrebagh staat aan de basis van de postrit tussen Alphen naar Hamont. De Haagse postmeester wist telkens voor hem gunstige contracten af te sluiten en zijn netwerk uit te breiden. Tussen 1679 en 1681 richtte Borrebagh een rit op van Alphen over Gouda naar Hamont. Vanaf 1686 volgden ook Rotterdamse brieven deze route. Een jaar later kreeg Borrebagh ook de postroute van Luik via Hamont naar Holland in handen. Zo bouwde hij in de loop der jaren een flink netwerk op. In 1701 verzorgde hij de posterijen op Zuid-Holland, Maastricht, Overmaas, Aken, Luik en Zeeland.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/1002-de-beelden-route-gemeente-alphen-aan-den-rijn/nl
Bron: www.postroute.nl
Het huidige Alhen aan de Rijn is een samenvoeging van verschillende plaatsen. Een daarvan is Oudshoorn. In 1590 was Oudshoorn al een belangrijke plaats in het postverkeer geworden. In 1597 werd er een speciale postdienst in het leven geroepen. Vanaf 1646 werd Oudshoorn zelf “Generaal Comptoir”, het belangrijkste postwisselkantoor van de Republiek der Nederlanden. Iedere nacht kwamen op één en twee uur, vijf postrijders uit Rotterdam, Den Haag, Amsterdam, Leiden en Utrecht samen en wisselden hun post uit. De brieven en andere poststukken werden vervoerd in gesloten valiezen. In een herberg werden de poststukken gesorteerd en weer verder vervoerd. De dienst was overigens zeer eenvoudig, registers werden niet bijgehouden. Omdat de wisseling van de post in een herberg plaatsvond en er tijdens de wachttijden nogal eens sterke drank werd genuttigd, leidde dit tot nalatigheden en andere tekortkomingen ten aanzien van de postbezorging en postvervoer. Dat leidde er uiteindelijk toe dat bij een resolutie van 7 april 1758 werd bepaald, dat er een pand moest worden aangekocht dat louter en alleen ten dienste zou staan als een verwissel- en postkantoor, met daarbij tevens de woningen voor beide commiezen en stalling voor de paarden van de aankomende en de vertrekken de postiljons, met daarbij een goede wachtruimte voor de postiljons zelf. Als toelichting werd vermeld dat deze huisvestiging NIET in een herberg moet zijn, zodat de expeditie werd vertraagd.
De postmeester Borrebagh staat aan de basis van de postrit tussen Alphen naar Hamont. De Haagse postmeester wist telkens voor hem gunstige contracten af te sluiten en zijn netwerk uit te breiden. Tussen 1679 en 1681 richtte Borrebagh een rit op van Alphen over Gouda naar Hamont. Vanaf 1686 volgden ook Rotterdamse brieven deze route. Een jaar later kreeg Borrebagh ook de postroute van Luik via Hamont naar Holland in handen. Zo bouwde hij in de loop der jaren een flink netwerk op. In 1701 verzorgde hij de posterijen op Zuid-Holland, Maastricht, Overmaas, Aken, Luik en Zeeland.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/1002-de-beelden-route-gemeente-alphen-aan-den-rijn/nl
Bron: www.postroute.nl
Dordrecht als zeehaven en Den Haag als administratief centrum waren van oudsher belangrijke steden in het postverkeer in de waterrijke noordelijke Nederlanden.
Stadswandeling met audio ondersteuning https://izi.travel/nl/d3a7-wandeling-door-de-binnenstad-en-19e-eeuwse-schil-van-dordrecht/nl
Dordrecht als zeehaven en Den Haag als administratief centrum waren van oudsher belangrijke steden in het postverkeer in de waterrijke noordelijke Nederlanden.
Stadswandeling met audio ondersteuning https://izi.travel/nl/d3a7-wandeling-door-de-binnenstad-en-19e-eeuwse-schil-van-dordrecht/nl
De naam Tilburg komt voor het eerst voor in het Liber Aureus uit 1191. Daarin werd een document uit 709 overgeschreven dat opgemaakt zou zijn in Tilburg (actum publice Tilliburgis). Het huidige Tilburg stond toen bekend als West-Tilburg, terwijl Oost-Tilburg overvleugeld werd door het in 1212 er vlak naast gestichte Oisterwijk. De gehele heerlijkheid, die nog meer plaatsen omvatte, staat wel bekend als Groot-Tilburg. In 1387 werd Tilburg van Oisterwijk gescheiden en ging, samen met Goirle, de heerlijkheid Tilburg en Goirle vormen. Deze maakte deel uit van het Kwartier van Oisterwijk van de Meierij van ‘s-Hertogenbosch.
In de 15e eeuw liet Jan van Haestrecht, een van de heren van Tilburg, het Kasteel van Tilburg bouwen, dat in 1858 moest wijken voor een fabriek. Het is nog steeds terug te vinden in het wapen en het logo van de stad. De bestuurlijke eenheid Tilburg is ontstaan uit een aantal buurtschappen, zogenaamde herdgangen, die met elkaar in verbinding stonden. De oude dorpskernen zijn nog steeds terug te vinden in de namen van verschillende oude wijken.
Op basis van de al aanwezige schapenteelt groeide Tilburg omstreeks 1600 uit tot de belangrijkste wolstad van Brabant en overvleugelde het midden 18e eeuw de bijna compleet weggevallen Hollandse textielindustrie. Op 18 april 1809 verkreeg Tilburg van Lodewijk Napoleon Bonaparte, toenmalig vorst van het Koninkrijk Holland, stadsrechten.
Het ambt van postmeester dat als regel zeer hoge voordelen afwierp, werd dan
ook gereserveerd voor magistraten of hun verwanten, die er over hadden te beschikken.
Het ambt werd zelfs wel eens als bruidsschat meegeven aan een huwbare dochter, of
men gaf het als geschenk aan een pasgeboren zoon. Zo is het te verklaren dat een en
dezelfde persoon postmeester kon zijn van bijvoorbeeld Gouda en Tilburg (J.D. van
Brink, 1932). In die dagen was de post van Tilburg voor andere ondernemers ook
waardevol, zodat er al spoedig kapers op de kust kwamen.
De postmeesters van Amsterdam, Leiden, Gouda en Gorinchem kregen het recht op het
houden van het kantoor in Tilburg op 4 juli 1719 en zoals reeds is opgemerkt brachten
zij dit kantoor als bezit in bij de oprichting van de Postsociëteit. Sinds deze oprichting
werd het kantoor op de Heuvel beheerd door een commies van de postsociëteit.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/57ac-04-stadswandeling-tilburg-rondom-heuvel-oude-markt/nl
Bron: postgeschiedenis Tilburg
De naam Tilburg komt voor het eerst voor in het Liber Aureus uit 1191. Daarin werd een document uit 709 overgeschreven dat opgemaakt zou zijn in Tilburg (actum publice Tilliburgis). Het huidige Tilburg stond toen bekend als West-Tilburg, terwijl Oost-Tilburg overvleugeld werd door het in 1212 er vlak naast gestichte Oisterwijk. De gehele heerlijkheid, die nog meer plaatsen omvatte, staat wel bekend als Groot-Tilburg. In 1387 werd Tilburg van Oisterwijk gescheiden en ging, samen met Goirle, de heerlijkheid Tilburg en Goirle vormen. Deze maakte deel uit van het Kwartier van Oisterwijk van de Meierij van ‘s-Hertogenbosch.
In de 15e eeuw liet Jan van Haestrecht, een van de heren van Tilburg, het Kasteel van Tilburg bouwen, dat in 1858 moest wijken voor een fabriek. Het is nog steeds terug te vinden in het wapen en het logo van de stad. De bestuurlijke eenheid Tilburg is ontstaan uit een aantal buurtschappen, zogenaamde herdgangen, die met elkaar in verbinding stonden. De oude dorpskernen zijn nog steeds terug te vinden in de namen van verschillende oude wijken.
Op basis van de al aanwezige schapenteelt groeide Tilburg omstreeks 1600 uit tot de belangrijkste wolstad van Brabant en overvleugelde het midden 18e eeuw de bijna compleet weggevallen Hollandse textielindustrie. Op 18 april 1809 verkreeg Tilburg van Lodewijk Napoleon Bonaparte, toenmalig vorst van het Koninkrijk Holland, stadsrechten.
Het ambt van postmeester dat als regel zeer hoge voordelen afwierp, werd dan
ook gereserveerd voor magistraten of hun verwanten, die er over hadden te beschikken.
Het ambt werd zelfs wel eens als bruidsschat meegeven aan een huwbare dochter, of
men gaf het als geschenk aan een pasgeboren zoon. Zo is het te verklaren dat een en
dezelfde persoon postmeester kon zijn van bijvoorbeeld Gouda en Tilburg (J.D. van
Brink, 1932). In die dagen was de post van Tilburg voor andere ondernemers ook
waardevol, zodat er al spoedig kapers op de kust kwamen.
De postmeesters van Amsterdam, Leiden, Gouda en Gorinchem kregen het recht op het
houden van het kantoor in Tilburg op 4 juli 1719 en zoals reeds is opgemerkt brachten
zij dit kantoor als bezit in bij de oprichting van de Postsociëteit. Sinds deze oprichting
werd het kantoor op de Heuvel beheerd door een commies van de postsociëteit.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/57ac-04-stadswandeling-tilburg-rondom-heuvel-oude-markt/nl
Bron: postgeschiedenis Tilburg
Op 29 juni 1720 op den helderen dagh naer middagh houden ze, gezeten te paard onder Spoordonk, twee Hollantse posteljons 3) van verscheijde comptoiren, op Maestricht rijdende aan. Het zijn Lauwrens Leijten (30) en Peter van Dijck (18), die van Tilburg op Eindhoven rijden. Ze dwingen de postiljons met pistolen op de borst om de postvaliezen te openen. Als ze dat weigeren pakt Francis zijn mes en snijdt een van de valiezen open. Daarop opent ook de tweede postiljon zijn valies. Op dat moment passeert Tholof Hoppenbrouwers, inwoner van Oirschot, en op het sien plegen van die geweldige visitatie zegt hij alleen maar: t’is off de soldaten hier plonderde. Daarop wordt hij door Francis van Eijnthove uitgescholden met vuijle scheltwoorden van hontsvot wat raeckt u dat. De geagiteerde Francis springt over de sloot op Tholof af, en wordt gevolgd door zijn broer Jasper, met het pistool in zijn hand. Ze beginnen Tholof te mishandelen zodat deze in het korenveld valt. Hij krabbelt op maar wordt door zijn belagers in de sloot geworpen. Door die rancontre gromstoorigh geworden loopt Tholof naar het huis van Dirck Hobbelen, en pakt een schop, en slaat daarmee naar Jasper zonder hem te raken. Die komt van zijn paard, richt zijn pistool en schiet, waarop Tholof terstonts van het leven ter doot is gebraght. Francis rijdt te paard nog op het lijk af, en zegt: hij is doodt, waarna de beide mannen wegrijden.
