Routebeschrijving voor Toscane rondreis

Weer: Zwitserland bewolkt, Ticino en Povlakte zonnig en mooi, regen over de Apennijnen, Carrara prima.

We vertrekken om 09:20 uur uit Zürich en maken een korte stop na Airolo met een chauffeurswissel. Ook kopen we daar broodjes als snelle maaltijd voor onderweg.

We maken de lunchstop om 12:15 uur op de noordelijke oprit van de Ceneri en verdere chauffeurswissels naar Milaan en voor La Spezia.

In Marina di Carrara zoeken we een camping aan de kust. Volgens de kaart zou er een moeten zijn. Degene die we vinden zijn echter altijd landinwaarts vanaf de hoofdweg. We vinden accommodatie op Camping Giardino, parkeren de auto en wandelen langs het strand, waar we als enige gasten dineren in een klein restaurant. Het is de enige die al om 18.00 uur open is. We moeten er eerst aan wennen om pas om 19.00 uur te eten.

We staan om 07:00 uur op, vertrekken rond 09:00 uur en navigeren met de GPS naar de Carrara steengroeven. Het navigatiesysteem leidt ons een tunnel in, die uiteraard alleen bedoeld is voor de marmeren vrachtwagens. We bereiken toch onze bestemming en kijken nog even rond. Het is indrukwekkend hoe alles een marmerthema heeft. Verschillende "barrels" van marmer maken indruk op ons, maar ook sculpturen, zoals een zwangere vrouw. Na een korte rondkijk, boeken we om 11.00 uur een sightseeingtrip per jeep en brengen tot die tijd lezend door in de stacaravan.

De reis begint met vertraging. De chauffeur kijkt niet eens naar ons gasten. Geen Buon Giorno, geen knikje, zomaar. Het zigzagt omhoog en omhoog. Tussendoor stappen mensen uit en probeert de gids uit te leggen wat er in het Engels te zien is met zelfstandige naamwoorden. Ze beantwoordt Engelse vragen in het Frans en vice versa. Zeer onbevredigend. Maar het uitzicht en het uitzicht op de marmergroeven is indrukwekkend. We rijden bijna tot aan de drempel van 1000 meter. Hele bergen worden daar verwijderd en een uitgekiend systeem zorgt ervoor dat de bouwmachines en vrachtwagens altijd terug kunnen rijden.

In de afdaling begint het flink te regenen. We stappen in onze stacaravan en rijden door de vallei naar Carrara, waar we een parkeerplaats vinden na een wandeling door het winkelcentrum. Nu is het tijd om te eten bij restaurant Roma, waar we lasagne al forno bestellen en ons ermee opwarmen.

De reis gaat nu zuidwaarts langs de hoofdweg naar Viareggio. Het regent nog steeds en het strand is een triest gezicht. We lopen een pier op waar surfers zich vermaken in het koude water.

Vanuit Viareggio rijden we naar Lucca en komen per ongeluk op de snelweg terecht. We zijn des te sneller in Lucca. Daar leidt het navigatiesysteem ons naar een parkeerplaats voor een stacaravan, waar we wachten tot het stopt met regenen.

Rond 19.00 uur stopt de regen en lopen we richting de stad. Helaas zijn we de kaart in de stacaravan vergeten en kunnen we dus geen restaurant vinden en gaan we de verkeerde kant op totdat we besluiten om terug te keren. We willen het restaurant tegenover de parkeerplaats bezoeken. Maar ze gaan pas om 20.00 uur open. Dus gaan we terug naar de WoMo. We bereiden tortellini à la panna met salade en een exotische fruitsalade als toetje en dineren zoals in een restaurant.

