Routebeschrijving voor Duitsland, Italië en Toscane (april-mei 2025) (womo-esser.de)

Vandaag begonnen we aan onze Toscane-tour en bereikten onze eerste stop in Bingen.
De camperplaats is vanaf de snelweg goed aangegeven.
Wij hadden de plek al enkele weken van tevoren gereserveerd en bij aankomst werden we persoonlijk begroet door de terreinbeheerder en rondgeleid over het terrein.
Nog een korte uitleg over wat u op de site kunt vinden.
Nadat we alles hadden ingericht, fietsten we richting Bingener Hafen en namen de autoveerboot naar Rüdesheim.
We parkeerden onze fietsen en gingen op weg naar de Drosselgasse om te kijken wat we aantroffen.
Veel kleine winkeltjes, restaurants en allerlei toeristische attracties.
Aan het einde van de Drosselgasse zijn we als eerste "Graf von Rüdesheim"
Hier hadden ze een hele lekkere Winzerschnitzel voor € 11,90, ik ken hem eigenlijk als Holsteinschnitzel, maar hij was lekker en met de gebakken aardappelen erbij was hij ook ruim voldoende.
Daarna namen we de kabelbaan naar boven. Helaas moesten we eerst in de rij wachten en twee verdiepingen omhoog voordat we bij de stoeltjeslift kwamen. Dat duurde een tijdje. Een enkele rit heen en terug kost € 11,00 per volwassene.
Toen we eenmaal boven waren, maakten we een korte wandeling en bekeken we het grote Niederwaldmonument.
Bekijk vervolgens de omgeving en ga terug naar Rüdesheim.
Toen we beneden waren, wilden we een ijsje. Voor het bolletje moesten we € 2,00 betalen. Wel prijzig, maar zo gaat dat in toeristische kastelen.
Daarna reden we terug naar Bingen en terug naar de parkeerplaats.
Daar genoten we nog even van het mooie weer en lieten de avond tot een einde komen.
Conclusie: We komen zeker nog een keer terug om Bingen beter te leren kennen, maar dan wel voor minimaal twee of drie dagen.

Op weg van Ruhpolding naar Velden am Wörthersee reden we over de A10. Afgezien van een bouwplaats voor een tunnel, zijn we er prima doorheen gekomen. Verlaat vervolgens de snelweg en rijd richting Velden. Al bij de ingang van het stadje zagen we dat het Paasweekend was en dat er midden in het stadje aan de Wörthersee een aantal kraampjes waren neergezet. Ik ben dus eerst naar de parkeerplaats gereden en heb gekeken hoe het daar ging. De parkeerplaats bevindt zich direct naast een golftee met een kraampje waar u golfgerelateerde artikelen kunt kopen en het parkeertarief kunt betalen. Omdat wij ook elektriciteit wilden, werd ons gevraagd de volgende dag te betalen vanwege het elektriciteitsverbruik. Volgens de ProMobilApp zou de parkeerplaats € 16,00 moeten kosten en elke volwassene € 3,00. In ons geval is dat dus € 22,00. Maar de prijs op de borden was afgeplakt en nu kost het € 25,00 inclusief 2 volwassenen. Tijdens mijn rondleiding ontdekte ik dat er alleen elektriciteit beschikbaar was via een standaard Schuko-stekker, dus pakte ik de adapter en stopte hem erin. De douches bevinden zich buiten en zijn slechts omgeven door een paar planken, het zijn dus buitendouches. Om warm water te krijgen voor de douche, moet u echter chips inwisselen bij de machine. Douchen met warm water gedurende 3 minuten = € 2,50, wat mij betreft veel te duur. Ook de toiletten laten veel te wensen over; Ze zijn niet bepaald schoon en laten ouderdomsverschijnselen zien. Drinkwater is maar uit één kraan beschikbaar, waar je eerst naar moet zoeken. Het grijze water kan alleen worden afgevoerd via een klein afvoerputje van ongeveer 20x20 cm en ik kon nergens een afvoer vinden om het chemisch toilet te legen. De stad zelf is beheersbaar. De prijzen zijn uiteraard in orde: een bolletje ijs kost bijvoorbeeld tussen de € 2,10 en € 2,50. Conclusie: De locatie is prima voor één nacht, maar niet geschikt voor meerdere dagen.