Het lichaam van het slachtoffer wordt gevisiteerd door de heer Mathias Rooijckens, med.dr. en meester Francois Pereboom. Zij constateren een pistoolschoot soo het bleeck boven het cartilago en ciformis. Bij autopsie stellen ze vast dat de kogel door het diaphragma van onder tot boven dwars door het hart is gegaan.
Bron: Canon van Oirschot
Op 29 juni 1720 op den helderen dagh naer middagh houden ze, gezeten te paard onder Spoordonk, twee Hollantse posteljons 3) van verscheijde comptoiren, op Maestricht rijdende aan. Het zijn Lauwrens Leijten (30) en Peter van Dijck (18), die van Tilburg op Eindhoven rijden. Ze dwingen de postiljons met pistolen op de borst om de postvaliezen te openen. Als ze dat weigeren pakt Francis zijn mes en snijdt een van de valiezen open. Daarop opent ook de tweede postiljon zijn valies. Op dat moment passeert Tholof Hoppenbrouwers, inwoner van Oirschot, en op het sien plegen van die geweldige visitatie zegt hij alleen maar: t’is off de soldaten hier plonderde. Daarop wordt hij door Francis van Eijnthove uitgescholden met vuijle scheltwoorden van hontsvot wat raeckt u dat. De geagiteerde Francis springt over de sloot op Tholof af, en wordt gevolgd door zijn broer Jasper, met het pistool in zijn hand. Ze beginnen Tholof te mishandelen zodat deze in het korenveld valt. Hij krabbelt op maar wordt door zijn belagers in de sloot geworpen. Door die rancontre gromstoorigh geworden loopt Tholof naar het huis van Dirck Hobbelen, en pakt een schop, en slaat daarmee naar Jasper zonder hem te raken. Die komt van zijn paard, richt zijn pistool en schiet, waarop Tholof terstonts van het leven ter doot is gebraght. Francis rijdt te paard nog op het lijk af, en zegt: hij is doodt, waarna de beide mannen wegrijden.
Het lichaam van het slachtoffer wordt gevisiteerd door de heer Mathias Rooijckens, med.dr. en meester Francois Pereboom. Zij constateren een pistoolschoot soo het bleeck boven het cartilago en ciformis. Bij autopsie stellen ze vast dat de kogel door het diaphragma van onder tot boven dwars door het hart is gegaan.
Bron: Canon van Oirschot
Bron foto: https://www.hippomobielerfgoed.nl
Bron foto: https://www.hippomobielerfgoed.nl
Hamont was het centrum van de 17e en 18e eeuwse post. Ruim 125 jaar lang was Hamont de verwisselplaats voor de brievenpost. Twee maal per week kwamen de Hollandse postiljons hier aan. Telkens een uit Steensel/Eindhoven en een uit Maastricht.
Bezienswaardigheden: Grevenbroekmuseum
Generaal Dempseylaan 1
Hamont - Achel
+32(0)11646070
Grenbroekmuseum
Wandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/1a27-louvre-wico-campus-hamont-2023/nl
Bron: Hamont De geheimen van zijn brievenpost
Hamont was het centrum van de 17e en 18e eeuwse post. Ruim 125 jaar lang was Hamont de verwisselplaats voor de brievenpost. Twee maal per week kwamen de Hollandse postiljons hier aan. Telkens een uit Steensel/Eindhoven en een uit Maastricht.
Bezienswaardigheden: Grevenbroekmuseum
Generaal Dempseylaan 1
Hamont - Achel
+32(0)11646070
Grenbroekmuseum
Wandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/1a27-louvre-wico-campus-hamont-2023/nl
Bron: Hamont De geheimen van zijn brievenpost
Volgens de archieven van Thurn en Taxis waren in 1788 Tongeren, Bree, Hasselt en Hamont belast met de prinsbisschoppelijke brievenpost. Achel en Stokkem waren in dienst van de keizerlijke brievenpost en was er een posthouderij in Rekem en Bocholt, laatstgenoemde in functie van de bisschop van Münster. Dreigende oorlogen als voorloper van de Franse Revolutie maakten het postvervoer kwetsbaar en dikwijls onmogelijk.
Wandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/9594-de-niet-zo-geheime-missie-van-de-lozerspotters/nl
Bron: www.postroute.nl
Bron foto: https://commons.wikimedia.org/
Volgens de archieven van Thurn en Taxis waren in 1788 Tongeren, Bree, Hasselt en Hamont belast met de prinsbisschoppelijke brievenpost. Achel en Stokkem waren in dienst van de keizerlijke brievenpost en was er een posthouderij in Rekem en Bocholt, laatstgenoemde in functie van de bisschop van Münster. Dreigende oorlogen als voorloper van de Franse Revolutie maakten het postvervoer kwetsbaar en dikwijls onmogelijk.
Wandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/9594-de-niet-zo-geheime-missie-van-de-lozerspotters/nl
Bron: www.postroute.nl
Bron foto: https://commons.wikimedia.org/
Op het einde van de onderhandelingen in Münster, in 1646, ontstond een verbinding tussen Münster en Den Haag met Oudshoorn bij Alphen aan den Rijn als verwisselplaats. Den Haag was op haar beurt verbonden met de belangrijke havenplaats Dordrecht van waaruit sedert 1654 een postbode of besteller de verzending van en naar Maastricht en Luik verzorgde. Van Eindhoven/Steenselnaar Maastricht reden postiljons tweemaal per week heen en weer. Vanuuit Maastricht werden via Aken of Luik de brieven verder vervoerd door Duitsland en Frankrijk . In 1667 werd met nachtritten in de richting van Maastricht gestart.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/679a-maastricht-eeuwige-allure/nl
Bron: www.grevenbroekmuseum.be
Op het einde van de onderhandelingen in Münster, in 1646, ontstond een verbinding tussen Münster en Den Haag met Oudshoorn bij Alphen aan den Rijn als verwisselplaats. Den Haag was op haar beurt verbonden met de belangrijke havenplaats Dordrecht van waaruit sedert 1654 een postbode of besteller de verzending van en naar Maastricht en Luik verzorgde. Van Eindhoven/Steenselnaar Maastricht reden postiljons tweemaal per week heen en weer. Vanuuit Maastricht werden via Aken of Luik de brieven verder vervoerd door Duitsland en Frankrijk . In 1667 werd met nachtritten in de richting van Maastricht gestart.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/679a-maastricht-eeuwige-allure/nl
Bron: www.grevenbroekmuseum.be
Na de Vrede van Utrecht in 1713 werd besloten een keizerlijk postkantoor te openen in Maaseik. Maaseik werd hierdoor een van de belangrijkste schakels in de Europese postverbindingen in die tijd. Dagelijks reden postiljons in met de gesloten "maal" of postzak achter op het zadel van hun paard gebonden. De brieven werden dan van hieruit weer door andere postiljons over de wegen door gans Europa vervoerd. Het kantoor in Maaseik vormde een belangrijk verbindingsschakel. Heel wat brieven uit de Verenigde Nederlanden arriveerden hier. Brieven met bestemming Duitsland, Zwitserland en landen verder oostelijk gelegen werden doorgestuurd over Aken en Keulen. Brieven voor Frankrijk of Luxemburg werden doorgestuurd over Luik. In 1714 werd een nieuwe dagelijkse route met Amsterdam ingericht en het jaar daarop met Den Haag. Deze laatste route nam 24 en een half uur in beslag.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/2e5f-stadswandeling-maaseik/nl
Bron: De Maaseikenaar Jaargang 11, nummer vier
Na de Vrede van Utrecht in 1713 werd besloten een keizerlijk postkantoor te openen in Maaseik. Maaseik werd hierdoor een van de belangrijkste schakels in de Europese postverbindingen in die tijd. Dagelijks reden postiljons in met de gesloten "maal" of postzak achter op het zadel van hun paard gebonden. De brieven werden dan van hieruit weer door andere postiljons over de wegen door gans Europa vervoerd. Het kantoor in Maaseik vormde een belangrijk verbindingsschakel. Heel wat brieven uit de Verenigde Nederlanden arriveerden hier. Brieven met bestemming Duitsland, Zwitserland en landen verder oostelijk gelegen werden doorgestuurd over Aken en Keulen. Brieven voor Frankrijk of Luxemburg werden doorgestuurd over Luik. In 1714 werd een nieuwe dagelijkse route met Amsterdam ingericht en het jaar daarop met Den Haag. Deze laatste route nam 24 en een half uur in beslag.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/2e5f-stadswandeling-maaseik/nl
Bron: De Maaseikenaar Jaargang 11, nummer vier
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/9314-stadswandeling-weert/nl
Bron: www.postroute.nl
Bron foto: https://nl.frwiki.wiki/wiki/Postillon
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/9314-stadswandeling-weert/nl
Bron: www.postroute.nl
Bron foto: https://nl.frwiki.wiki/wiki/Postillon
Zeer opvallend was de pioniersrol van Hamont voor wat betreft de brievenpost. Achteraf lijkt dit niet zo verwonderlijk . Hamont was de eerste Luikse stad die men vanuit het noorden aandeed op de kortse weg naar het voor de Hollandse steden belangrijke Maastricht. Naast de met elkaar corresponderende steden en de kerkelijke overheden hadden vooral de kooplieden, waaronder zeker ook de teuten, baat bij een regelmatige postbedeling.
