Spanje voorjaar 2024

Camperplaats midden in het dorpje. Voor de “deur” een speeltuin en plein wat goed gebruikt wordt door school en jeugd. Avond en nacht zeer rustig. Prima plek

We zijn hier al eens geweest. Dorp wat door Jeanne D Arc is bevrijd in 1329.

Groot beeld van haar. We bezoeken de kerk: 12e eeuw

Wat een leuk plaatsje. Totaal ommuurd. Tempeliers hebben hier hún hoofdkwartier gehad. De Camperplaats was prima. Beetje moeizaam om er in te komen: display in de zon en gebouwd voor kleine mensen

Naar Barcelona met de bus. Daarna hop on hop off

Prima dagje.

Stappen uit bij de Sagrada. Wat is daar veel bij gebouwd zeg. Maar de delen die al klaar waren, zijn ze ook weer aan het opknappen. De torens waar we in 2000 in konden, staan weer in de steigers.

Lopen rond en gaan een koffie nemen. Heerlijk in de zon. Weer met de bus verder en uitgestapt op de Sambals. Via de Mercado lopen we verder. Leuk restaurantje: tot ik naar de wc ga-geen deur, vies en je zit dus openbaar te plassen. Als de wc zo is, hoe is dan de keuken! Gelukkig heeft Harry nog niet besteld en gaan we weg.

Bij een zeer nette pizzeria eten we wat-kunt u de wc vinden? nou erg schoon en verstopt achter een tegeldeur. Niets mis mee.

Daarna wat gedronken op plaza real, je weet wel van die likeur tutti frutti!

Terug naar de bus en weer naar de camping: Prima dag geweest

Reservering gedaan: zl 12 Bronze

We rijden naar de camping en manoeuvreren de bus op zn plak. Ruime plek, maar de rijstroken zijn wat smalletjes. Dus kon de bus er alleen vooruit in gezet worden. We zoeken Wim en Elly op en daar drinken en eten we gezamenlijk. Wat een gastvrijheid. 

Wim en Elly nodigen ons uit om de volgende dag mee te gaan naar Peniscola. Nou, geen bezwaar tegen, maar de lunch is voor onze rekening.

We lopen rond en genieten van zon en zee. Na een lekkere tapas, richting de camping.

Morgen weer verder

Met de bus gaan we naar Valencia. Voor 1.50 enkele reis-wie maakt je wat!

We stappen uit op Paseo de mar en wandelen de calle colon in. Na enig zoeken en dwalen komen we aan op Plaza Espana en gaan de kathedraal binnen. Wat een pracht en praal!

Wist u dat de heilige graal in de kathedraal van Valencia staat? En dat u hier ook een van de belangrijkste beeldende werken van de eerste Spaanse Renaissance vindt? En dat u in het museum van de kathedraal schilderijen van Maella of Goya kunt vinden? De Miguelete bestijgen of het leren kennen van de geschiedenis van de Virgen del Buen Parto zijn andere bezienswaardigheden die u niet mag missen.

De stijl van de kathedraal van Valencia is overwegend gotisch en het gebouw vormde voorheen een oude Romeinse tempel en later een moskee, hoewel er ook veel elementen zijn terug te vinden uit andere tijdsperiodes, van de romaanse stijl tot aan de barok. De werkzaamheden op de huidige verdieping begonnen in de 13e eeuw. Latijns kruis, kooromgang en koepel over de kruisbalk. In de vijftiende eeuw werd de kapittelzaal (tegenwoordig kapel van de heilige graal), de koepel, de Miguelete en de deur van de apostelen gebouwd. Wat ook in het oog springt, zijn de ijzeren poort in barokstijl en de Palau- of Almoinapoort in romaanse stijl.