Er is niet veel te melden vandaag. Op weg van Velden naar Caorle passeerden we talloze korte en lange tunnels, modern en soms heel oud. De verf en het beton brokkelden al van de muren af en soms liep er water uit de muren, maar alles was in orde. In Velden was het nog 21 graden toen we vertrokken en toen, na de zoveelste tunnel, viel er plotseling een eindeloze regenbui. Toen we van de snelweg afgingen en de landweg opreden, moesten we op weg naar de parkeerplaats door een aantal smalle straatjes rijden. Eens hadden we zonder enige waarschuwing een klein bruggetje van 2,20 meter breed. Gelukkig hadden we links en rechts nog een paar centimeter over. Toen we in Caorle aankwamen, moesten we eerst een parkeerplaats zoeken en twee keer rondjes rijden tot we de ingang vonden. Bij de parkeerplaats lopen we eerst naar het sanitairgebouw. Tot zover is alles prima, maar er is geen ruimte bij de douches waar je je kleding en andere spullen kunt achterlaten, dat is een minpunt van de camping. Anders is het ook duurder dan Pro Mobil aangeeft. Wij betaalden € 32,40 voor 2 volwassenen en een staanplaats voor één nacht. Beetje duur, maar dat komt waarschijnlijk omdat je direct aan de Adriatische Zee zit.

Dag 1:

Allereerst moeten we aankomen, maar daarvoor moeten we eerst naar de incheckbalie. Voordat u het gebied "Marina Di Venezia" betreedt, dient u zich te registreren, ongeacht of u een reservering heeft of niet. U ontvangt dan een korte instructie, een polsbandje en een sticker voor op uw voorruit met daarop een briefje waarop staat wanneer u ter plaatse zult zijn. Pas dan gaan we naar de grote camping. Gelukkig kwam mijn zoon naar de wachtruimte en vertelde ons waar we onze camper konden parkeren. Kort over het gebied waar we moeten staan, een plek kiezen en alles opzetten. Daarna gingen we naar de dichtstbijzijnde supermarkt om wat boodschappen te doen. Ondertussen scheen de zon weer. Daarna hebben we een fietstocht over de hele camping gemaakt om te bekijken wat er te zien was. Nadat we alles gezien hadden, gingen we naar een pizzeria buiten de poorten van Marina Di Venezia. Er waren hele grote en heerlijke pizza's. Daarna sloten we de avond af met een glas Italiaanse wijn.

Dag 2:

Na het ontbijt gingen we eerst met de auto naar de dichtstbijzijnde haven om de passagiersschepen richting Burano en Murano te nemen. Een dagkaart kost € 25,- per persoon. Helaas vertrok de eerste boot vlak voor ons en moesten we ongeveer 45 minuten wachten. Daarna gingen we rechtstreeks naar Burano. Een prachtig eiland met veel gekleurde huizen. Eenmaal over het eiland en dan weer terug naar de volgende passagiersboot richting Murano. Daar aangekomen zagen we de ene glaswinkel na de andere. Of dit allemaal originele Muranoglaswinkels waren, is onduidelijk. In tegenstelling tot Burnao is Murano een stuk verpauperd, maar daardoor ook duurder. Ook hier steken we het eiland over en keren vervolgens terug naar de haven om de terugtocht naar het vasteland te beginnen. Maar in de haven brak de hel los. Massa's toeristen en arbeiders willen allemaal aan boord van het aankomende schip. Toen het schip vol was, vertrok het zonder ons en moesten we bijna een uur wachten op het volgende schip. Toen we eindelijk terug waren op de camping, liepen we naar het burgerrestaurant. We hadden de hele dag niets gegeten, behalve het ontbijt. Laten we de dag nu maar afsluiten en zien wat de dag van morgen brengt.

Dag 3:

Vandaag stond in het teken van ontspannen. Slaap eerst uit, drink een kopje koffie en ga dan naar de supermarkt hier in Marina Di Venezia. Wandel daarna nog even rond en ga na de lunch naar het waterpark. In de middag maakten we een wandeling langs het strand en dompelden we ons onder in de Adriatische Zee. ’s Avonds aten we een ijsje en keken naar het entertainmentprogramma.

Dag 4:

Het was vanmorgen erg zonnig en daar hebben we van geprofiteerd om samen naar het waterpark te gaan en van het water te genieten. In de middag even ontspannen, 's avonds samen wat eten en daarna naar het avondprogramma in Marina Di Venezia om de avond af te sluiten.