Bron: Hamont en de geheimen van zijn brievenpost
Zeer opvallend was de pioniersrol van Hamont voor wat betreft de brievenpost. Achteraf lijkt dit niet zo verwonderlijk . Hamont was de eerste Luikse stad die men vanuit het noorden aandeed op de kortse weg naar het voor de Hollandse steden belangrijke Maastricht. Naast de met elkaar corresponderende steden en de kerkelijke overheden hadden vooral de kooplieden, waaronder zeker ook de teuten, baat bij een regelmatige postbedeling.
Bron: Hamont en de geheimen van zijn brievenpost
In 1232 was Eindhoven nog in het bezit van hertog Hendrik II van Brabant, maar de heerlijkheid Eindhoven werd vermoedelijk in 1282 uitgegeven aan Willem, heer van Cranendonck. Toen ontstond ook het stadszegel met de drie hoorns, dat verwijst naar het geslacht Cranendonck en dat nog altijd het stadswapen siert. In 1388 wordt Willem van Milberg als heer van Eindhoven genoemd. Deze versterkte de omwalling en stichtte het kapittel. Van 1412-1434 trad Jan van Schoonvorst als heer van Eindhoven op. Hij was tevens burggraaf van Montjoie (Monschau), en heer van Cranendonck en Diepenbeek. Deze richtte in 1419 de gilden op en liet in 1420 een nieuw kasteel bouwen, het kasteel van Eindhoven, op de plaats waar nu Villa Ravensdonck staat. Bij het oude kasteel verrees klooster Mariënhage, dat ook tegenwoordig nog bestaat. Het nieuwe kasteel lag binnen de stadsomwalling en maakte deel uit van de verdediging van de stad. De wallen omsloten de huidige kleine binnenstad en de straatnamen Emmasingel, Vestdijk en Wal herinneren nog aan hun aanwezigheid. De stadsomwalling had vijf poorten, waaronder de Stratumse-, Gestelse- en Woenselse poort. De stad was overigens maar klein: een hoofdstraat en een paar zijstraten.
In de jaren vijftig van de 17e eeuw bestond er een postverbinding tussen Dordrecht en Eindhoven. Vanuit Dordrecht was verzending naar Rotterdam en Den Haag mogelijk. De rit vanuit Dordrecht liep over Tilburg. Overigens was Eindhoven natuurlijk niet het einddoel. De post werd verder naar het zuiden vervoerd.
Behalve de rit vanuit Dordrecht bestond er nog een tweede verbinding vanuit Holland met het
zuiden. Dit rit liet Eindhoven echter links liggen en liep via Gorinchem en Steensel naar Maastricht.
Toch bleek deze tweede verbinding belangrijker dan de eerste, omdat ze de Eindhovenaren de
mogelijkheid bood met meer plaatsen te corresponderen. Het stadsbestuur stelde daarom Jacob van
de Poel aan om een verbinding met Steensel te onderhouden.
Ook na de benoeming van Van de Poel was de toestand voor de Eindhovense kooplieden niet ideaal.
Na ontvangst van de post duurde het immers enkele dagen voor het antwoord kon worden
verzonden. Al rond 1681 gooide het stadsbestuur het daarom op een akkoordje met de Hollandse
postmeesters.
De route werd van Steensel naar Eindhoven verlegd en het stadsbestuur zorgde als tegenprestatie
voor het vervoer naar Hamont. Joannes Antonius van der Heyden werd tot postmeester benoemd en
tegen betaling van 60 gulden per jaar met het vervoer belast. Vermoedelijk is de nieuwe route voor het eerst
bereden eind 1678 of begin 1679.
De rit op Hamont schijnt aanvankelijk een proef te zijn geweest. Nog in 1682 besloot het stadsbestuur om het experiment met een jaar te verlengen. De verbinding bleek echter een succes. Volgens het staatsbesluit van 1 mei 1806 aangaande de buitenlandse ritten ging de post driemaal per week van Eindhoven naar Maaseik over Zesgehuchten en de Heezerhut.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/ee16-eindhoven/nl
Bron: Oude brievenpostverbindingen Eindhoven
In 1232 was Eindhoven nog in het bezit van hertog Hendrik II van Brabant, maar de heerlijkheid Eindhoven werd vermoedelijk in 1282 uitgegeven aan Willem, heer van Cranendonck. Toen ontstond ook het stadszegel met de drie hoorns, dat verwijst naar het geslacht Cranendonck en dat nog altijd het stadswapen siert. In 1388 wordt Willem van Milberg als heer van Eindhoven genoemd. Deze versterkte de omwalling en stichtte het kapittel. Van 1412-1434 trad Jan van Schoonvorst als heer van Eindhoven op. Hij was tevens burggraaf van Montjoie (Monschau), en heer van Cranendonck en Diepenbeek. Deze richtte in 1419 de gilden op en liet in 1420 een nieuw kasteel bouwen, het kasteel van Eindhoven, op de plaats waar nu Villa Ravensdonck staat. Bij het oude kasteel verrees klooster Mariënhage, dat ook tegenwoordig nog bestaat. Het nieuwe kasteel lag binnen de stadsomwalling en maakte deel uit van de verdediging van de stad. De wallen omsloten de huidige kleine binnenstad en de straatnamen Emmasingel, Vestdijk en Wal herinneren nog aan hun aanwezigheid. De stadsomwalling had vijf poorten, waaronder de Stratumse-, Gestelse- en Woenselse poort. De stad was overigens maar klein: een hoofdstraat en een paar zijstraten.
In de jaren vijftig van de 17e eeuw bestond er een postverbinding tussen Dordrecht en Eindhoven. Vanuit Dordrecht was verzending naar Rotterdam en Den Haag mogelijk. De rit vanuit Dordrecht liep over Tilburg. Overigens was Eindhoven natuurlijk niet het einddoel. De post werd verder naar het zuiden vervoerd.
Behalve de rit vanuit Dordrecht bestond er nog een tweede verbinding vanuit Holland met het
zuiden. Dit rit liet Eindhoven echter links liggen en liep via Gorinchem en Steensel naar Maastricht.
Toch bleek deze tweede verbinding belangrijker dan de eerste, omdat ze de Eindhovenaren de
mogelijkheid bood met meer plaatsen te corresponderen. Het stadsbestuur stelde daarom Jacob van
de Poel aan om een verbinding met Steensel te onderhouden.
Ook na de benoeming van Van de Poel was de toestand voor de Eindhovense kooplieden niet ideaal.
Na ontvangst van de post duurde het immers enkele dagen voor het antwoord kon worden
verzonden. Al rond 1681 gooide het stadsbestuur het daarom op een akkoordje met de Hollandse
postmeesters.
De route werd van Steensel naar Eindhoven verlegd en het stadsbestuur zorgde als tegenprestatie
voor het vervoer naar Hamont. Joannes Antonius van der Heyden werd tot postmeester benoemd en
tegen betaling van 60 gulden per jaar met het vervoer belast. Vermoedelijk is de nieuwe route voor het eerst
bereden eind 1678 of begin 1679.
De rit op Hamont schijnt aanvankelijk een proef te zijn geweest. Nog in 1682 besloot het stadsbestuur om het experiment met een jaar te verlengen. De verbinding bleek echter een succes. Volgens het staatsbesluit van 1 mei 1806 aangaande de buitenlandse ritten ging de post driemaal per week van Eindhoven naar Maaseik over Zesgehuchten en de Heezerhut.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/ee16-eindhoven/nl
Bron: Oude brievenpostverbindingen Eindhoven
https://vimeo.com/212969835
Drunen was vanaf 1813 een zelfstandige gemeente, die behalve Drunen het gehucht Giersbergen omvatte en verder de bouwhoeven Fellenoord, Klinkaert en het inmiddels afgebroken Pestert. In 1935 werd, na de opheffing van de zelfstandige gemeente Elshout & Oud-Heusden, het kerkdorp Elshout toegevoegd.
In 1679 bereikt Adolph Borrebagh een akkoord over postverwisseling in Drunen. Zo ontstaat er een verbinding naar ‘s-Hertogenbosch en naar Breda.
De route ging van Alphen op Gouda, Schoonhoven, Gorinchem, Woudrichem, Heusden, Drunen, Tilburg, Eindhoven en Hamont. De organisatie werd zeer goed omlijnd door taken en afspraken. De postiljons kregen de nodige documenten waarop te Alphen aan den Rijn, Gouda, Gorinchem, Drunen, Tilburg en Eindhoven de uren van aankomst en vertrek werden aangetekend. Elke postmeester verbond zich voor het leven met de organisatie, hun opvolgers konden, als zij dat wilden, op dezelfde wijzen in het contract instappen. Het uniform bestond sinds 1754 uit een rok van blauw laken met rode voering van baai met rood lakense opslagen en kraag en platte koperen knopen. Op de rug van de rok stond een wapen van Holland met een onder uithangende posthoorn van rood laken. De broek was van geel leer. De vroegste vermelding van het gebouw de Posthoorn vonden we toevallig in het jaar 1753. Volgens een in Holland uitgevaardigde resolutie van 7 april 1758 was de combinatie van herberg en drank niet meer te rijmen met het uitbaten van een posthuis. Een posthuis mocht vanaf dan enkel dienen als verwissel- of postkantoor.
Wandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/f0bb-wandelaar-door-3000-jaar/nl
https://vimeo.com/212969835
Drunen was vanaf 1813 een zelfstandige gemeente, die behalve Drunen het gehucht Giersbergen omvatte en verder de bouwhoeven Fellenoord, Klinkaert en het inmiddels afgebroken Pestert. In 1935 werd, na de opheffing van de zelfstandige gemeente Elshout & Oud-Heusden, het kerkdorp Elshout toegevoegd.
In 1679 bereikt Adolph Borrebagh een akkoord over postverwisseling in Drunen. Zo ontstaat er een verbinding naar ‘s-Hertogenbosch en naar Breda.
De route ging van Alphen op Gouda, Schoonhoven, Gorinchem, Woudrichem, Heusden, Drunen, Tilburg, Eindhoven en Hamont. De organisatie werd zeer goed omlijnd door taken en afspraken. De postiljons kregen de nodige documenten waarop te Alphen aan den Rijn, Gouda, Gorinchem, Drunen, Tilburg en Eindhoven de uren van aankomst en vertrek werden aangetekend. Elke postmeester verbond zich voor het leven met de organisatie, hun opvolgers konden, als zij dat wilden, op dezelfde wijzen in het contract instappen. Het uniform bestond sinds 1754 uit een rok van blauw laken met rode voering van baai met rood lakense opslagen en kraag en platte koperen knopen. Op de rug van de rok stond een wapen van Holland met een onder uithangende posthoorn van rood laken. De broek was van geel leer. De vroegste vermelding van het gebouw de Posthoorn vonden we toevallig in het jaar 1753. Volgens een in Holland uitgevaardigde resolutie van 7 april 1758 was de combinatie van herberg en drank niet meer te rijmen met het uitbaten van een posthuis. Een posthuis mocht vanaf dan enkel dienen als verwissel- of postkantoor.
Wandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/f0bb-wandelaar-door-3000-jaar/nl
In 1716 startte Heusden, Schoonhoven, Amsterdam, Gouda, Rotterdam en andere steden de POSTSOCIËTEIT.
De route ging van Alphen op Gouda, Schoonhoven, Gorinchem, Woudrichem, Heusden, Drunen, Tilburg, Eindhoven en Hamont. De organisatie werd zeer goed omlijnd door taken en afspraken. De postiljons kregen de nodige documenten waarop te Alphen aan den Rijn, Gouda, Gorinchem, Drunen, Tilburg en Eindhoven de uren van aankomst en vertrek werden aangetekend. Elke postmeester verbond zich voor het leven met de organisatie, hun opvolgers konden, als zij dat wilden, op dezelfde wijzen in het contract instappen. Het uniform bestond sinds 1754 uit een rok van blauw laken met rode voering van baai met rood lakense opslagen en kraag en platte koperen knopen
Bron: www.postroute.nl
Bron foto: https://nl.frwiki.wiki/wiki/Postillon
In 1716 startte Heusden, Schoonhoven, Amsterdam, Gouda, Rotterdam en andere steden de POSTSOCIËTEIT.
De route ging van Alphen op Gouda, Schoonhoven, Gorinchem, Woudrichem, Heusden, Drunen, Tilburg, Eindhoven en Hamont. De organisatie werd zeer goed omlijnd door taken en afspraken. De postiljons kregen de nodige documenten waarop te Alphen aan den Rijn, Gouda, Gorinchem, Drunen, Tilburg en Eindhoven de uren van aankomst en vertrek werden aangetekend. Elke postmeester verbond zich voor het leven met de organisatie, hun opvolgers konden, als zij dat wilden, op dezelfde wijzen in het contract instappen. Het uniform bestond sinds 1754 uit een rok van blauw laken met rode voering van baai met rood lakense opslagen en kraag en platte koperen knopen
Bron: www.postroute.nl
Bron foto: https://nl.frwiki.wiki/wiki/Postillon
Men neemt aan dat Gorinchem is ontstaan doordat vissers en boeren rond het jaar 1000 een nederzetting stichtten op wat hoger gelegen land nabij een monding van de Linge in de Merwede. Gorinchem (“Gorinks Heem”, d.w.z. de woonplaats van de Goringa, de mensen van Goro (persoonsnaam)wordt het eerst genoemd in een document uit 1224 waarin Floris IV de Gorcumers de tolvrijdom in het gehele graafschap Holland bevestigt.
In 1678 werd een postrijpad aangelegd tussen Schoonhoven en Gorinchem.
De paardenposterij liet soms te wensen over.
Zo verklaarde Johanna Beefting in 1706 op verzoek van haar superieur Adolf Borbagh (Borrebagh) voor notaris Martinus Mekern, dat een zekere Jasper de Jager, die de postverbinding Gorinchem-Gouda verzorgde, dikwijls gebruik maakte van slechte paarden en dito knechten. Vertragingen waren aan de orde van de dag. Tussen Gouda en Schoonhoven was zelfs een paard gestruikeld en in het water terechtgekomen met inbegrip van ruiter en brieven. De paarden werden dikwijls bereden door jongetjes die zo klein waren, dat ze bij het opstijgen gebruik moesten maken van het pothuis bij haar posthuis “de Gulden Cop”, zo klaagde zij namens de postmeester.
Uit een rapport van 1752 blijkt nogeens dat de brievenposterij niet zo best was georganiseerd. De verzending ging lang niet altijd langs de kortste route, zoals een rapporteur meldde.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/0028-rondwandeling-vesting-gorinchem/nl
Men neemt aan dat Gorinchem is ontstaan doordat vissers en boeren rond het jaar 1000 een nederzetting stichtten op wat hoger gelegen land nabij een monding van de Linge in de Merwede. Gorinchem (“Gorinks Heem”, d.w.z. de woonplaats van de Goringa, de mensen van Goro (persoonsnaam)wordt het eerst genoemd in een document uit 1224 waarin Floris IV de Gorcumers de tolvrijdom in het gehele graafschap Holland bevestigt.
In 1678 werd een postrijpad aangelegd tussen Schoonhoven en Gorinchem.
De paardenposterij liet soms te wensen over.
Zo verklaarde Johanna Beefting in 1706 op verzoek van haar superieur Adolf Borbagh (Borrebagh) voor notaris Martinus Mekern, dat een zekere Jasper de Jager, die de postverbinding Gorinchem-Gouda verzorgde, dikwijls gebruik maakte van slechte paarden en dito knechten. Vertragingen waren aan de orde van de dag. Tussen Gouda en Schoonhoven was zelfs een paard gestruikeld en in het water terechtgekomen met inbegrip van ruiter en brieven. De paarden werden dikwijls bereden door jongetjes die zo klein waren, dat ze bij het opstijgen gebruik moesten maken van het pothuis bij haar posthuis “de Gulden Cop”, zo klaagde zij namens de postmeester.
Uit een rapport van 1752 blijkt nogeens dat de brievenposterij niet zo best was georganiseerd. De verzending ging lang niet altijd langs de kortste route, zoals een rapporteur meldde.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/0028-rondwandeling-vesting-gorinchem/nl
1678 Aanleg postrijpad Schoonhoven en Gorkum
In 1752 vermeldde een rapport over de grote onkunde van de commiezen van het postkantoor Schoonhoven. Zij hadden geen benul langs welke wegen de brieven moesten worden bezorgd zodat een goede kaart van de postroutes geen overbodige luxe zou zijn.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/3706-waterlinieommetje-schoonhoven/nl
Bron: https://www.postroute.nl/
Bron foto Volkskrant. Beeld Musée de La Poste, Paris - La Poste, 2020
1678 Aanleg postrijpad Schoonhoven en Gorkum
In 1752 vermeldde een rapport over de grote onkunde van de commiezen van het postkantoor Schoonhoven. Zij hadden geen benul langs welke wegen de brieven moesten worden bezorgd zodat een goede kaart van de postroutes geen overbodige luxe zou zijn.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/3706-waterlinieommetje-schoonhoven/nl
Bron: https://www.postroute.nl/
Bron foto Volkskrant. Beeld Musée de La Poste, Paris - La Poste, 2020
Tussen 1679 en 1681 richtte Borrebagh een rit op van Alphen over Gouda naar Hamont. Vanaf 1686 volgden ook Rotterdamse brieven deze route. Een jaar later kreeg Borrebagh ook de postroute van Luik via Hamont naar Holland in handen. Zo bouwde hij in de loop der jaren een flink netwerk op. In 1701 verzorgde hij de posterijen op Zuid-Holland, Maastricht, Overmaas, Aken, Luik en Zeeland.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/a3a6-ontdek-de-rijke-historie-van-de-goudse-ambachten/nl
Tussen 1679 en 1681 richtte Borrebagh een rit op van Alphen over Gouda naar Hamont. Vanaf 1686 volgden ook Rotterdamse brieven deze route. Een jaar later kreeg Borrebagh ook de postroute van Luik via Hamont naar Holland in handen. Zo bouwde hij in de loop der jaren een flink netwerk op. In 1701 verzorgde hij de posterijen op Zuid-Holland, Maastricht, Overmaas, Aken, Luik en Zeeland.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/a3a6-ontdek-de-rijke-historie-van-de-goudse-ambachten/nl
Afbeelding Herberg "Prins van Oranje" in Oudshoorn/ Alphen aan de Rijn waar de postiljons hun post bezorgde en in ontvangst namen voor verdere verzending
Afbeelding Herberg "Prins van Oranje" in Oudshoorn/ Alphen aan de Rijn waar de postiljons hun post bezorgde en in ontvangst namen voor verdere verzending
Route
-
Send2Car (Zenec)
-
52.1131 4.6408
-
52° 6' 47.3" N 4° 38' 27" E
-
Send2Car (Zenec)
-
51.769 4.6868
-
51° 46' 8.2" N 4° 41' 12.4" E
-
Send2Car (Zenec)
-
51.5856 5.0661
-
51° 35' 8.2" N 5° 3' 57.8" E
-
Send2Car (Zenec)
-
51.489 5.3006
-
51° 29' 20.3" N 5° 18' 2.1" E
-
Send2Car (Zenec)
-
51.3788 5.3546
-
51° 22' 43.8" N 5° 21' 16.4" E
-
Send2Car (Zenec)
-
51.2512 5.5454
-
51° 15' 4.4" N 5° 32' 43.6" E
-
Send2Car (Zenec)
-
51.1925 5.5996
-
51° 11' 32.9" N 5° 35' 58.4" E
-
Send2Car (Zenec)
-
50.858 5.697
-
50° 51' 28.7" N 5° 41' 49.2" E
-
Send2Car (Zenec)
-
51.0947 5.7917
-
51° 5' 41" N 5° 47' 30.2" E
-
Send2Car (Zenec)
-
51.2356 5.7051
-
51° 14' 8.1" N 5° 42' 18.3" E
-
Send2Car (Zenec)
-
51.2512 5.5454
-
51° 15' 4.4" N 5° 32' 43.6" E
-
Send2Car (Zenec)
-
51.4393 5.4786
-
51° 26' 21.4" N 5° 28' 43.1" E
-
Send2Car (Zenec)
-
51.6861 5.1314
-
51° 41' 9.9" N 5° 7' 53" E
-
Send2Car (Zenec)
-
51.6889 5.1655
-
51° 41' 20" N 5° 9' 55.8" E
-
Send2Car (Zenec)
-
51.8422 4.9746
-
51° 50' 31.9" N 4° 58' 28.6" E
-
Send2Car (Zenec)
-
51.9464 4.8516
-
51° 56' 47" N 4° 51' 5.9" E
-
Send2Car (Zenec)
-
52.0181 4.7111
-
52° 1' 5.2" N 4° 42' 40" E
-
Send2Car (Zenec)
-
52.1131 4.6408
-
52° 6' 47.3" N 4° 38' 27" E
Reisdagboek
Het huidige Alhen aan de Rijn is een samenvoeging van verschillende plaatsen. Een daarvan is Oudshoorn. In 1590 was Oudshoorn al een belangrijke plaats in het postverkeer geworden. In 1597 werd er een speciale postdienst in het leven geroepen. Vanaf 1646 werd Oudshoorn zelf “Generaal Comptoir”, het belangrijkste postwisselkantoor van de Republiek der Nederlanden. Iedere nacht kwamen op één en twee uur, vijf postrijders uit Rotterdam, Den Haag, Amsterdam, Leiden en Utrecht samen en wisselden hun post uit. De brieven en andere poststukken werden vervoerd in gesloten valiezen. In een herberg werden de poststukken gesorteerd en weer verder vervoerd. De dienst was overigens zeer eenvoudig, registers werden niet bijgehouden. Omdat de wisseling van de post in een herberg plaatsvond en er tijdens de wachttijden nogal eens sterke drank werd genuttigd, leidde dit tot nalatigheden en andere tekortkomingen ten aanzien van de postbezorging en postvervoer. Dat leidde er uiteindelijk toe dat bij een resolutie van 7 april 1758 werd bepaald, dat er een pand moest worden aangekocht dat louter en alleen ten dienste zou staan als een verwissel- en postkantoor, met daarbij tevens de woningen voor beide commiezen en stalling voor de paarden van de aankomende en de vertrekken de postiljons, met daarbij een goede wachtruimte voor de postiljons zelf. Als toelichting werd vermeld dat deze huisvestiging NIET in een herberg moet zijn, zodat de expeditie werd vertraagd.