De kathedraal is sinds de tijd van Jacobus I gewijd aan de Maria-Tenhemelopneming en in het gebouw komen geschiedenis en kunst samen. De muren en deuren beschermen ook waardevolle schatten zoals de heilige graal. Uit documentatie en archeologische studies blijkt dat de graal van Valencia door Jezus werd gebruikt tijdens het laatste avondmaal. Daarom hebben Paus Johannes Paulus II en Benedictus XVI dit relikwie gebruikt bij de viering van de Eucharistie tijdens hun bezoeken aan Valencia. Het pronkstuk is gepolijste agaat van oosterse oorsprong. Volgens de overlevering nam de heilige Petrus het na het laatste avondmaal mee naar Rome en de pausen die hem opvolgden hielden het daar tot de heilige Sixtus II. Hij stuurde de relikwie naar Huesca en tijdens de islamitische invasie werd de kelk verborgen in de Pyreneeën en was het Alfons de Grootmoedige die de koninklijke reliek naar het paleis van Valencia bracht. Tegenwoordig is het te zien in de kapel van de heilige graal.

Een andere juweel van de kathedraal zijn de renaissancistische fresco's van het hoogaltaar in de kathedraal van Valencia, die tien jaar geleden werden herontdekt toen het barokke gewelf dat ze bedekte, werd verwijderd. De schilderijen zijn gemaakt in opdracht van kardinaal Rodrigo de Borja, de toekomstige paus Alexander V, door de Italiaanse kunstenaars Paolo da San Leocadio en Francesco Pagano, die in 1476 met hun werk begonnen. 200 jaar later werden ze bedekt met de barokke hervorming van de pastorie van de kathedraal. Ze vertegenwoordigen twaalf engelen die op muziekinstrumenten van die tijd spelen, een van de belangrijkste beeldende werken uit de eerste Spaanse Renaissance.

In de kathedraal bevindt zich ook het museum van de kathedraal, waar tot 90 werken van verschillende stijlen te bewonderen zijn, zoals de schilderijen van Maella en Goya of paneelschilderingen van Juan de Juanes. 

We lopen door en lunchen bij Soanes. Heerlijk voor 30 euro. Dan weer door. We lopen naar De kerk van de Heilige Nicolaas van Bari en de Heilige Petrus de Martelaar

De Valenciaanse “Sixtijnse Kapel” 

De kerk van de Heilige Nicolaas van Bari en de Heilige Petrus de Martelaar is onlangs gerestaureerd. Daarbij is een expositie georganiseerd die de experts de 'Sixtijnse Kapel' van Valencia hebben gedoopt. Het is een van de eerste twaalf Christelijke parochiekerken van de stad Valencia na de Reconquista van Jaume I in 1238. De parochiekerk is opgericht rond 1242 en in Gotische stijl verbouwd tussen 1419 en 1455 op initiatief van de familie Borja. Daarbij is het Gotische kruisgewelf samengetrokken in het centrale schip. Tussen 1690 en 1693 is het interieur bedekt met decoratie in barokstijl en frescos over het leven van de Heilige Nicolaas van Bari en de Heilige Petrus de Martelaar, ontworpen door Antonio Palomino en geschilderd door Dionís Vidal.

Via de Mercat central lopen we weer naar de bus. Prima dag geweest!

bron: https://www.visitvalencia.com/nl/wat-te-doen/cultuur/monumenten/kathedraal-valencia

Lorca is een diverse stad: oud gedeelte en nieuw. Wij hebben ons tot het oude gedeelte beperkt. 

Lorca herbergt een intrigerend kasteel en een indrukwekkend Plaza España. De stad werd in 1984 uitgeroepen tot historisch artistiek complex en staat bekend als 'barokke stad' vanwege zijn talrijke barokke monumenten in het historische centrum. In 2011 is de stad zwaar getroffen door twee aardbevingen waarbij 9 mensen zijn omgekomen en vele gebouwen in de stad (ernstig) zijn beschadigd

De stad is de thuishaven geweest van Romeinen, Westgoten en Moren. In 1244 is de stad door Alfonso de Wijze op de Moren veroverd

Plaza de Espana Dit is het belangrijkste plein van Lorca. Er bestaan een aantal heel mooie gebouwen.

Zeker de moeite waard zijn het College van San Patricio. Het is een prachtige barokke gevel

Op het plein staat het stadhuis. In het verleden werd het gebruikt als gevangenis. Terug kan je een mooie gevel bewonderen.

