Routebeschrijving voor Toscane met lichaam en geest - dat was niet alles!

Een van de grootste bezienswaardigheden van Siena is de kathedraal, voor ons de mooiste kathedraal die we in Toscane hadden gezien. Recht voor het portaal staat de Opera della Metropolitana, waar u kaartjes kunt kopen voor de kathedraal en de verschillende bezienswaardigheden. Als het seizoen voorbij is, moet je natuurlijk wat wachttijden verwachten, maar je kunt de tickets ook online kopen (operaduomo.siena.it). We hadden de grote tour inclusief een rondleiding over het dak en de hoge galerijen van de kathedraal - een fantastisch uitzicht. Je moet geen hoogtevrees hebben.

De kathedraal zelf, begonnen in het begin van de 13e eeuw, werd gebouwd op het hoogste punt van Siena en heeft een rijke marmeren gevel. De unieke marmeren vloer in het interieur is 200 jaar lang gebouwd. De doopkapel iets verderop behoort tot de kathedraal, die zeker een bezoek waard is.

Door de smalle en schaduwrijke steegjes van Siena gaat het naar Piazza del Campo. Wanneer je de steegjes uit stapt, kom je op het plein dat wordt omlijst door oude patriciërspaleizen, die groot, breed en overspoeld zijn met zon, en je kunt je voorstellen waarom dit een van de mooiste pleinen ter wereld is. En een beroemde. De Palio, de beroemde paardenrace van de Sienese wijken, de Contrade, vindt hier twee keer per jaar plaats. Het district waarin je geboren bent, is een gemeenschap van leven en bescherming en blijft bestaan tot de dood. Zo gaat het sinds de middeleeuwen.

Naast de oude patriciërshuizen, op de gevels waarvan de toeschouwers overvol staan, en de "Fonte Gaia", de bron van vreugde uit de 15e eeuw, is er ook het machtige gotische stadhuis, het Palazzo Publico. Binnenin bevindt zich het Museo Civico, met als hoogtepunt de vele kamers die rijkelijk zijn versierd met fresco's. Op de binnenplaats, waar de ruiters van de Palio samenkomen, is de ingang van de Torre del Mangia met zijn 102 meter hoogte uit de 14e eeuw. Degenen die de steile en smalle klim nemen, worden beloond met een fantastisch uitzicht over Siena en Il Campo.

Over "beloning" gesproken: als u momenteel niet allergisch bent voor amandelen of absoluut niet van marsepein houdt, mag u de beroemde Sienese amandelkoekjes niet missen. Daarnaast een doppio of een cappuchino - heerlijk.

Lang voor de Romeinen bewoonden en vormden de Etrusken Noord-Italië en hun sporen zijn overal in Toscane en ver daarbuiten te vinden. Een van hun centra was Volterra, destijds een centrum voor de productie van albast. Rijk versierde urnen in de tijd van de Etrusken en de Romeinen. Deze en andere kunstschatten van de Etrusken en Romeinen zijn te zien in het Museo Etrusco Guarnacci.

De Romeinen waren ook vertegenwoordigd in Volterra. De opgravingen en de archeologische parken getuigen hiervan. Allereerst is er het amfitheater uit de tijd van keizer Augustus. Of het archeologische park met funderingen van tempels en administratieve gebouwen van de "Etruskische Akropolis" en, als bijzonderheid, de gigantische Romeinse stortbak met indrukwekkende tongewelften.

De oude stad, omringd door een stadsmuur, met zijn smalle en donkere steegjes, is een ideale plek voor vampiers en dus vestigde Stephenie Meyer hier de Volturi-clan uit de Twilight Saga.

Maar gezien in het licht is Volterra een typisch Toscaanse stad met zijn Piazza dei Priori en het Palazzo dei Priori, het oudste stadhuis in Toscane en een model voor het Palazzo Vecchio in Florence. Of de Etruskische stadspoort. De kathedraal van Santa Maria Assunta is verborgen, we hebben het bijna over het hoofd gezien en van binnen is het donker en eng.