De postmeester Borrebagh staat aan de basis van de postrit tussen Alphen naar Hamont. De Haagse postmeester wist telkens voor hem gunstige contracten af te sluiten en zijn netwerk uit te breiden. Tussen 1679 en 1681 richtte Borrebagh een rit op van Alphen over Gouda naar Hamont. Vanaf 1686 volgden ook Rotterdamse brieven deze route. Een jaar later kreeg Borrebagh ook de postroute van Luik via Hamont naar Holland in handen. Zo bouwde hij in de loop der jaren een flink netwerk op. In 1701 verzorgde hij de posterijen op Zuid-Holland, Maastricht, Overmaas, Aken, Luik en Zeeland.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/1002-de-beelden-route-gemeente-alphen-aan-den-rijn/nl
Bron: www.postroute.nl
Het huidige Alhen aan de Rijn is een samenvoeging van verschillende plaatsen. Een daarvan is Oudshoorn. In 1590 was Oudshoorn al een belangrijke plaats in het postverkeer geworden. In 1597 werd er een speciale postdienst in het leven geroepen. Vanaf 1646 werd Oudshoorn zelf “Generaal Comptoir”, het belangrijkste postwisselkantoor van de Republiek der Nederlanden. Iedere nacht kwamen op één en twee uur, vijf postrijders uit Rotterdam, Den Haag, Amsterdam, Leiden en Utrecht samen en wisselden hun post uit. De brieven en andere poststukken werden vervoerd in gesloten valiezen. In een herberg werden de poststukken gesorteerd en weer verder vervoerd. De dienst was overigens zeer eenvoudig, registers werden niet bijgehouden. Omdat de wisseling van de post in een herberg plaatsvond en er tijdens de wachttijden nogal eens sterke drank werd genuttigd, leidde dit tot nalatigheden en andere tekortkomingen ten aanzien van de postbezorging en postvervoer. Dat leidde er uiteindelijk toe dat bij een resolutie van 7 april 1758 werd bepaald, dat er een pand moest worden aangekocht dat louter en alleen ten dienste zou staan als een verwissel- en postkantoor, met daarbij tevens de woningen voor beide commiezen en stalling voor de paarden van de aankomende en de vertrekken de postiljons, met daarbij een goede wachtruimte voor de postiljons zelf. Als toelichting werd vermeld dat deze huisvestiging NIET in een herberg moet zijn, zodat de expeditie werd vertraagd.
De postmeester Borrebagh staat aan de basis van de postrit tussen Alphen naar Hamont. De Haagse postmeester wist telkens voor hem gunstige contracten af te sluiten en zijn netwerk uit te breiden. Tussen 1679 en 1681 richtte Borrebagh een rit op van Alphen over Gouda naar Hamont. Vanaf 1686 volgden ook Rotterdamse brieven deze route. Een jaar later kreeg Borrebagh ook de postroute van Luik via Hamont naar Holland in handen. Zo bouwde hij in de loop der jaren een flink netwerk op. In 1701 verzorgde hij de posterijen op Zuid-Holland, Maastricht, Overmaas, Aken, Luik en Zeeland.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/1002-de-beelden-route-gemeente-alphen-aan-den-rijn/nl
Bron: www.postroute.nl
Dordrecht als zeehaven en Den Haag als administratief centrum waren van oudsher belangrijke steden in het postverkeer in de waterrijke noordelijke Nederlanden.
Stadswandeling met audio ondersteuning https://izi.travel/nl/d3a7-wandeling-door-de-binnenstad-en-19e-eeuwse-schil-van-dordrecht/nl
Dordrecht als zeehaven en Den Haag als administratief centrum waren van oudsher belangrijke steden in het postverkeer in de waterrijke noordelijke Nederlanden.
Stadswandeling met audio ondersteuning https://izi.travel/nl/d3a7-wandeling-door-de-binnenstad-en-19e-eeuwse-schil-van-dordrecht/nl
De naam Tilburg komt voor het eerst voor in het Liber Aureus uit 1191. Daarin werd een document uit 709 overgeschreven dat opgemaakt zou zijn in Tilburg (actum publice Tilliburgis). Het huidige Tilburg stond toen bekend als West-Tilburg, terwijl Oost-Tilburg overvleugeld werd door het in 1212 er vlak naast gestichte Oisterwijk. De gehele heerlijkheid, die nog meer plaatsen omvatte, staat wel bekend als Groot-Tilburg. In 1387 werd Tilburg van Oisterwijk gescheiden en ging, samen met Goirle, de heerlijkheid Tilburg en Goirle vormen. Deze maakte deel uit van het Kwartier van Oisterwijk van de Meierij van ‘s-Hertogenbosch.
In de 15e eeuw liet Jan van Haestrecht, een van de heren van Tilburg, het Kasteel van Tilburg bouwen, dat in 1858 moest wijken voor een fabriek. Het is nog steeds terug te vinden in het wapen en het logo van de stad. De bestuurlijke eenheid Tilburg is ontstaan uit een aantal buurtschappen, zogenaamde herdgangen, die met elkaar in verbinding stonden. De oude dorpskernen zijn nog steeds terug te vinden in de namen van verschillende oude wijken.
Op basis van de al aanwezige schapenteelt groeide Tilburg omstreeks 1600 uit tot de belangrijkste wolstad van Brabant en overvleugelde het midden 18e eeuw de bijna compleet weggevallen Hollandse textielindustrie. Op 18 april 1809 verkreeg Tilburg van Lodewijk Napoleon Bonaparte, toenmalig vorst van het Koninkrijk Holland, stadsrechten.
Het ambt van postmeester dat als regel zeer hoge voordelen afwierp, werd dan
ook gereserveerd voor magistraten of hun verwanten, die er over hadden te beschikken.
Het ambt werd zelfs wel eens als bruidsschat meegeven aan een huwbare dochter, of
men gaf het als geschenk aan een pasgeboren zoon. Zo is het te verklaren dat een en
dezelfde persoon postmeester kon zijn van bijvoorbeeld Gouda en Tilburg (J.D. van
Brink, 1932). In die dagen was de post van Tilburg voor andere ondernemers ook
waardevol, zodat er al spoedig kapers op de kust kwamen.
De postmeesters van Amsterdam, Leiden, Gouda en Gorinchem kregen het recht op het
houden van het kantoor in Tilburg op 4 juli 1719 en zoals reeds is opgemerkt brachten
zij dit kantoor als bezit in bij de oprichting van de Postsociëteit. Sinds deze oprichting
werd het kantoor op de Heuvel beheerd door een commies van de postsociëteit.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/57ac-04-stadswandeling-tilburg-rondom-heuvel-oude-markt/nl
Bron: postgeschiedenis Tilburg
De naam Tilburg komt voor het eerst voor in het Liber Aureus uit 1191. Daarin werd een document uit 709 overgeschreven dat opgemaakt zou zijn in Tilburg (actum publice Tilliburgis). Het huidige Tilburg stond toen bekend als West-Tilburg, terwijl Oost-Tilburg overvleugeld werd door het in 1212 er vlak naast gestichte Oisterwijk. De gehele heerlijkheid, die nog meer plaatsen omvatte, staat wel bekend als Groot-Tilburg. In 1387 werd Tilburg van Oisterwijk gescheiden en ging, samen met Goirle, de heerlijkheid Tilburg en Goirle vormen. Deze maakte deel uit van het Kwartier van Oisterwijk van de Meierij van ‘s-Hertogenbosch.
In de 15e eeuw liet Jan van Haestrecht, een van de heren van Tilburg, het Kasteel van Tilburg bouwen, dat in 1858 moest wijken voor een fabriek. Het is nog steeds terug te vinden in het wapen en het logo van de stad. De bestuurlijke eenheid Tilburg is ontstaan uit een aantal buurtschappen, zogenaamde herdgangen, die met elkaar in verbinding stonden. De oude dorpskernen zijn nog steeds terug te vinden in de namen van verschillende oude wijken.
Op basis van de al aanwezige schapenteelt groeide Tilburg omstreeks 1600 uit tot de belangrijkste wolstad van Brabant en overvleugelde het midden 18e eeuw de bijna compleet weggevallen Hollandse textielindustrie. Op 18 april 1809 verkreeg Tilburg van Lodewijk Napoleon Bonaparte, toenmalig vorst van het Koninkrijk Holland, stadsrechten.