Het is de start van de Semana Santa. De hele week staan er processie op het programma. Wij starten op zaterdagavond met de kerkdienst: daarna volgt de processie door de straten. Wat indrukwekkend.

Zondag verzamelen de mensen zich voor het zegenen van de paas takken. 

Daarna is in de avond de processie over de juan carlos 1 calle. Maar het regent, jammer, dus we gaan er niet heen. 

• 37.4866, -1.7508 (lat, lng)
  N 37°29’11.58” W 1°45’2.8584”

• 131 Diseminado Almendricos
  30893 Lorca,

Bij een bezoek aan Castilie-La Mancha mag een bezoek aan de molens van Don Quichote niet ontbreken. Deze in Consuegra staan prachtig hoog boven de Spaanse vlakte.

Een heuvel met twaalf molens en een kasteel: dat is de Spaanse stad Consuegra samengevat. De windmolens van Consuegra werden gebruikt om graan te vermalen en werden gebouwd aan het begin van de negentiende eeuw. De windmolens kunt u bezichtigen. Ook het kasteel is bij toeristen in trek. Het kasteel is vermoedelijk gebouwd door de Romeinse keizer Trajanus, maar historische documenten geven Almanzor aan als de opdrachtgever. In 1813 werd het kasteel vernietigd en na overdracht aan het gemeentehuis werd het kasteel pas gerenoveerd. 

Andere bezienswaardigheden in Consuegra

Ook het stadshuis op het Plaza de España is een bezoek waard vanwege zijn renaissancistische bouwstijl. Naast het stadshuis vindt u de Torre del Reloj en het Los Corredores gebouw. Aan het eind van oktober vindt er een jaarlijks festival plaats in Consuegra ter ere van het malen van graan. Ook Pasen is een goed gevierde gebeurtenis elk jaar.Een heuvel met twaalf molens en een kasteel: dat is de Spaanse stad Consuegra samengevat. De windmolens van Consuegra werden gebruikt om graan te vermalen en werden gebouwd aan het begin van de negentiende eeuw. De windmolens kunt u bezichtigen. Ook het kasteel is bij toeristen in trek. Het kasteel is vermoedelijk gebouwd door de Romeinse keizer Trajanus, maar historische documenten geven Almanzor aan als de opdrachtgever. In 1813 werd het kasteel vernietigd en na overdracht aan het gemeentehuis werd het kasteel pas gerenoveerd. 

Andere bezienswaardigheden in Consuegra

Ook het stadshuis op het Plaza de España is een bezoek waard vanwege zijn renaissancistische bouwstijl. Naast het stadshuis vindt u de Torre del Reloj en het Los Corredores gebouw. Aan het eind van oktober vindt er een jaarlijks festival plaats in Consuegra ter ere van het malen van graan. Ook Pasen is een goed gevierde gebeurtenis elk jaar.

bron: https://spaansesteden.nl/castilie-la-mancha.html

Wie in de geschiedenis van Spanje duikt die komt ongetwijfeld de stad Toledo tegen. Toledo was immers tot 1561 (met een korte pauze) de hoofdstad van het Koninkrijk Castilië en vervolgens de Kroon van Castilië. Dit zijn de voorlopers van het huidige Spanje. Op het moment dat koning Filips II verhuisde naar Madrid raakte Toledo deze titel voorgoed kwijt. Dat Toledo gedurende de middeleeuwen en het begin van de Vroegmoderne Tijd een belangrijke rol heeft gespeeld is terug te zien in de vele gebouwen die bewaard zijn gebleven in de stad. Voor wie interesse heeft in de geschiedenis van Spanje is een bezoek aan Toledo bijna verplichte kost.