Dag 5:

Omdat de winkels vandaag weer open waren, gingen we na het ontbijt naar de plaatselijke supermarkt om de eerste levensbehoeften te kopen. Omdat de zon vandaag weer erg fel scheen, zijn we nog een keer naar de zee gegaan om wat schelpen te verzamelen. In de middag kwamen er weer wat sluierwolken tevoorschijn en was te merken dat het weer wat koeler werd. Omdat we morgen vertrekken en onze tocht door Toscane voortzetten, zijn we samen nog een keer naar een nabijgelegen pizzeria gegaan.

Vanmorgen moesten we voor 11.00 uur vertrekken uit Marina Di Venezia, anders hadden we voor een extra dag moeten betalen. Maar geen probleem, ontbijten, betalen, verzamelen en stipt om 11.00 uur begonnen we aan de volgende etappe. Omdat ik Google Maps op snelweg had ingesteld en geen tolwegen, leidde Maps ons dwars door het gebied over kleine, smalle en zeer slechte wegen. Dat zullen we in de volgende fase niet meer doen. Toen we in Casalbrosetti aankwamen, gingen we eerst naar het plein, omdat de receptie gesloten was. We kozen dus zelf een plek uit en onze buurman zei dat er 's avonds wel iemand langs zou komen om te betalen. Eerst naar het strand, een stukje langs de kust en dan een stukje door het stadje. Op weg naar de camping kwamen we een eenvoudig kerkje tegen, niet wat je normaal gesproken zou zien. Heel eenvoudig, maar bij de ingang stond een grote kerststal met de kruisigingsprocessie, die er werkelijk prachtig uitzag. Toen we ter plaatse aankwamen, wilden we eerst betalen, maar dat bleek moeilijk. De man bij de receptie sprak geen Duits of Engels en probeerde zich via Google Translate verstaanbaar te maken, maar dat lukte niet echt. Maar het bleek dat we naar een andere plek moesten gaan. We probeerden dus een paar dingen met de vertaler, totdat we begrepen wat hij wilde. Pak alles weer in en verplaats de auto naar een andere locatie. Blijkbaar waren er ook Duitsers, maar we hebben er niet één gezien. Wij moeten precies tussen twee Italianen in gaan staan. Nou, dat hebben we dus gedaan. Het parcours is niet bijzonder en je loopt voor het grootste deel op half gras en half stoffig zand.

Conclusie: Voor één nachtje is het prima, maar niet voor een langer verblijf.

Kort voor Anghiari kon je de oude stad al zien met haar torens en hoge, oude huizen, hoog boven de stad. De hoofdweg is zo steil dat u via een kronkelweg omhoog wordt geleid. Boven aangekomen, kwamen we aan bij de camperparkeerplaats “Agriturismo Val della Pieve”. Helaas hadden we geen reservering gemaakt en waren de 10 plaatsen al bezet. Ik heb twee keer geprobeerd om naar de boerderij te schrijven, maar helaas kreeg ik geen antwoord. Dat kan ook mijn schuld zijn geweest. Maar geen probleem, we konden ons op een extra parkeerplek aan de kant van de weg positioneren. De dame die ons verwelkomde sprak alleen Italiaans, maar ze was erg vriendelijk en we stemden toe met gebaren. De kampeerplaats kost € 20,- inclusief alles. Gezien de staanplaats, het uitzicht en de prachtige locatie is dit een redelijke prijs. Een absolute aanrader is een tocht door de oude wijk met zijn oude huizen. Tijdens een wandeling door Anghiari begon het plotseling te regenen en te onweren. Gelukkig duurde het niet lang en hield de regen op. De plek is prettig en het personeel is erg gastvrij en vriendelijk. Het sanitair is schoon en wordt regelmatig schoongemaakt.

Conclusie: Een plek die we zeker aanraden en als we nog eens in de buurt zijn, reserveren we uiteraard direct.