Het ambt van postmeester dat als regel zeer hoge voordelen afwierp, werd dan
ook gereserveerd voor magistraten of hun verwanten, die er over hadden te beschikken.
Het ambt werd zelfs wel eens als bruidsschat meegeven aan een huwbare dochter, of
men gaf het als geschenk aan een pasgeboren zoon. Zo is het te verklaren dat een en
dezelfde persoon postmeester kon zijn van bijvoorbeeld Gouda en Tilburg (J.D. van
Brink, 1932). In die dagen was de post van Tilburg voor andere ondernemers ook
waardevol, zodat er al spoedig kapers op de kust kwamen.
De postmeesters van Amsterdam, Leiden, Gouda en Gorinchem kregen het recht op het
houden van het kantoor in Tilburg op 4 juli 1719 en zoals reeds is opgemerkt brachten
zij dit kantoor als bezit in bij de oprichting van de Postsociëteit. Sinds deze oprichting
werd het kantoor op de Heuvel beheerd door een commies van de postsociëteit.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/57ac-04-stadswandeling-tilburg-rondom-heuvel-oude-markt/nl
Bron: postgeschiedenis Tilburg
Op 29 juni 1720 op den helderen dagh naer middagh houden ze, gezeten te paard onder Spoordonk, twee Hollantse posteljons 3) van verscheijde comptoiren, op Maestricht rijdende aan. Het zijn Lauwrens Leijten (30) en Peter van Dijck (18), die van Tilburg op Eindhoven rijden. Ze dwingen de postiljons met pistolen op de borst om de postvaliezen te openen. Als ze dat weigeren pakt Francis zijn mes en snijdt een van de valiezen open. Daarop opent ook de tweede postiljon zijn valies. Op dat moment passeert Tholof Hoppenbrouwers, inwoner van Oirschot, en op het sien plegen van die geweldige visitatie zegt hij alleen maar: t’is off de soldaten hier plonderde. Daarop wordt hij door Francis van Eijnthove uitgescholden met vuijle scheltwoorden van hontsvot wat raeckt u dat. De geagiteerde Francis springt over de sloot op Tholof af, en wordt gevolgd door zijn broer Jasper, met het pistool in zijn hand. Ze beginnen Tholof te mishandelen zodat deze in het korenveld valt. Hij krabbelt op maar wordt door zijn belagers in de sloot geworpen. Door die rancontre gromstoorigh geworden loopt Tholof naar het huis van Dirck Hobbelen, en pakt een schop, en slaat daarmee naar Jasper zonder hem te raken. Die komt van zijn paard, richt zijn pistool en schiet, waarop Tholof terstonts van het leven ter doot is gebraght. Francis rijdt te paard nog op het lijk af, en zegt: hij is doodt, waarna de beide mannen wegrijden.
Het lichaam van het slachtoffer wordt gevisiteerd door de heer Mathias Rooijckens, med.dr. en meester Francois Pereboom. Zij constateren een pistoolschoot soo het bleeck boven het cartilago en ciformis. Bij autopsie stellen ze vast dat de kogel door het diaphragma van onder tot boven dwars door het hart is gegaan.
Bron: Canon van Oirschot
Op 29 juni 1720 op den helderen dagh naer middagh houden ze, gezeten te paard onder Spoordonk, twee Hollantse posteljons 3) van verscheijde comptoiren, op Maestricht rijdende aan. Het zijn Lauwrens Leijten (30) en Peter van Dijck (18), die van Tilburg op Eindhoven rijden. Ze dwingen de postiljons met pistolen op de borst om de postvaliezen te openen. Als ze dat weigeren pakt Francis zijn mes en snijdt een van de valiezen open. Daarop opent ook de tweede postiljon zijn valies. Op dat moment passeert Tholof Hoppenbrouwers, inwoner van Oirschot, en op het sien plegen van die geweldige visitatie zegt hij alleen maar: t’is off de soldaten hier plonderde. Daarop wordt hij door Francis van Eijnthove uitgescholden met vuijle scheltwoorden van hontsvot wat raeckt u dat. De geagiteerde Francis springt over de sloot op Tholof af, en wordt gevolgd door zijn broer Jasper, met het pistool in zijn hand. Ze beginnen Tholof te mishandelen zodat deze in het korenveld valt. Hij krabbelt op maar wordt door zijn belagers in de sloot geworpen. Door die rancontre gromstoorigh geworden loopt Tholof naar het huis van Dirck Hobbelen, en pakt een schop, en slaat daarmee naar Jasper zonder hem te raken. Die komt van zijn paard, richt zijn pistool en schiet, waarop Tholof terstonts van het leven ter doot is gebraght. Francis rijdt te paard nog op het lijk af, en zegt: hij is doodt, waarna de beide mannen wegrijden.
Het lichaam van het slachtoffer wordt gevisiteerd door de heer Mathias Rooijckens, med.dr. en meester Francois Pereboom. Zij constateren een pistoolschoot soo het bleeck boven het cartilago en ciformis. Bij autopsie stellen ze vast dat de kogel door het diaphragma van onder tot boven dwars door het hart is gegaan.
Bron: Canon van Oirschot
Bron foto: https://www.hippomobielerfgoed.nl
Bron foto: https://www.hippomobielerfgoed.nl
Hamont was het centrum van de 17e en 18e eeuwse post. Ruim 125 jaar lang was Hamont de verwisselplaats voor de brievenpost. Twee maal per week kwamen de Hollandse postiljons hier aan. Telkens een uit Steensel/Eindhoven en een uit Maastricht.
Bezienswaardigheden: Grevenbroekmuseum
Generaal Dempseylaan 1
Hamont - Achel
+32(0)11646070
Grenbroekmuseum
Wandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/1a27-louvre-wico-campus-hamont-2023/nl
Bron: Hamont De geheimen van zijn brievenpost
Hamont was het centrum van de 17e en 18e eeuwse post. Ruim 125 jaar lang was Hamont de verwisselplaats voor de brievenpost. Twee maal per week kwamen de Hollandse postiljons hier aan. Telkens een uit Steensel/Eindhoven en een uit Maastricht.
Bezienswaardigheden: Grevenbroekmuseum
Generaal Dempseylaan 1
Hamont - Achel
+32(0)11646070
Grenbroekmuseum
Wandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/1a27-louvre-wico-campus-hamont-2023/nl
Bron: Hamont De geheimen van zijn brievenpost
Volgens de archieven van Thurn en Taxis waren in 1788 Tongeren, Bree, Hasselt en Hamont belast met de prinsbisschoppelijke brievenpost. Achel en Stokkem waren in dienst van de keizerlijke brievenpost en was er een posthouderij in Rekem en Bocholt, laatstgenoemde in functie van de bisschop van Münster. Dreigende oorlogen als voorloper van de Franse Revolutie maakten het postvervoer kwetsbaar en dikwijls onmogelijk.
Wandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/9594-de-niet-zo-geheime-missie-van-de-lozerspotters/nl
Bron: www.postroute.nl
Bron foto: https://commons.wikimedia.org/
Volgens de archieven van Thurn en Taxis waren in 1788 Tongeren, Bree, Hasselt en Hamont belast met de prinsbisschoppelijke brievenpost. Achel en Stokkem waren in dienst van de keizerlijke brievenpost en was er een posthouderij in Rekem en Bocholt, laatstgenoemde in functie van de bisschop van Münster. Dreigende oorlogen als voorloper van de Franse Revolutie maakten het postvervoer kwetsbaar en dikwijls onmogelijk.
Wandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/9594-de-niet-zo-geheime-missie-van-de-lozerspotters/nl
Bron: www.postroute.nl
Bron foto: https://commons.wikimedia.org/
Op het einde van de onderhandelingen in Münster, in 1646, ontstond een verbinding tussen Münster en Den Haag met Oudshoorn bij Alphen aan den Rijn als verwisselplaats. Den Haag was op haar beurt verbonden met de belangrijke havenplaats Dordrecht van waaruit sedert 1654 een postbode of besteller de verzending van en naar Maastricht en Luik verzorgde. Van Eindhoven/Steenselnaar Maastricht reden postiljons tweemaal per week heen en weer. Vanuuit Maastricht werden via Aken of Luik de brieven verder vervoerd door Duitsland en Frankrijk . In 1667 werd met nachtritten in de richting van Maastricht gestart.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/679a-maastricht-eeuwige-allure/nl
Bron: www.grevenbroekmuseum.be
Op het einde van de onderhandelingen in Münster, in 1646, ontstond een verbinding tussen Münster en Den Haag met Oudshoorn bij Alphen aan den Rijn als verwisselplaats. Den Haag was op haar beurt verbonden met de belangrijke havenplaats Dordrecht van waaruit sedert 1654 een postbode of besteller de verzending van en naar Maastricht en Luik verzorgde. Van Eindhoven/Steenselnaar Maastricht reden postiljons tweemaal per week heen en weer. Vanuuit Maastricht werden via Aken of Luik de brieven verder vervoerd door Duitsland en Frankrijk . In 1667 werd met nachtritten in de richting van Maastricht gestart.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/679a-maastricht-eeuwige-allure/nl
Bron: www.grevenbroekmuseum.be
Na de Vrede van Utrecht in 1713 werd besloten een keizerlijk postkantoor te openen in Maaseik. Maaseik werd hierdoor een van de belangrijkste schakels in de Europese postverbindingen in die tijd. Dagelijks reden postiljons in met de gesloten "maal" of postzak achter op het zadel van hun paard gebonden. De brieven werden dan van hieruit weer door andere postiljons over de wegen door gans Europa vervoerd. Het kantoor in Maaseik vormde een belangrijk verbindingsschakel. Heel wat brieven uit de Verenigde Nederlanden arriveerden hier. Brieven met bestemming Duitsland, Zwitserland en landen verder oostelijk gelegen werden doorgestuurd over Aken en Keulen. Brieven voor Frankrijk of Luxemburg werden doorgestuurd over Luik. In 1714 werd een nieuwe dagelijkse route met Amsterdam ingericht en het jaar daarop met Den Haag. Deze laatste route nam 24 en een half uur in beslag.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/2e5f-stadswandeling-maaseik/nl
Bron: De Maaseikenaar Jaargang 11, nummer vier
Na de Vrede van Utrecht in 1713 werd besloten een keizerlijk postkantoor te openen in Maaseik. Maaseik werd hierdoor een van de belangrijkste schakels in de Europese postverbindingen in die tijd. Dagelijks reden postiljons in met de gesloten "maal" of postzak achter op het zadel van hun paard gebonden. De brieven werden dan van hieruit weer door andere postiljons over de wegen door gans Europa vervoerd. Het kantoor in Maaseik vormde een belangrijk verbindingsschakel. Heel wat brieven uit de Verenigde Nederlanden arriveerden hier. Brieven met bestemming Duitsland, Zwitserland en landen verder oostelijk gelegen werden doorgestuurd over Aken en Keulen. Brieven voor Frankrijk of Luxemburg werden doorgestuurd over Luik. In 1714 werd een nieuwe dagelijkse route met Amsterdam ingericht en het jaar daarop met Den Haag. Deze laatste route nam 24 en een half uur in beslag.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/2e5f-stadswandeling-maaseik/nl
Bron: De Maaseikenaar Jaargang 11, nummer vier
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/9314-stadswandeling-weert/nl
Bron: www.postroute.nl
Bron foto: https://nl.frwiki.wiki/wiki/Postillon
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/9314-stadswandeling-weert/nl
Bron: www.postroute.nl
Bron foto: https://nl.frwiki.wiki/wiki/Postillon
Zeer opvallend was de pioniersrol van Hamont voor wat betreft de brievenpost. Achteraf lijkt dit niet zo verwonderlijk . Hamont was de eerste Luikse stad die men vanuit het noorden aandeed op de kortse weg naar het voor de Hollandse steden belangrijke Maastricht. Naast de met elkaar corresponderende steden en de kerkelijke overheden hadden vooral de kooplieden, waaronder zeker ook de teuten, baat bij een regelmatige postbedeling.