loop richting de noordelijke kant van de stad en gaan daarbij stukje voor stukje naar beneden. 
Puerta de Bisagra
De meest indrukwekkende stadspoort van Toledo is de Bisagra poort. Deze stadspoort is in de tiende eeuw van onze jaartelling gebouwd door de Moorse taifa van Toledo. De poort heette toen nog Bab al-Saqra. Deze poort is al meer dan duizend jaar de belangrijkste toegang tot de stad. Nog steeds komt een groot deel van het verkeer door deze oude poort naar binnen. Voetgangers kunnen door de centrale toegang lopen terwijl auto’s en andere voertuigen door de twee zijpoorten rijden.
Op de binnenplaats van de stadspoort staat een standbeeld van Karel V. Gezien het jaartal dat onder het standbeeld vermeld staat is dit eerbetoon aan de voormalige keizer veel later geplaatst. Als ik het goed lees staat een standbeeld er sinds het jaar 1953. 
Puerta del Sol
Niet veel later kom ik al een tweede stadspoort tegen. Ik ben inmiddels al een stuk omhooggelopen en sta oog in oog met de Puerta del Sol. Het grootste deel van het verkeer rijdt tegenwoordig langs in plaats van doorheen. Architectonisch gezien vind ik deze poort misschien wel de meest interessante. De mudéjarstijl is hier wat meer verfijnd toegepast. De poort heeft daardoor diepte gekregen die er eigenlijk amper is.
uitzichtpunt
Direct voorbij de Puerta Del Sol kom ik uit bij een panoramapunt. Hier zijn enkele parkeerparkeerplaatsen te vinden die helaas voorbehouden zijn aan bewoners. Ben je zelf met de auto, dan kun je hier niet parkeren. Vanaf dit uitzichtpunt kijk je uit op Antequela.
Plaza de Zocodover
Plaza de Zocodover mag als het hart van de stad Toledo gezien worden. Als je goed op de kaart kijkt ligt dit plein geografisch gezien niet centraal in de oude binnenstad. Het is echter de rol die het plein speelt waardoor dit als het hart van Toledo beschouwd wordt. Van hieruit vertrekt het toeristentreintje, koopje entreekaarten voor de verschillende bezienswaardigheden en starten veel stadswandelingen onder begeleiding van een gids. 
Santo Tomé Mazapanes
Bij marsepein denken wij al snel aan Sinterklaas. Deze zoete lekkernijen van amandelen en suiker moet bij ons vooral rond 5 december gegeten. De traditie van marsepein eten is niet alleen in Nederland gebruikelijk. Ook de Duitsers houden van marsepein en zoetekauwen als de Spanjaarden zijn ook verzot op dit product. In Spanje wordt marsepein vooral rond kerst gegeten. Toledo staat bekend om de verfijnde marsepein die hier voornamelijk door nonnen geproduceerd wordt. 
Binnen Toledo zijn er acht ‘conventos’ die de marsepein op ambachtelijke wijze maken. Daar kun je dit heerlijke product ook direct bij de nonnen kopen. Er zijn in Toledo ook nog een aantal bakkerijen die marsepein in alle vormen en maten verkopen. Santo Tomé Mazapanes is er daar eentje van. De naam is een directe verwijzing naar de beroemde kerk Santo Tomé die in Toledo staat.
Alcázar 
Het oude paleis van Toledo is tegenwoordig een museum: het Museo del Ejército. Een wapenmuseum, dus. Aan de ene kant krijg je een kijkje in het oude paleis van Toledo. Daarnaast kun je genieten van een expositie over het koningshuis, de wapens en het leger van Spanje. Voor vijf euro koop ik een entreekaartje en zie als eerste de restanten van de oude stadsmuren die ooit door de Moren gebouwd zijn. De nieuwe entree tot het kasteel is over deze archeologische vindplaats heen gebouwd.
De permanente expositie voert je langs een belangrijk stuk van de geschiedenis van Spanje. Je ziet welke Spaanse vorsten geregeerd hebben en wat er in hun tijdperk plaats heeft gevonden in Spanje. Mooie elementen van het kasteel zelf zijn de patio en het aan de westkant gelegen terras dat een heel mooi uitzicht over een stuk van Toledo biedt.