Vervolgens hebben we heerlijk gegeten in een van de restaurants in de stad en hebben we een rustige nacht doorgebracht.

Een verborgen schat is verborgen achter de onopvallende kerkmuren met de imposante trap, aangezien de binnenkant van de kerkmuren overal versierd zijn met fresco's. Op de linker zijgevel staat in verschillende rijen de afbeelding van het oude testament, aan de andere kant het nieuwe testament. Het meest recente gerecht boven het portaal is indrukwekkend. Overigens is de kerk geen kathedraal, aangezien San Gimignano nooit een bisdom was.

Direct naast de Collegiata de Santa Maria Assunta ligt het Palazzo del Popolo, waar ook de Pinacoteca en het stadsmuseum zijn gevestigd. Een bezoek is zeker de moeite waard, zeker omdat de Torre Grossa, met 54 meter de hoogste toren, alleen via het museum kan worden betreden.

Ook hier wordt de klim beloond met een geweldig uitzicht.

Oh ja, hier komt de enige witte wijn uit Toscane, de Vernaccia di San Gimignano, uit San Gimignano.

Lucca, de charmante provinciehoofdstad, bloeide van de 6e tot de 12e eeuw op als de hoofdstad van Tuscia (Tuscia in het Italiaans). Toscane heette in de middeleeuwen Toscane. Lucca was in die tijd een rijke handelsmetropool voor diverse luxegoederen, met name bladgoud, zijde en brokaatstof. Lucca was de enige stad in Toscane die tot de 19e eeuw onafhankelijk bleef van Florence.

Lucca werd beschermd en geïsoleerd van de grootste overgebleven stadsmuur van Europa, gebouwd door de Romeinen en massaal versterkt in de 16e eeuw. De vestingmuur is vier kilometer lang, twaalf meter hoog en dertig meter breed. Je kunt door de stad wandelen op bomen, bij voorkeur met de fiets. Porta Santa Maria heeft verhuurwinkels.

De oude binnenstad van Lucca is bijna autovrij en je kunt de smalle straatjes en pleinen gemakkelijk te voet verkennen nadat je het via een van de stadspoorten bent binnengegaan (we kwamen via de Porta San Donato). De eerste van de vele kerken die we in Lucca bezochten, was ook de eerste en daarmee de oudste kerk van de stad, de basiliek van San Frediano uit de 12e eeuw. De bijzonderheid van deze kerk is van buitenaf te zien, het grote gouden glinsterende mozaïek van de Hemelvaart van Christus. Binnen is er een doopvont uit de 12e eeuw en het gemummificeerde lichaam van St. Zita.

Als je het portaal verlaat na een bezoek aan de basiliek en direct voor je langs de straat loopt, kom je bij Piazza Dell'Anfitheatro. Alle gebouwen die hier in de 19e eeuw zijn gebouwd, volgen de exacte contouren van het oude Romeinse amfitheater dat op deze site stond. Je kunt het bijzonder goed zien vanuit de lucht ...

Naast een uitgebreide rondleiding door de stad vonden we ook de Kathedraal van San Martino de moeite waard. Deze kerk met zijn rijkelijk versierde gevel, het gewelfde gewelf, de schilderijen verbergt een bijzonderheid, de sarcofaag van de Ilaria del Carretto. Dit marmeren graf is zo ontworpen dat al het harde, edgy, niet vloeiende werd verwijderd; de figuur ligt daar zacht en zacht, bijna in slaap - voor mij is het een buitengewoon kunstwerk.

Hiermee is onze rondreis door Toscane afgesloten. Voor nu. Want zoals gezegd, Toscane heeft zoveel te bieden, toeristisch, historisch, culinair - dat is genoeg voor de een of de ander hier te blijven.

Als je onze bijpassende video's voor de tour wilt bekijken, bezoek dan ons kanaal op youtube.com/nanuqwomoblog. Daar vind je onder afspeellijsten "Toscane met lichaam en ziel". Veel kijkplezier.

Michael en Carmen
nanuq-womoblog.de