Na een rustige nacht beginnen we goed uitgerust aan een bewolkte en regenachtige dag. Voor 9.00 uur vertrokken we te voet naar het centrum van Lucca. We beginnen het bezoek bij de Clock Tower, dan lopen we door de stad, drinken een kopje koffie/thee op Piazza Anfiteatro, lopen over de stadsmuren, keren dan terug naar de Duomo en eindigen uiteindelijk in de kerk van San Giovanni met de opgravingen die dateren ga terug naar de tijd voor Christus' geboorte

Uiteraard lopen de openingstijden van de bezienswaardigheden in Italië niet synchroon, zodat het op de ene plek al om 9.30 uur open is, op andere plekken om 10.00 uur en de kathedraal pas vanaf 11.30 uur. Dit stelt ons ook in staat om gesloten deuren te vinden en later terug te komen.

We wachten tot de regen wat is opgehouden en rijden dan naar het stortstation, waar we de auto weer klaarmaken.

Dan is het op naar Pisa. Eigenlijk willen we de plaats op de camping inrichten en daarna een gezellige avond doorbrengen. Want het weer is aanzienlijk verbeterd. Maar de hint: "Je bent er in 10 minuten!" dwingt ons om alleen de meest noodzakelijke dingen te doen en dan de stad aan te pakken. Dus we wandelen erheen en zijn echt in een korte tijd voor de grote bezienswaardigheden. Het Papistry, de Duomo en de Scheve Toren. Alles straalt ons tegemoet, omringd door honderden of duizenden toeristen. Wat zoeken ze hier?

We lopen eerst langs alle bezienswaardigheden en gaan dan de kaartjes kopen. We kiezen voor de kathedraal, de paptistery en camposanto voor 14 € (2 personen). We slaan de scheve toren over omdat we deze pas na 18:00 uur hadden kunnen beklimmen en zijn blij met de €34 die we hebben bespaard. We zijn niet helemaal alleen bij alle bezienswaardigheden, maar eigenlijk zijn er niet veel mensen binnen. De meeste mensen bekijken de faciliteiten alleen van buitenaf.

Nu beginnen we andere bezienswaardigheden te bezoeken en gaan we de stad in. Maar eerst aperitief in een straatrestaurant. We passeren de Piazza dei Cavalieri, de Arno, de Piazzo Garibaldi met open ogen en keren dan terug naar de camping, waar we het avondeten klaarmaken. Dan verwerken we onze indrukken.

Pisa gaat zo snel!?!?

We verlaten Pisa om 10.00 uur. De reis gaat oostwaarts en door prachtige landschappen naar Volterra, waar we om 11.30 uur aankomen en direct naar de parkeerplaats van de stacaravan gaan.

Volterra is een stad die al meer dan 2000 jaar wordt bewoond. Het werd rond 300 jaar voor Christus gesticht door de Etrusken, werd nog steeds bewoond en uitgebreid door de Romeinen en werd ook in de volgende eeuwen voortdurend bewoond door de middeleeuwen tot op de dag van vandaag.

We dwalen door de oude stad met zijn albasten ateliers en vinden een goed restaurant op het centrale plein waar we eten voor ongeveer €16 per persoon inclusief voorgerecht, hoofdgerecht, dessert, mineraalwater en ¼ liter wijn per persoon!

Goed gevuld wandelen we verder en bezoeken andere bezienswaardigheden tot we een beetje uitgeput in de stacaravan moeten pauzeren. We relaxen in de zon (of in de schaduw als het te warm wordt) en eten daarna iets lichts. Daarna maken we nog een wandeling om en door het dorp en drinken een biertje in een zeer inefficiënte pub.

's Nachts worden we wakker gehouden door een gekke WoMo-eigenaar, omdat zijn batterij blijkbaar leeg was en hij toch zijn voetbalwedstrijd of het tv-programma wil kijken, dus houdt hij de motor draaiende. Arme klootzak.

We verlaten Volterra om 09:00 uur en na een kronkelige reis bereiken we Colle di Val d'Elsa, een stad op een uitloper. Na een uur wandelen en liften naar de benedenstad, gaan we verder naar het wereldberoemde San Gimignano.

43.45515, 11.03624, parkeerplaats

San Gimignano is beroemd om zijn familietorens. Wie belangrijk was, bouwde een toren. Degenen die belangrijker waren, bouwden een hogere toren, enz. Tegenwoordig zijn het de krachtige limousines of sportwagens of de dure horloges.