Bron: Hamont en de geheimen van zijn brievenpost
Zeer opvallend was de pioniersrol van Hamont voor wat betreft de brievenpost. Achteraf lijkt dit niet zo verwonderlijk . Hamont was de eerste Luikse stad die men vanuit het noorden aandeed op de kortse weg naar het voor de Hollandse steden belangrijke Maastricht. Naast de met elkaar corresponderende steden en de kerkelijke overheden hadden vooral de kooplieden, waaronder zeker ook de teuten, baat bij een regelmatige postbedeling.
Bron: Hamont en de geheimen van zijn brievenpost
In 1232 was Eindhoven nog in het bezit van hertog Hendrik II van Brabant, maar de heerlijkheid Eindhoven werd vermoedelijk in 1282 uitgegeven aan Willem, heer van Cranendonck. Toen ontstond ook het stadszegel met de drie hoorns, dat verwijst naar het geslacht Cranendonck en dat nog altijd het stadswapen siert. In 1388 wordt Willem van Milberg als heer van Eindhoven genoemd. Deze versterkte de omwalling en stichtte het kapittel. Van 1412-1434 trad Jan van Schoonvorst als heer van Eindhoven op. Hij was tevens burggraaf van Montjoie (Monschau), en heer van Cranendonck en Diepenbeek. Deze richtte in 1419 de gilden op en liet in 1420 een nieuw kasteel bouwen, het kasteel van Eindhoven, op de plaats waar nu Villa Ravensdonck staat. Bij het oude kasteel verrees klooster Mariënhage, dat ook tegenwoordig nog bestaat. Het nieuwe kasteel lag binnen de stadsomwalling en maakte deel uit van de verdediging van de stad. De wallen omsloten de huidige kleine binnenstad en de straatnamen Emmasingel, Vestdijk en Wal herinneren nog aan hun aanwezigheid. De stadsomwalling had vijf poorten, waaronder de Stratumse-, Gestelse- en Woenselse poort. De stad was overigens maar klein: een hoofdstraat en een paar zijstraten.
In de jaren vijftig van de 17e eeuw bestond er een postverbinding tussen Dordrecht en Eindhoven. Vanuit Dordrecht was verzending naar Rotterdam en Den Haag mogelijk. De rit vanuit Dordrecht liep over Tilburg. Overigens was Eindhoven natuurlijk niet het einddoel. De post werd verder naar het zuiden vervoerd.
Behalve de rit vanuit Dordrecht bestond er nog een tweede verbinding vanuit Holland met het
zuiden. Dit rit liet Eindhoven echter links liggen en liep via Gorinchem en Steensel naar Maastricht.
Toch bleek deze tweede verbinding belangrijker dan de eerste, omdat ze de Eindhovenaren de
mogelijkheid bood met meer plaatsen te corresponderen. Het stadsbestuur stelde daarom Jacob van
de Poel aan om een verbinding met Steensel te onderhouden.
Ook na de benoeming van Van de Poel was de toestand voor de Eindhovense kooplieden niet ideaal.
Na ontvangst van de post duurde het immers enkele dagen voor het antwoord kon worden
verzonden. Al rond 1681 gooide het stadsbestuur het daarom op een akkoordje met de Hollandse
postmeesters.
De route werd van Steensel naar Eindhoven verlegd en het stadsbestuur zorgde als tegenprestatie
voor het vervoer naar Hamont. Joannes Antonius van der Heyden werd tot postmeester benoemd en
tegen betaling van 60 gulden per jaar met het vervoer belast. Vermoedelijk is de nieuwe route voor het eerst
bereden eind 1678 of begin 1679.
De rit op Hamont schijnt aanvankelijk een proef te zijn geweest. Nog in 1682 besloot het stadsbestuur om het experiment met een jaar te verlengen. De verbinding bleek echter een succes. Volgens het staatsbesluit van 1 mei 1806 aangaande de buitenlandse ritten ging de post driemaal per week van Eindhoven naar Maaseik over Zesgehuchten en de Heezerhut.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/ee16-eindhoven/nl
Bron: Oude brievenpostverbindingen Eindhoven
In 1232 was Eindhoven nog in het bezit van hertog Hendrik II van Brabant, maar de heerlijkheid Eindhoven werd vermoedelijk in 1282 uitgegeven aan Willem, heer van Cranendonck. Toen ontstond ook het stadszegel met de drie hoorns, dat verwijst naar het geslacht Cranendonck en dat nog altijd het stadswapen siert. In 1388 wordt Willem van Milberg als heer van Eindhoven genoemd. Deze versterkte de omwalling en stichtte het kapittel. Van 1412-1434 trad Jan van Schoonvorst als heer van Eindhoven op. Hij was tevens burggraaf van Montjoie (Monschau), en heer van Cranendonck en Diepenbeek. Deze richtte in 1419 de gilden op en liet in 1420 een nieuw kasteel bouwen, het kasteel van Eindhoven, op de plaats waar nu Villa Ravensdonck staat. Bij het oude kasteel verrees klooster Mariënhage, dat ook tegenwoordig nog bestaat. Het nieuwe kasteel lag binnen de stadsomwalling en maakte deel uit van de verdediging van de stad. De wallen omsloten de huidige kleine binnenstad en de straatnamen Emmasingel, Vestdijk en Wal herinneren nog aan hun aanwezigheid. De stadsomwalling had vijf poorten, waaronder de Stratumse-, Gestelse- en Woenselse poort. De stad was overigens maar klein: een hoofdstraat en een paar zijstraten.
In de jaren vijftig van de 17e eeuw bestond er een postverbinding tussen Dordrecht en Eindhoven. Vanuit Dordrecht was verzending naar Rotterdam en Den Haag mogelijk. De rit vanuit Dordrecht liep over Tilburg. Overigens was Eindhoven natuurlijk niet het einddoel. De post werd verder naar het zuiden vervoerd.
Behalve de rit vanuit Dordrecht bestond er nog een tweede verbinding vanuit Holland met het
zuiden. Dit rit liet Eindhoven echter links liggen en liep via Gorinchem en Steensel naar Maastricht.
Toch bleek deze tweede verbinding belangrijker dan de eerste, omdat ze de Eindhovenaren de
mogelijkheid bood met meer plaatsen te corresponderen. Het stadsbestuur stelde daarom Jacob van
de Poel aan om een verbinding met Steensel te onderhouden.
Ook na de benoeming van Van de Poel was de toestand voor de Eindhovense kooplieden niet ideaal.
Na ontvangst van de post duurde het immers enkele dagen voor het antwoord kon worden
verzonden. Al rond 1681 gooide het stadsbestuur het daarom op een akkoordje met de Hollandse
postmeesters.
De route werd van Steensel naar Eindhoven verlegd en het stadsbestuur zorgde als tegenprestatie
voor het vervoer naar Hamont. Joannes Antonius van der Heyden werd tot postmeester benoemd en
tegen betaling van 60 gulden per jaar met het vervoer belast. Vermoedelijk is de nieuwe route voor het eerst
bereden eind 1678 of begin 1679.
De rit op Hamont schijnt aanvankelijk een proef te zijn geweest. Nog in 1682 besloot het stadsbestuur om het experiment met een jaar te verlengen. De verbinding bleek echter een succes. Volgens het staatsbesluit van 1 mei 1806 aangaande de buitenlandse ritten ging de post driemaal per week van Eindhoven naar Maaseik over Zesgehuchten en de Heezerhut.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/ee16-eindhoven/nl
Bron: Oude brievenpostverbindingen Eindhoven
https://vimeo.com/212969835
Drunen was vanaf 1813 een zelfstandige gemeente, die behalve Drunen het gehucht Giersbergen omvatte en verder de bouwhoeven Fellenoord, Klinkaert en het inmiddels afgebroken Pestert. In 1935 werd, na de opheffing van de zelfstandige gemeente Elshout & Oud-Heusden, het kerkdorp Elshout toegevoegd.
In 1679 bereikt Adolph Borrebagh een akkoord over postverwisseling in Drunen. Zo ontstaat er een verbinding naar ‘s-Hertogenbosch en naar Breda.