La Vialla is eigenlijk een Italiaanse boerderij die verschillende producten aanbiedt zoals wijn, oliën, kaas en nog veel meer die typisch zijn voor Toscane. Wij kenden de boerderij al een tijdje via internet en waren bekend met een aantal van hun producten. Omdat de boerderij op onze route door Toscane lag, was het absoluut een must om hier te stoppen. Wij hebben aan het begin van het jaar gevraagd of we hier konden overnachten en aan de lange tafel konden zitten. Geen probleem, afspraak gemaakt en parkeerplaats gereserveerd. Vanmiddag kwamen we bij de boerderij aan en zochten eerst een parkeerplaats. Als je goed kijkt, kun je de borden zien, maar ze zijn nogal klein. Toen wij ter plaatse aankwamen, waren drie parkeerplaatsen afgezet met een ketting en een bordje ‘Gereserveerd’. We belden snel en kregen te horen dat we een van de gereserveerde zitplaatsen konden kiezen. Helaas waren de parkeervakken een beetje schuin en ondanks de wielblokken stonden we toch nog een beetje voorovergeheld, maar het lukte wel. Nadat we de auto geparkeerd hadden, gingen we meteen op weg naar de boerderij. Een korte wandeling van ongeveer 5 minuten, maar wel vrij hoog en inspannend. Boven op de heuvel stond al een grote tafel voor meer dan 30 personen. Omdat we geregistreerd waren, lag er al een papiertje met onze naam erop op de lange tafel. Eerst was er bubbels en veel hapjes zoals venkelsalami, olijven, kaas, brood en nog veel meer lekkers. Daarna kregen we een voorgerecht met groenten en ricotta. Daarna een salade en spaghetti bolognese. Er was ook brood en een verscheidenheid aan witte, rode en roséwijnen, allemaal heerlijk. Tot slot een desserttaartje en twee soorten grappa. De hele maaltijd duurde iets meer dan drie uur en was gewoonweg geweldig en bijzonder lekker. Het geheel kostte € 27,00 per persoon. De prijs was bijna te laag voor de moeite en de variatie. Als u van plan bent om in de buurt te komen, reserveer dan zeker een parkeerplaats en een plekje aan de lange tafel. Uiteraard kunt u alle producten ook ter plaatse kopen. Voordat we morgen naar de volgende camping rijden, gaan we zeker nog even terug naar de boerderij om een paar dingetjes te kopen. Conclusie: Een absolute aanrader als je de smaak van Toscane wil proeven.

Vandaag was er een kort stukje naar Macerone aan het Trasimeense meer. Opeens kwam er een auto op de snelweg voorbij die ons een seintje gaf. Meestal betekent dit dat er iets niet klopte. Zet daarom uw alarmlichten aan en rijd naar de vluchtstrook. Terwijl ik om de auto heen liep, zag ik dat de kentekenplaat van de fietskar maar half vastzat en een beetje naar buiten hing. Gelukkig zat de losse schroef achter de kentekenplaat. Dus ik haalde de kentekenplaat eraf, pakte de inbussleutel en draaide alles weer vast. Daarna reden we verder richting Macerone. Kort voor de afslag naar Macerone werd de afslag afgesloten en moesten we doorrijden naar de volgende afslag en dan een kleine omweg maken om bij de camping te komen. Daar aangekomen gingen we naar de receptie, waar een Duitstalige dame ons hielp. Toen we op de locatie aankwamen, zetten we eerst de luifel uit en maakten we het ons gemakkelijk. Later wilden we nog wat boodschappen doen, maar de dichtstbijzijnde supermarkt lag ongeveer 4,3 km verderop. Dus we maakten onze fietsen klaar, gebruikten Google Maps om de route te bepalen en we gingen op pad. Wat we niet wisten, was dat het fietspad eigenlijk een grindweg was en dat het behoorlijk belastend was voor onze fietsen. De supermarkt had een goed assortiment en je kon er alles krijgen wat je nodig had. Daarna reden we via een andere weg terug naar de camping. Op de camping wilde ik afwassen, maar een aantal afwasplekken waren gesloten en degene die open waren, hadden niet eens warm water. Bovendien moest je steeds je hand voor de sensor houden, anders liep het water er steeds uit. De toiletten waren oud en de douches waren meestal gesloten. Bovendien hing er een bordje op de douchedeuren met de melding dat er in het laagseizoen geen warm water is, maar alleen enigszins warm water. Wat ik pas later in de recensies van Pro Mobil las, was dat er katten over het terrein renden, de vuilnisbakken omver stootten en zich vol aten. Dat is precies wat mij overkwam toen ik de afwas deed. Nog geen twee meter bij mij vandaan gooide een dikke kat een vuilnisbak om en at zich vol. Kort daarna kwam de volgende kat. Ook hij bleef de vuilnisbak legen, op zoek naar iets te eten. De camping zelf ziet er erg vervallen uit en heeft wat ons betreft niets meer met kamperen te maken. De caravans staan namelijk in groepjes van twee of drie, soms met boten erbij, onder een groot frame met een zeil, of ze zijn helemaal omringd door hout, waardoor de caravan moeilijk te herkennen is. Ik kan alleen maar nogmaals zeggen dat het prima is voor één nacht, maar ik zou er niet mijn vakantie doorbrengen.