Maar om met de stacaravan hier te komen, heb je zenuwen of spieren nodig. We zoeken eerst een gewone parkeerplaats. Maar campers zijn op alle parkeerplaatsen verboden. Dus rijden we naar een camperplaats. Dit is slechts 2 km buiten de stad. Er gaat elk uur een bus naar de stad, maar dat is ons iets te inflexibel. Dus we laden de fietsen uit en fietsen in een paar minuten naar de stadsmuur. Tegelijkertijd ontdekken we op de terugweg het kippenhok dat we willen eren.

Ook hier wandelen we door de oude stad en beklimmen tegen een vergoeding van €5 de woontoren "Torre Salvucci Maggiore", genieten van het uitzicht en dalen dan de 160 treden weer af. De toren is ingericht met een appartement. Eén kamer per verdieping. Maar of de rijke familie Salvucci echt zo oncomfortabel heeft geleefd, lijkt ons nogal twijfelachtig. Na ruim twee uur verlaten we San Gimignano en de massa toeristen weer.

We gaan verder naar Bolgheri, waar we een ijsje eten in het versterkte dorp en gaan verder naar het strand van Marina di Bibbona.

Een bijna lege camping "Campeggio Casa di Caccia" en een leeg strand verwelkomen ons. Na een strandwandeling genieten we van lokale risotto (alleen de uien komen uit Italië) met een glaasje Chianti.

Een mooie camping met mooi gescheiden percelen en een mooi strand.

https://www.campingcasadicacci...

We verlaten Marina di Bibbona om 9.30 uur en nemen het pad naar het zuiden. We tanken bij een Shell tankstation en controleren de bandenspanning. Daarna rijden we oostwaarts via Castagneto naar Suvereto. De rit ernaartoe is over een kronkelige provinciale weg waar je het stuur nooit stil kunt houden. In Suvereto pauzeren we en bezoeken we het rustieke stadje. In het dorpscentrum zitten de mannen in rijen op banken en kijken wat er op het dorpsplein gebeurt. We klimmen naar de kasteelruïne en weer terug. We konden de stacaravan op een normale parkeerplaats parkeren.

De verdere reis naar Campiglia vindt plaats over wat rechtere wegen. Het laatste stuk is echter nog steeds bochtig en steil. We missen een parkeerplaats en willen omkeren. Als keerpunt komt een parkeerplaats goed van pas, zodat we er meteen kunnen blijven staan. Ook hier wandelen we door het dorp omhoog naar de kasteelruïne. Op de terugweg worden we verwend. 2 restaurants op het dorpsplein strijden om de gasten, beide met hetzelfde schamele aanbod. We kiezen degene die meer beschut is tegen de wind en bestellen ravioli met roomsaus. Maar er zijn alleen quadrati van notensaus. Het bestek is vies en de saus plakt.

Nu is het terug naar de zee. Onze bestemming is Baratti, waar archeologische opgravingen van de Etrusken zijn. We slaan af richting dit terrein, maar komen er te laat achter dat de voertuigbreedte beperkt is tot 2m en moeten terug. We rijden dus eerst naar de camperplaats en lossen de fietsen uit. Zoals gebruikelijk in Italië komen de verkeerslichten niet overeen met de werkelijkheid. De beperking van 2 m is alleen geldig in de maanden juni, juli en augustus. Het is grappig hoe de Italianen elke maand de straten verbreden of versmallen.

De plaats is enorm en we staan momenteel met twee campers op de plaats met voldoende afstand.

We laden de fietsen uit en willen de omgeving verkennen. Maar we verdwalen ook op onze fietsen. We volgen het i-board en vinden: Niets! Maar we vinden een prachtig strand en een park. Aan het einde pak ik mijn mobiel en zet het navigatiesysteem aan. 300 meter verder vinden we de ingang van de archeologische vindplaats. Het is ongeveer 2500 jaar oude necropolis van de Etrusken. We bezoeken het uitgebreide complex met zijn ronde, rechthoekige en doodskistachtige graven.