De route ging van Alphen op Gouda, Schoonhoven, Gorinchem, Woudrichem, Heusden, Drunen, Tilburg, Eindhoven en Hamont. De organisatie werd zeer goed omlijnd door taken en afspraken. De postiljons kregen de nodige documenten waarop te Alphen aan den Rijn, Gouda, Gorinchem, Drunen, Tilburg en Eindhoven de uren van aankomst en vertrek werden aangetekend. Elke postmeester verbond zich voor het leven met de organisatie, hun opvolgers konden, als zij dat wilden, op dezelfde wijzen in het contract instappen. Het uniform bestond sinds 1754 uit een rok van blauw laken met rode voering van baai met rood lakense opslagen en kraag en platte koperen knopen. Op de rug van de rok stond een wapen van Holland met een onder uithangende posthoorn van rood laken. De broek was van geel leer. De vroegste vermelding van het gebouw de Posthoorn vonden we toevallig in het jaar 1753. Volgens een in Holland uitgevaardigde resolutie van 7 april 1758 was de combinatie van herberg en drank niet meer te rijmen met het uitbaten van een posthuis. Een posthuis mocht vanaf dan enkel dienen als verwissel- of postkantoor.
Wandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/f0bb-wandelaar-door-3000-jaar/nl
https://vimeo.com/212969835
Drunen was vanaf 1813 een zelfstandige gemeente, die behalve Drunen het gehucht Giersbergen omvatte en verder de bouwhoeven Fellenoord, Klinkaert en het inmiddels afgebroken Pestert. In 1935 werd, na de opheffing van de zelfstandige gemeente Elshout & Oud-Heusden, het kerkdorp Elshout toegevoegd.
In 1679 bereikt Adolph Borrebagh een akkoord over postverwisseling in Drunen. Zo ontstaat er een verbinding naar ‘s-Hertogenbosch en naar Breda.
De route ging van Alphen op Gouda, Schoonhoven, Gorinchem, Woudrichem, Heusden, Drunen, Tilburg, Eindhoven en Hamont. De organisatie werd zeer goed omlijnd door taken en afspraken. De postiljons kregen de nodige documenten waarop te Alphen aan den Rijn, Gouda, Gorinchem, Drunen, Tilburg en Eindhoven de uren van aankomst en vertrek werden aangetekend. Elke postmeester verbond zich voor het leven met de organisatie, hun opvolgers konden, als zij dat wilden, op dezelfde wijzen in het contract instappen. Het uniform bestond sinds 1754 uit een rok van blauw laken met rode voering van baai met rood lakense opslagen en kraag en platte koperen knopen. Op de rug van de rok stond een wapen van Holland met een onder uithangende posthoorn van rood laken. De broek was van geel leer. De vroegste vermelding van het gebouw de Posthoorn vonden we toevallig in het jaar 1753. Volgens een in Holland uitgevaardigde resolutie van 7 april 1758 was de combinatie van herberg en drank niet meer te rijmen met het uitbaten van een posthuis. Een posthuis mocht vanaf dan enkel dienen als verwissel- of postkantoor.
Wandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/f0bb-wandelaar-door-3000-jaar/nl
In 1716 startte Heusden, Schoonhoven, Amsterdam, Gouda, Rotterdam en andere steden de POSTSOCIËTEIT.
De route ging van Alphen op Gouda, Schoonhoven, Gorinchem, Woudrichem, Heusden, Drunen, Tilburg, Eindhoven en Hamont. De organisatie werd zeer goed omlijnd door taken en afspraken. De postiljons kregen de nodige documenten waarop te Alphen aan den Rijn, Gouda, Gorinchem, Drunen, Tilburg en Eindhoven de uren van aankomst en vertrek werden aangetekend. Elke postmeester verbond zich voor het leven met de organisatie, hun opvolgers konden, als zij dat wilden, op dezelfde wijzen in het contract instappen. Het uniform bestond sinds 1754 uit een rok van blauw laken met rode voering van baai met rood lakense opslagen en kraag en platte koperen knopen
Bron: www.postroute.nl
Bron foto: https://nl.frwiki.wiki/wiki/Postillon
In 1716 startte Heusden, Schoonhoven, Amsterdam, Gouda, Rotterdam en andere steden de POSTSOCIËTEIT.
De route ging van Alphen op Gouda, Schoonhoven, Gorinchem, Woudrichem, Heusden, Drunen, Tilburg, Eindhoven en Hamont. De organisatie werd zeer goed omlijnd door taken en afspraken. De postiljons kregen de nodige documenten waarop te Alphen aan den Rijn, Gouda, Gorinchem, Drunen, Tilburg en Eindhoven de uren van aankomst en vertrek werden aangetekend. Elke postmeester verbond zich voor het leven met de organisatie, hun opvolgers konden, als zij dat wilden, op dezelfde wijzen in het contract instappen. Het uniform bestond sinds 1754 uit een rok van blauw laken met rode voering van baai met rood lakense opslagen en kraag en platte koperen knopen
Bron: www.postroute.nl
Bron foto: https://nl.frwiki.wiki/wiki/Postillon
Men neemt aan dat Gorinchem is ontstaan doordat vissers en boeren rond het jaar 1000 een nederzetting stichtten op wat hoger gelegen land nabij een monding van de Linge in de Merwede. Gorinchem (“Gorinks Heem”, d.w.z. de woonplaats van de Goringa, de mensen van Goro (persoonsnaam)wordt het eerst genoemd in een document uit 1224 waarin Floris IV de Gorcumers de tolvrijdom in het gehele graafschap Holland bevestigt.
In 1678 werd een postrijpad aangelegd tussen Schoonhoven en Gorinchem.
De paardenposterij liet soms te wensen over.
Zo verklaarde Johanna Beefting in 1706 op verzoek van haar superieur Adolf Borbagh (Borrebagh) voor notaris Martinus Mekern, dat een zekere Jasper de Jager, die de postverbinding Gorinchem-Gouda verzorgde, dikwijls gebruik maakte van slechte paarden en dito knechten. Vertragingen waren aan de orde van de dag. Tussen Gouda en Schoonhoven was zelfs een paard gestruikeld en in het water terechtgekomen met inbegrip van ruiter en brieven. De paarden werden dikwijls bereden door jongetjes die zo klein waren, dat ze bij het opstijgen gebruik moesten maken van het pothuis bij haar posthuis “de Gulden Cop”, zo klaagde zij namens de postmeester.
Uit een rapport van 1752 blijkt nogeens dat de brievenposterij niet zo best was georganiseerd. De verzending ging lang niet altijd langs de kortste route, zoals een rapporteur meldde.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/0028-rondwandeling-vesting-gorinchem/nl
Men neemt aan dat Gorinchem is ontstaan doordat vissers en boeren rond het jaar 1000 een nederzetting stichtten op wat hoger gelegen land nabij een monding van de Linge in de Merwede. Gorinchem (“Gorinks Heem”, d.w.z. de woonplaats van de Goringa, de mensen van Goro (persoonsnaam)wordt het eerst genoemd in een document uit 1224 waarin Floris IV de Gorcumers de tolvrijdom in het gehele graafschap Holland bevestigt.
In 1678 werd een postrijpad aangelegd tussen Schoonhoven en Gorinchem.
De paardenposterij liet soms te wensen over.
Zo verklaarde Johanna Beefting in 1706 op verzoek van haar superieur Adolf Borbagh (Borrebagh) voor notaris Martinus Mekern, dat een zekere Jasper de Jager, die de postverbinding Gorinchem-Gouda verzorgde, dikwijls gebruik maakte van slechte paarden en dito knechten. Vertragingen waren aan de orde van de dag. Tussen Gouda en Schoonhoven was zelfs een paard gestruikeld en in het water terechtgekomen met inbegrip van ruiter en brieven. De paarden werden dikwijls bereden door jongetjes die zo klein waren, dat ze bij het opstijgen gebruik moesten maken van het pothuis bij haar posthuis “de Gulden Cop”, zo klaagde zij namens de postmeester.
Uit een rapport van 1752 blijkt nogeens dat de brievenposterij niet zo best was georganiseerd. De verzending ging lang niet altijd langs de kortste route, zoals een rapporteur meldde.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/0028-rondwandeling-vesting-gorinchem/nl
1678 Aanleg postrijpad Schoonhoven en Gorkum
In 1752 vermeldde een rapport over de grote onkunde van de commiezen van het postkantoor Schoonhoven. Zij hadden geen benul langs welke wegen de brieven moesten worden bezorgd zodat een goede kaart van de postroutes geen overbodige luxe zou zijn.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/3706-waterlinieommetje-schoonhoven/nl
Bron: https://www.postroute.nl/
Bron foto Volkskrant. Beeld Musée de La Poste, Paris - La Poste, 2020
1678 Aanleg postrijpad Schoonhoven en Gorkum
In 1752 vermeldde een rapport over de grote onkunde van de commiezen van het postkantoor Schoonhoven. Zij hadden geen benul langs welke wegen de brieven moesten worden bezorgd zodat een goede kaart van de postroutes geen overbodige luxe zou zijn.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/3706-waterlinieommetje-schoonhoven/nl
Bron: https://www.postroute.nl/
Bron foto Volkskrant. Beeld Musée de La Poste, Paris - La Poste, 2020
Tussen 1679 en 1681 richtte Borrebagh een rit op van Alphen over Gouda naar Hamont. Vanaf 1686 volgden ook Rotterdamse brieven deze route. Een jaar later kreeg Borrebagh ook de postroute van Luik via Hamont naar Holland in handen. Zo bouwde hij in de loop der jaren een flink netwerk op. In 1701 verzorgde hij de posterijen op Zuid-Holland, Maastricht, Overmaas, Aken, Luik en Zeeland.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/a3a6-ontdek-de-rijke-historie-van-de-goudse-ambachten/nl
Tussen 1679 en 1681 richtte Borrebagh een rit op van Alphen over Gouda naar Hamont. Vanaf 1686 volgden ook Rotterdamse brieven deze route. Een jaar later kreeg Borrebagh ook de postroute van Luik via Hamont naar Holland in handen. Zo bouwde hij in de loop der jaren een flink netwerk op. In 1701 verzorgde hij de posterijen op Zuid-Holland, Maastricht, Overmaas, Aken, Luik en Zeeland.
Stadswandeling met audio ondersteuning. https://izi.travel/nl/a3a6-ontdek-de-rijke-historie-van-de-goudse-ambachten/nl
Afbeelding Herberg "Prins van Oranje" in Oudshoorn/ Alphen aan de Rijn waar de postiljons hun post bezorgde en in ontvangst namen voor verdere verzending
Afbeelding Herberg "Prins van Oranje" in Oudshoorn/ Alphen aan de Rijn waar de postiljons hun post bezorgde en in ontvangst namen voor verdere verzending