hop on, hop off
Als je de buitenkant van Toledo wilt zien, en dus vooral als je de contouren van de stad goed wilt bewonderen dan moet je de oude binnenstad even verlaten. Je kunt de taxi pakken, je kunt met het toeristentreintje mee of je kunt met de hop on hop off bus mee. Ik kies voor deze laatste optie omdat hij comfortabeler is dan het treintje en een ticket 24 uur geldig is. Daarnaast kan ik op 10 verschillende plekken onbeperkt uitstappen en instappen gedurende de geldigheid van mijn ticket. Ik koop een 24 uurs-ticket bij een van de verkoopsters op straat. Die staat bij halte 1 kaartjes te verkopen namens city City Sightseeing Toledo. 
Je kunt deze kaarten ook vooraf via internet kopen. Dat scheelt je tijd ter plaatse, want je kunt meteen de bus instappen en daar je voucher omwisselen voor een ticket. Ik wist echter vooraf nog niet zeker of ik de hop-on-hop-off bus wel zou gebruiken en heb daarom gewacht tot ik in Toledo zou zijn.
station
We stoppen voor een paar minuten bij het treinstation van Toledo. Dit is een van de mooie gebouw van de stad. Het is heel fraai voorbeeld van mudéjararchitectuur, waarbij vooral de ramen heel erg opvallen. De bijbehorende klokkentoren is een van de mooiere torens die ik ooit bij station heb gezien. Als je met de trein naar Toledo komt vormt dit gebouw een mooie start van je stedentrip naar deze bijzondere stad.
Al sinds 1858 is Toledo bereikbaar per spoor. Het eerste stationsgebouw is echter in 1919 of 1920 vervangen door een groter exemplaar dat geheel in de mudéjararchitectuur gebouwd is. Binnen Toledo geldt dit relatief nieuwe gebouw als één van de mooiste voorbeelden van deze op de Moorse architectuur gebaseerde bouwstijl.
uitzicht op Toledo
We zijn gearriveerd op busstop nummer vijf. Dit is een plek in Toledo die je absoluut moet bezoeken: het uitzichtpunt op de stad. Je hebt Toledo niet bezocht als je hier niet geweest bent. Vanaf deze plek heb je een sprookjesachtige uitzicht over de middeleeuwse stad Toledo. Je kunt heel duidelijk de Kathedraal van Toledo en het Alcazar zien liggen tussen de dicht op elkaar gebouwde huizen. De bus stopt hier een tiental minuten zodat je volop de mogelijkheid hebt om foto’s te maken en te genieten van het uitzicht. Onderweg naar deze plek heb ik ook al een paar mooie foto’s kunnen schieten, vooral van de buitenkant van het Alcazar. 
Als je met toeristentreintje een rondrit maakt dan stop je ook op deze plek. Het is wel de enige plek waar dat treintje stopt. Je moet dus altijd starten en eindigen op Plaza de Zocodover. Daarnaast vind ik de hop on hop off bus nog twee voordelen hebben: hij is comfortabeler en je mag hem binnen 24 uur onbeperkt gebruiken. Ik kan zeker aanraden om ook rond zonsondergang nog een keer de tour te doen. Je kunt dan Toledo zien terwijl de lampjes langzaam aangaan.
cigarrales
We rijden door een gebied waar zogenaamde cigarrales staan. Deze grote voormalige boerderijen kennen hun oorsprong in het Moorse tijdperk. Overeenkomst is dat allemaal richting de stad gebouwd zijn. Vanwege de hoge onderhoudskosten zijn nog maar weinig van deze cigarrales in particulier bezit. Tegenwoordig zijn er vooral hotels en restaurants in gevestigd zoals bijvoorbeeld het AC Toledo Hotel dat onder de Marriott groep valt.
Puente de San Martín