Conclusie: Als we nog eens in de buurt zijn, willen we graag een omweg maken om een andere parkeerplaats of camping uit te proberen.

De camperparkeerplaats Area Sosta Camper in Saturni is vrij groot en u kunt via een slagboom en een ticket direct het terrein oprijden. Helaas is het parcours erg glooiend en op veel plekken erg steil. Eerst hadden we een plekje helemaal beneden, zonder elektriciteit. Na korte tijd kwam er niet ver daarvandaan een plek beschikbaar met elektriciteit. We pakten dus snel alles in en reden naar de nieuwe parkeerplaats. Ondanks de wielblokken konden we de camper niet helemaal recht zetten, maar het lukte wel ongeveer. Op andere plekken was de helling zo groot dat zelfs twee of drie wiggen niet voldoende waren. Wat wij erg vervelend vonden, is dat de stoelen niet gescheiden waren. Daarom staat iedereen hier zoals hij/zij wil, soms zelfs op twee plaatsen. Het sanitair is behoorlijk oud en zou een opknapbeurt kunnen gebruiken. In de middag gingen we naar de thermale baden. Voor ons en achter ons een karavaan van mensen die er ook heen wilden. Het is ongeveer 25 minuten lopen naar de thermale baden. De kortste route is over de parkeerplaats, via het pad naar de grote parkeerplaats en vervolgens over de weg naar de bestemming. Toen wij bij de thermen aankwamen, zagen wij dat er al veel mensen naartoe kwamen, maar in het water was het wederom helder. De thermale baden bevatten zwavel, zijn 39,5 graden en u moet er ongeveer 10 tot 20 minuten in verblijven. Nog een tip: ik heb een trouwring van witgoud en droeg hem in de spa. Toen we terugkwamen bij de camper, zag ik dat de zwavel helemaal goudkleurig was geworden. Ik heb geprobeerd het te polijsten, maar het hielp niet. Daarna heb ik het met tandpasta ingesmeerd en het ongeveer een half uurtje laten zitten. Daarna heb ik het schoongemaakt en gepoetst en het zag er weer blinkend zilver uit. Mijn advies is om eerst alle sieraden af te doen. U kunt na afloop nog wel ter plaatse douchen, maar u heeft daarvoor de juiste munten nodig. Daarna gingen we terug en begonnen aan het rustige gedeelte. De betaling wordt de volgende dag gedaan. Let op, het mag niet langer dan 24 uur duren, anders worden de kosten hoger. Het voor- en nadeel van de site is dat deze 24 uur per dag open en toegankelijk is. Dat betekent dat er zelfs om 02.00 uur nog campers arriveren die een plekje zoeken of wegrijden. Conclusie: De thermale baden zijn zeker een bezoek waard en de parkeerplaats is prima voor één nacht.

De parkeerplaats bevindt zich onder de stad Siena en wordt gedeeld met touringcars. Toen wij aankwamen, liep er al een oudere werknemer rond. Hij vertelde ons dat het vol was en dat we over 1 à 2 uur terug moesten komen. Waar moeten we in de tussentijd heen? Hij legde ons iets uit in het Italiaans, maar wij begrepen er nauwelijks iets van. We gingen dus weer terug naar beneden en stopten even verderop om een parkeerplaats te zoeken. We liepen weer langs het plein en zagen dat er weer zitplaatsen vrij waren gekomen. Dus terug naar het plein en probeer naar een lege parkeerplaats te rijden. Maar op de werknemer hadden we niet gerekend. Waarschijnlijk voelde hij zich genegeerd en zei hij iets wat niemand begreep. Maar we konden nu hier blijven en bij de kassa betalen. De parkeerplaats kost € 20,00 en u mag er slechts 24 uur parkeren. We hebben dus alles vastgebonden en zijn toen richting de stad gegaan. Het was ongeveer 600 meter naar de oude stad, die nog steeds vrij hoog lag. Gelukkig vonden we een bordje met een roltrap naar de oude stad. In totaal gingen er zes roltrappen naar de top. Daarna door de stad wandelen en wat bezienswaardigheden bekijken. Laat in de middag waren we terug op de camping en lieten de avond voorbijgaan. Helaas was er geen elektriciteit op de locatie en waren de sanitaire voorzieningen alleen geopend van 08:00 tot 20:00 uur. Wat vervelend is, is dat de parkeerplaats precies tussen twee straten in ligt en dat het daardoor erg rumoerig is. Conclusie: Siena is een bezoek waard en de parkeerplaats zal voor één nacht voldoende moeten zijn.