Voor morgen zijn we van plan om de Etruskische Akropolis op de top van Populonia te bezoeken.

Na een korte lunchpauze met yoghurt, muesli en fruit, gaan we zuidwaarts naar Roselle, een ander bolwerk van Etruskische ruïnes. Althans dat dachten we op basis van reisgidsen. Wat we echter zien zijn voornamelijk Romeinse ruïnes. We houden van het amfitheater en het enorme waterreservoir.

Op de verdere weg naar het zuiden rijden we door Grossetto om in een supermarkt te kunnen winkelen. Een kippenhok voldoet perfect aan onze wensen. De verdere reis stelt ons echter op de proef, want de borden voor "Roma" verdwijnen plotseling en we cirkelen twee keer rond een rotonde voordat we terugkeren in de richting van herkomst. Het navigatiesysteem helpt ons dan op de sprongen, ook zonder signalering.

Ten zuiden van Talamone slaan we scherp af van de snelweg een zijweg in en nemen ons onderdak op de "Ideale Camping", een camping met vaste plaatsen en enkele overnachtingsplaatsen. Je hoort de snelweg en de trein. Maar we denken dat we nog kunnen slapen. Na een aperitief volgt een korte wandeling langs het strand voordat we onze spaghetti koken, de salade bereiden en de kalfskoteletten bakken. Er volgt nog een wandeling langs het strand, waarna een douche voor het dessert wordt geserveerd.

De camping lijkt op een overdekte tennisbaan en oogt vrij desolaat. Maar het strand is geweldig voor een avondwandeling

We beginnen onze dag na het ontbijt met een strandwandeling. Na de dienst op de stacaravan verhuizen we naar Saturnia. Net als bij eerdere "Inland Tours" is het gebied spectaculair en zijn de wegen erg bochtig en smal. In Saturnia moeten we de camper parkeren op een staanplaats die 8€ kost, bijna net zoveel als de lunch ons zal kosten. We trekken onze zwemkleding aan en balanceren dan langs de sinterterrassen om een plekje in het warme water te bemachtigen. Na even te hebben verpozen in het geneeskrachtige water kleden we ons weer aan en gaan we naar het nabijgelegen restaurant (reeds genoemd) voor het avondeten.

De reis gaat verder naar Sovana, waar we de oude Etruskische graven en een met de hand in de rots uitgehouwen holle steeg bezoeken.We zijn onder de indruk van de oude graven, ook al zijn ze na ongeveer 2500 jaar in verval geraakt. Ze laten vandaag de dag nog steeds zien welke cultuur er achter dit volk stond.

Daarna gaat het verder naar Sorano, een tufsteenstadje. We slenteren door de steegjes en beklimmen een uitkijkplatform, dat uitzonderlijk vrij toegankelijk is.

Tenslotte rijden we naar Abbadia San Salvatore, onze bestemming voor vandaag. Ook deze rit is prachtig. Met name het uitzicht en de weidsheid die u wordt geboden.

In Abbadia San Salvatore slaan we het kamp op voor de nacht, winkelen, bezoeken de abdijkerk en het klooster en voorzien ons weer van geld. De stad zelf heeft een zelden uniforme bouwstijl in de oude stad met uitsluitend donkergrijze bouwmaterialen en zeer smalle en donkere straatjes.

De parkeerplaats is een parkeerplaats voor het winkelcentrum aan de Coop. Het is er lekker rustig en de winkelmogelijkheden in de ochtend zijn ideaal.

We kunnen de geplande wandeling op Monte Amiata uitvoeren van het weer. Dat is niet vanzelfsprekend als we terugdenken aan onze reis naar Noorwegen vorig jaar. Er was altijd regen of een storm of mist wanneer een wandeling gepland was.