Ik stap uit bij busstop nummer zeven. Dit is beide Puente de San Martín. Deze brug ligt aan de westelijke zijde van de historische binnenstad van Toledo. Een mooie plek om mijn wandeltocht door deze fascineren de stad te vervolgen. De brug is een fraai staaltje van middeleeuwse architectuur. Hij werd in de veertiende eeuw gebouwd in opdracht van de toenmalige aartsbisschop Pedro Tenorio zodat de stad ook vanaf de westelijke kant toegankelijk werd. Kenmerkend voor de brug zijn de vijf arcades waarvan de middelste een indrukwekkende hoogte van ongeveer veertig meter had.
Joodse wijk
Na een redelijke klim omhoog ben ik aangekomen in de Joodse wijk. Dat zie ik onder andere aan de kleine tegeltjes die in de trap verwerkt zitten waar ik op dit moment op loop. Hier staan verschillende joodse symbolen op afgebeeld zoals een menora . De bedoeling van de tegeltjes is mij niet duidelijk. Het zou een bepaalde route aan kunnen geven of zuiver decoratief kunnen zijn.
Monasterio de San Juan de los Reyes
Tijd om het klooster in te gaan. Niet voorgoed, maar wel voor even! Ik bezoek het Monasterio de San Juan de los Reyes. Ik heb een Toledo Card gekocht waarmee ik gratis naar binnen mag. Anders zou ik € 2,80 entree moeten we betalen. Wat in de hal opvalt waar je binnenkomt is dat er fresco’s ontdekt zijn onder wit pleisterwerk. Helaas zie je duidelijk de inslagen van hamers die gebruikt zijn om de pleisterlaag te verwijderen. Ik vraag me af of er onder de nu nog witte delen, wat het grootste gedeelte van de muren betreft, nog meer fresco’s zitten.
Het klooster is tussen 1477 en 1504 gebouwd in opdracht van de Katholieke Koningen (Ferdinand II van Aragon en Isabella I van Castilië). Het is eeuwenlang in gebruik geweest als klooster. In het jaar 1809 raakte het klooster zwaar beschadigd door de troepen van Napoleon tijdens de bezetting van Toledo. In 1835 werd het klooster door de kloosterlingen verlaten. Hoewel de restauratie van het Monasterio de San Juan de los Reyes al in 1883 begon, duurde het tot 1967 tot dit project helemaal klaar was. Ik bezoek de kloosterkerk en wandel door de gaanderijen die aangelegd zijn rondom de vrij kleine kloostertuin. Wat me opvalt is dat de kerk relatief groot is ten opzichte van de rest van het klooster. Vooral als je op de westelijke oever van de Taag staat en richting Toledo kijkt, zie je hoe groot de gotische kerk is.
Het zonlicht zorgt ervoor dat ik in de gaanderijen rondom de patio wat mooie foto’s kan maken. Ik stel me voor hoe het geweest moet zijn om hier in alle rust te leven terwijl je je leven in dienst stelt van een god.
Sinagoga de Santa María la Blanca
Op ongeveer honderd meter lopen van het klooster staat de bekendste synagoge van Toledo: Sinagoga de Santa María la Blanca. dankzij mijn Toledo Card hoef ik ook hier geen entreekaartje te kopen maar mag ik gratis naar binnen. Ik moet wel even mijn gratis kaartje ophalen bij de kassa voordat ik naar binnen kan.
Op het moment dat ik de synagoge binnenloop ben ik overweldigd door de schoonheid van dit gebouw. Ik herken direct de bouwstijl zoals die in de Mezquita in Cordobagebruikt is. Het is dat deze ruimte kleiner is, maar wat betreft die zijn is hij bijna net zo indrukwekkend als de voormalige moskee en tegenwoordige kathedraal van Cordoba. Leuk detail is dat ze het licht binnen continu op subtiele wijze aanpassen van warm licht naar koeler wit licht.