Vandaag gingen we richting Pisa en wilden eigenlijk een tussenstop maken in San Gimignano. Daarop hebben we onze tour naar Pisa aangepast. Toen we er aankwamen, bleek er geen parkeergelegenheid meer te zijn, zeker niet voor campers. Vervolgens hebben we ongeveer 2 km verderop geprobeerd een parkeerplaats te vinden, maar ook die was vol. Daarom besloten we door te rijden naar Pisa. Toen we vlak voor Pisa op weg waren, reed er een auto met lage snelheid voor ons. Wij vroegen ons af wie er achter het stuur zat en wie er bijna in slaap viel. Dus wat doe je? Je haalt in. Toen we hem bijna hadden ingehaald, klonk er plotseling een knal. Wat was dat? Plotseling haalde de auto ons in en de bestuurder vertelde mij dat wij hem vermoedelijk hadden aangereden. Zijn bestuurdersspiegel was naar voren geklapt. Hij ging voor ons zitten en gebaarde dat we hem naar de uitgang moesten volgen. Gelukkig zag mijn vrouw dat de chauffeur een klein geel balletje naar onze camper had gegooid en ze wilde net doen alsof wij de spiegel hadden omvergegooid. We dachten meteen terug aan wat we ooit op televisie hadden gezien: de spiegeltruc. Hierbij wordt een ongeluk in scène gezet. De bestuurder wordt van een bepaalde plek weggeleid en vervolgens aangevallen of beroofd. Vervolgens zijn we NIET de chauffeur gevolgd zoals hij ons had gevraagd, maar zijn we gewoon doorgereden. Hij reed meteen weer de snelweg op en wilde ons bij de volgende parkeerplaats de weg wijzen, waarbij hij ons de juiste signalen gaf. We deden alsof we hem naar de parkeerplaats volgden, maar op het laatste moment reden we weer de snelweg op, zonder dat hij terug kon. Bovendien stonden er meerdere voertuigen voor hem op de parkeerplaats, waardoor hij ons niet meer kon volgen. Een verschrikkelijk moment zoals we nog nooit eerder hadden meegemaakt. We bleven nog een tijdje naar de voertuigen achter ons kijken, maar de auto was niet meer te zien. Onze bestemming was de camperparkeerplaats Parcheggio Camper Via di Pratale. Helaas zat het al vol en moesten we wachten tot er iets vrijkwam. Blijkbaar zijn wij de eersten die de volgende beschikbare plek krijgen. In de tussentijd belden we naar camperpark Fattoria L'Olmetto in San Giuliano Terme, net buiten Pisa, om te vragen of daar nog plekken vrij waren. Ja, er waren nog plaatsen beschikbaar en u kon direct een plaats reserveren. We reserveerden dus een plekje en gingen vervolgens naar de oude stad om wat meer van de stad te zien. Eerst gingen we naar een spaghettirestaurant om wat te eten. Daarna gingen we naar de oude stad met een korte omweg langs de scheve toren. Laten we eens kijken of het nog steeds zo scheef is als een paar jaar geleden, toen we hier met de AIDA waren. Daarna terug naar de camper en naar onze gereserveerde parkeerplaats buiten Pisa. Hier werden we heel hartelijk ontvangen en konden we zelf een zitplaats uitkiezen. De plaatsen zijn zeer ruim en beschikken over een eigen elektriciteits- en wateraansluiting. Als je wilt, kun je er ook iets eten of ontbijten, zoals wij de volgende dag deden. Het ontbijt is een buffet en kost € 10,00 per persoon. De kampeerplaats kost € 25,00 plus € 1,00 per persoon toeristenbelasting. Al met al een goed aanbod. Conclusie: De locatie is aan te raden en je kunt hier gerust meerdere dagen verblijven.