De synagoge heette oorspronkelijk Ibn Shushan synagoge en is in het jaar 1180 gebouwd als joods geloofsgebouw. Het heeft 211 jaar als synagoge gefungeerd totdat in 1391 de progrom plaatsvond. Dit was de Anti-Joodse opstand waarbij joden eigenlijk weggejaagd werden. De synagoge werd onteigend en was vanaf dat moment een katholieke kerk zonder veel uiterlijke aanpassingen. De mudejarstijl is bepalend voor het uiterlijk. Bijzondere feit is dat die stijl juist weer gebaseerd is op de Moorse (lees: islamitische) architectuur die veel toegepast is in grote delen van Spanje sinds de Moren in het jaar 711 binnenvielen. Sinagoga de Santa María la Blanca is dus een katholieke kerk die eerst een joodse synagoge was die gebaseerd is op een islamitische bouwstijl. Zo zijn er drie belangrijke wereldreligies vertegenwoordigd binnen één gebouw.
Ik kan nog maar één ding zeggen over deze synagoge. Deze bezienswaardigheid mag je absoluut niet overslaan als je Toledo bezoekt. Vergeet wat mij betreft het Alcazar of de kathedraal als je te weinig tijd hebt en loop rechtstreeks door naar deze oude synagoge, puur vanwege de schoonheid van het interieur.
Paseo del Transito
Aan de Paseo del Transito ligt een klein park waar je in de schaduw eventjes bij kunt komen van de wandeling. Wat meer vermeldenswaardig is, is dat je van hier af en mooi uitzicht op de omringende heuvels, de rivier de Taag en de cigarrales hebt.
lunch
Bij El Trébol hoef ik niet lang te wachten op een tafeltje. Binnen een paar minuten zit ik op hun heerlijke terras. Hier hebben ze ook  Carcamusas Toledanas op de kaart staan. Die bestel ik samen met een Bomba Trébol. Ook dit is echt een gerecht uit Toledo. Een Bomba is gevulde aardappel. In dit geval is de aardappel gevuld met gekruid gehakt en vervolgens in zijn geheel gepaneerd en gebakken. Daarna wordt hij opengesneden geserveerd met een rode saus en knoflooksaus er overheen.
Beide gerechten zijn absoluut lekker. Het stoofpotje is goed van smaak en het vlees is heerlijk mals. Wat betreft onderscheidend vermogen vind ik dit gerecht niet uniek genoeg om me het over een paar jaar nog te herinneren. De Bomba Trébol daartegenover is een uniek gerecht dat ik nog niet eerder op heb en ook niets op heb wat er op lijkt. Erg lekker en het ziet er ook vrij feestelijk uit.
De rekening is laag, vind ik. Voor de twee gerechtjes plus een halve liter koud water betaal ik € 9,60.
Museo de Santa Cruz
Direct achter de plek waarbij net zat te lunchen vind je het Museo de Santa Cruz. Voor vier euro koop ik een toegangsticket tot het museum. Het gebouw stamt uit de zestiende eeuw en diende oorspronkelijk als hospitaal. Aan het einde van de negentiende eeuw is het gebouw omgeturnd tot een museum.
Als je alleen al kijkt naar de inrichting van het museum dan is het de moeite waard om te bezoeken. De expositie wordt gehouden in een grote geelkleurige ruimte die de vorm heeft van een katholiek kruis. Ook hier hangen een paar schilderijen van El Greco. Ik pik ze er door de duidelijk herkenbare schilderstijl er zo tussenuit.
Na de expositie kun je door naar het kloosterdeel. Eerst kom ik uit op een mooie patio met een serene tuin waar onder andere olijfbomen en rozen staan. 
Via de trap loop ik naar de eerste verdieping. Hier heb je een expositie die gewijd is aan de keramiek die op het Iberisch schiereiland gemaakt is door de eeuwen heen. Keramiek wordt vooral gemaakt in een paar steden die op dit gebied een reputatie opgebouwd hebben zoals Sevilla, Lissabon, Valencia en ook Toledo. Hier maak je kennis met keramiek en met name ‘azulejos‘ (tegels) die op de verschillende plaatsen in Spanje gemaakt zijn.
Kathedraal van Toledo
Een bezienswaardigheid waar ik niet omheen kan is de Kathedraal van Toledo. In het Spaans is de volledige naam Catedral de Santa María de Toledo. Vaak wordt er de korte benaming Catedral Primada gebruikt. Het katholieke geloofsgebouw is tussen 1227 en 1493 gebouwd in de in Spanje zo geliefde gotische bouwstijl. Met een lengte van 120 meter en een maximale breedte van 59 meter is het één van de grootste kathedralen van Spanje. De kathedraal heeft twee torens, waarvan er eentje nooit afgebouwd is. De noordtoren is wel voltooid en heeft een hoogte van 90 meter. In deze toren hangt de Campana Gorda. Dit is een achttiende-eeuwse klok die een gewicht heeft van maar liefst 17515 kilogram. Ik vraag me af hoe ze die in hemelsnaam ooit boven hebben gekregen.
De entree tot de kathedraal is voor mij dankzij de Toledo Card gratis. Ik ben wel net te laat voor de laatste rondleiding die speciaal voor houders van de Toledo Card gehouden wordt. Die begon om tien minuten over vier. Ik bezoek de Kathedraal van Toledo daarom op eigen houtje. Het meest opvallende object in deze kerk is de Retablo Mayor. Dit enorme houten paneel toont verschillende scenes die je in een bepaalde volgorde zou moeten bekijken.
Iglesia de Santo Tomé
De ene kerk uit, de volgende in. Binnen tien minuten wandel ik naar de Iglesia de Santo Tomé. Ook hier mag ik met mijn Toledo Card gratis naar binnen. Ik heb me vooraf niet ingelezen, maar weet wel dat deze kerk een populaire bezienswaardigheid in Toledo is. De kerk valt niet op door grootte, inrichting of exterieur. Het enige echt opvallende aan de buitenkant is de toren in mudéjarstijl. Ja, ook hier zie je deze architectuur weer terug die gebaseerd is op de bouwwijze van de Moren toen die hier de baas waren. Van oorsprong is deze toren een minaret, maar net als de andere moskeeën in Toledo is ook deze omgetoverd tot kerk zonder al teveel aanpassingen gedaan te hebben.
Er is één belangrijke reden om Iglesia de Santo Tomé te bezoeken. Ik zie dat meteen zodra ik het voorportaal binnenloop. Aan de rechterzijde kun je een beroemd schilderwerk van El Greco bewonderen: El Entierro del Conde de Orgaz. Helaas mag ik er geen foto van maken. Het is in heel de kerk verboden foto- of video-opnames te maken. Niet dat ik me hier altijd netjes aan houd, maar hier is het niet mogelijk om dat onopgemerkt te doen.
Toledo in één dag bezoeken?
Ik heb ervoor gekozen om in Toledo te overnachten zodat ik ook wat tijd voor en na deze dag in Toledo had. Hierdoor heb ik ook nog een paar dingen kunnen zien en doen die niet in deze dag pasten, zoals een bezoek aan de Ermita del Cristo de la Luz en het Hospital de Tavera. Mocht je in Madrid verblijven en in één dag Toledo willen bezoeken dan kun je dat prima doen. Zo vertrekt er om 08:20 uur een AVE-trein die om 08:53 uur in Toledo aankomt. Je kunt dan al meteen je dag in Toledo starten. ‘ s Avonds heb je nog treinen terug naar Madrid om 20:25 uur of 21:30 uur die er ook weer 33 minuten over doen om naar Madrid Puerta de Atocha te rijden. Je kunt op die manier een volledige dag in Toledo doorbrengen en je avondeten nog in Madrid doen. De treinkaartjes kosten op dit moment EUR. 12,90 per enkele reis per persoon. Een prima tarief waarvoor je comfortabel en snel tussen Madrid en Toledo kunt reizen. 
Als je met de trein aankomt en vertrekt in Toledo dan zou ik zeker aanraden om meteen bij aankomst op de hop-on-hop-off bus te stappen. Ze houden qua schema rekening met de tijden waarop de treinen uit Madrid arriveren. Wil je tijd besparen en meteen opstappen? Koop dan je ticket voor deze hop-on-hop-off bus alvast via internet.
Patrick van Zundert
Al sinds mijn jonge jaren wist ik dat grenzen er waren om overschreden te worden. De wereld is groter dan je woonplaats of Nederland. De drang om dat te ontdekken heeft ervoor gezorgd dat reizen een essentieel onderdeel van mijn leven geworden is.
Patrick van Zundert (auteur)

Bij de wijnboer: alles gratis (behalve de wijn )