Vanmorgen zijn we eerst naar de camping in het hotel gegaan voor het ontbijt en het was werkelijk waar een heerlijk ontbijt. Pak dan je spullen en ga richting Florence. Ik had altijd in mijn achterhoofd dat een van die gekken voor mij zou rijden en de truc met de spiegels zou proberen uit te halen. Maar het ging goed en we waren binnen de kortste keren in Florence. We zijn meteen naar de camping gegaan die ons op Facebook was aanbevolen. Ik had al twee dagen van tevoren een reservering voor twee nachten gemaakt, zodat we een parkeerplaats konden krijgen. Na het inchecken stonden we al snel op het plein. De rest van de dag konden we ontspannen voordat we de volgende dag naar Florence gingen om wat bezienswaardigheden te bekijken. Maar eerst nog even de was doen en dan 's avonds lekker pizza eten in het bijbehorende restaurant.

Dag 2: Na een kort ontbijt namen we de bus richting het centrum van Florence. Er is een bushalte direct voor de camping. Vanaf hier kunt u buslijn 14 rechtstreeks naar de kathedraal in Florence nemen. Eerst rond de kathedraal en dan richting Ponte Veccio en via verschillende zijstraten weer terug. Het was erg druk en warm in de stad. Maar het was het waard. Zoek vervolgens een bushalte waar buslijn 14A vertrekt en keer terug naar de camping. We deden nog wat boodschappen op de campingmarkt en omdat het zo warm was, namen we een duik in het koele water van het zwembad. ’s Avonds gingen we terug naar het restaurant op de camping en lieten we de dag eindigen.

Dag 1: Het plan was eigenlijk om naar Bardolino te gaan. Omdat we echter van een doorgewinterde vakantieganger de tip kregen dat er in het noorden van het Gardameer minder toerisme is en dat het daar wat rustiger is, kozen we voor de camperplaats Camping Punto Verde in Assenza. Twee dagen van tevoren mailden we de accommodatie om te vragen of er nog een plek beschikbaar was voor één nacht. We kregen vrij snel antwoord met het verzoek de mail te bevestigen met een mobiel telefoonnummer, zodat de plek gereserveerd kon worden. Het antwoord dat we de ruimte konden krijgen, kwam vrij snel. Toen wij daar aankwamen, vonden wij een hele mooie parkeerplaats met erg vriendelijk personeel. We werden meteen naar onze plek gebracht en na een korte rondleiding zagen we dat het sanitair schoon en goed onderhouden was. Daarom besloten we al snel om, indien mogelijk, hier twee nachten te blijven. Dus vroeg ik het aan de moeder van de baas. Ze verwees ons naar haar dochter, die later zou komen. Tegen de avond kregen we een berichtje van de moeder van de baas dat de plek helaas voor de volgende dag volgeboekt was, wat jammer was. We gingen dus terug naar de stad en liepen langs de oever van het Gardameer. Ook trakteerden we onszelf op een ijsje. Daarna gingen we naar een restaurant en aten we Penne All Arrabiata en Lasagna. Laat in de avond werd er plotseling op de deur geklopt en de baas stond voor de deur. Hij vroeg of we nog een nachtje wilden blijven, omdat een aantal camperbezitters die hadden toegezegd te blijven, niet waren komen opdagen. Prima, wij blijven hier nog een dagje. Het enige probleem dat ik nu had, was dat ik via de ADAC al een digitaal dagvignet voor Oostenrijk voor de volgende dag had geboekt. Ga dus snel naar de boekingspagina en probeer de datum met één dag te wijzigen. Het werkte en de scène kon nog worden uitgesteld. Geniet nu van de avond en van morgen.

Vandaag zijn we van het Gardameer direct naar Füssen gereden. We vertrokken iets eerder dan normaal, omdat we ruim 4,5 uur onderweg waren. Uiteindelijk duurde het 5 uur. Eerst ongeveer 21 km langs het Gardameer en dan ongeveer 30 km tot aan de A22. Vandaaruit reden we ongeveer 200 km door Italië en daarna ongeveer 150 km door Oostenrijk en door de grenstunnel van Füssen en waren we weer terug in Duitsland. Aangekomen in Füssen reden we direct naar de drie camperplaatsen aan de Abt-Hafner-Straße. Toen we daar aankwamen, probeerden we eerst een parkeerplaats te krijgen. Op alle drie de parkeerplaatsen was het eerste antwoord: “alles zit vol”. We konden een plekje buiten bemachtigen bij de “Wohnmobilplatz Füssen /Campers Stop”. Het enige wat we niet hadden was een elektriciteitsaansluiting, maar dat was geen probleem. Normaal kost een staanplaats € 25,00 plus € 5,00 voor elektriciteit. Voor een buitenplaats betaalt u € 20,00. In beide prijzen is de toeristenbelasting voor 2 personen inbegrepen en met de toeristenkaart kunt u gratis gebruikmaken van de lokale bus. Eigenlijk wilden we naar kasteel Neuschwanstein, maar vanwege de tijdsdruk werd dat te stressvol. Daarom veranderden we op korte termijn onze plannen en namen de bus naar de oude stad. De bus vertrekt ongeveer 200 meter vanaf de parkeerplaats, helaas maar ongeveer één keer per uur. Hetzelfde geldt voor de terugweg. Er zijn diverse winkels vlak bij de parkeerplaats, op loopafstand. Afhankelijk van de situatie kunnen we de volgende dag een omweg maken langs het kasteel, voordat we richting Ulm rijden.

Voordat we van Füssen naar Ulm reden, maakten we 's ochtends een omweg naar kasteel Neuschwanstein. Parkeerplaats 2 bleek geschikt voor campers en we werden spontaan naar een parkeerplaats verwezen. Na ongeveer 200 meter kwamen we bij de bus die ons naar het kasteel bracht. De busreis naar de berg kost € 3,50 per persoon. Toen we eenmaal boven waren, moesten we nog ongeveer 10 minuten lopen naar het kasteel. Maar ja, het kasteel was ook prima te bereiken, ware het niet dat er zoveel toeristen zijn. Bij de ingang van het kasteel vroeg ik kort hoeveel de entreeprijs was en hoe lang ik moest wachten. Prijs per persoon € 23,50 en de reistijd naar het kasteel bedraagt minimaal 45 minuten. Nee bedankt, voor ons was het het niet waard. Dus eerst een beetje sightseeing en dan een wandeling terug naar de vallei, wat ongeveer 25 minuten duurt. Na 2 minuten en een bocht kwam er een paardentaxi aan, dus we sprongen in en namen de koets naar beneden de vallei in. Dit kostte ons € 4,00 per persoon. Eenmaal beneden hebben we nog even langs de winkels en het meer gewandeld en zijn daarna teruggelopen naar de camper. Nu hoeft u alleen nog maar het parkeerticket te betalen, € 16,00 voor iets minder dan 2,5 uur, en richting Ulm te rijden. Aangekomen in Ulm zijn we direct naar de camperparkeerplaats bij het Donaubad gereden en kregen meteen een parkeerplaats toegewezen. Alleen bij het inchecken met kaartbetaling gaf de parkeerautomaat wat problemen. Op de een of andere manier kon hij geen verbinding maken. Dus ik pakte wat geld en probeerde het opnieuw. Nu werkte het. Omdat het weer niet zo best was, gingen we niet zoals gepland naar de stad. Maar de volgende ochtend besloten we het toch te proberen. Helaas regende het de hele nacht en de volgende ochtend regende het nog steeds. We veranderden daarom snel onze plannen en gingen naar het Donaubad voor een saunabezoek. Het bad is een echte aanrader met in totaal negen verschillende sauna's. In de middag legen we het chemisch toilet en het grijze water, vullen we de tank met vers water en vertrekken we richting Albengel.

Toen we in Albengel aankwamen, hebben we eerst de camper gereed gemaakt en de verwarming aangezet; Het was maar 10 graden buiten. 's Avonds ontmoetten we mijn zoon en zijn verloofde in restaurant Albengel en hebben we heerlijk gegeten. Dan sluiten we de avond af en morgen vertrekken we richting Bacharach.

Na een heerlijke avond in de Albengel met heerlijk eten, wilden we eigenlijk nog even stoppen in Bad Wildbad en Bararach. Omdat het weer echter snel verslechterde en we tijdens de reis al zoveel indrukken hadden opgedaan, besloten we twee dagen eerder naar huis te gaan. Thuisgekomen hebben we eerst de hoognodige spullen uit de camper gehaald en de rest voor de volgende dag gepland.