We vinden direct de weg richting Monte Amiato en klimmen met de camper steeds hoger. Na ongeveer 40 minuten bereiken we het dalstation van de stoeltjeslift, die vanuit het noorden de berg op gaat. Uiteraard zijn er nu voldoende parkeerplaatsen. De trein rijdt natuurlijk niet. We proberen een wandelpad te vinden, maar dit is hopeloos. We klimmen dus langs de genivelleerde skipistes en deels door het bos naar de top.

Onderweg ontmoeten we een wilde zwijnenfamilie die ons pad kruist. Voor en achter een volwassen dier, het jong in het midden. We bereiken de top na ongeveer een uur wandelen en genieten van het prachtige uitzicht, dat alleen van ons is. Er is niemand anders daarboven. De restaurants zijn allemaal gesloten.

Iets verder naar het noorden zijn er drie hotels op een lager niveau. Ook deze zijn gesloten, al zouden ze wel met de auto bereikbaar zijn. We dalen weer langs een andere piste, schakelen over op de route van een knoplift en later weer terug naar de eerste piste. Na ruim twee uur zijn we weer terug bij de stacaravan.

Nu begint de tweede fase. We gaan naar het noorden, geleid door de GPS, dan via Pescina, Altore, Vivo d'Orca en tenslotte Campiglia d'Orta naar de SS2, die ons zuidwaarts brengt naar de splitsing voor Radiconfani, waar we na 12.00 uur aankomen.

Ruim een uur voor een afstand van 10 km hemelsbreed!! Nu kunnen we in alle rust onze boterhammen opeten. Na het eten bel ik een klasgenoot die in de buurt woont en vertel me waar we zijn en dat we haar gaan zien.

Voordat we echter naar haar en haar partner rijden, bezoeken we de omgeving van het kasteel. Het uitzicht op Monte Amiata en het landschap met de deels kale heuvels is fantastisch.

In Sarteano legen we de grijswater- en chemicaliëntanks en rijden dan naar Chiusi, waar we een korte stop maken voordat we verder zuidwaarts gaan naar Cità de la Pieve. Onze satellietnavigatie brengt ons rond scherpe bochten, langs de steilste wegen en verder door de vallei op een veldpad. Kort na het inrijden van deze straat komt er een auto op je af. We wachten tot hij langzaam achterover beeft naar de volgende wending. Mijn vrouw twijfelt nu al aan de juistheid van het pad. We vervolgen. Opeens merk ik dat het navigatiesysteem de bestemming links van de weg aangeeft. "Haalt! Rug!"

Ik kruip achter het stuur en we rijden zo'n 150 meter achteruit over een pad dat maar 50 cm breder is dan de camper. Gelukkig komt er geen ander voertuig. Dan draaien we in een karrenbaan. We zijn tenminste van het pad af. Ik bel de collega en meld dat we “in the middle of nowhere” staan, voor een brievenbus met het nummer 28. Ze zegt dat dat klopt en dus gaan we verder. Links en rechts schrapen de struiken en ineens staan we op een platformpje waar we zelfs kunnen draaien. de collega komt het pad van het huis op. We draaien de Womo om en worden begroet door haar en haar man.

We brengen een leuke middag en avond door. Eerst komen we de schrik van de reis te boven met een glas vlierbessen mousserende wijn, daarna maken we een rondleiding door het pand en het huis. We zijn onder de indruk van de afmetingen van het pand en de uitgebreide en gevarieerde beplanting. Vervolgens laten we onze gastheren onze mobiele "eigendom" zien.

We slapen tot 08.00 uur, kleden ons aan en gaan naar het huis van onze gastheren. Na het ontbijt nemen we afscheid van u met de belofte onze terugkeer naar Zwitserland via sms te melden.

Nu rijden we eerst naar Chiusi, waar we het National Etruscan Museum bezoeken. De tentoonstelling is zeer interessant en leerzaam. We leerden van de Romeinen op school, maar van de Etrusken? Niks!

Na het winkelen voor twee panini's en een toetje, verlaten we Chiusi en rijden we naar Montepulciano, het mekka voor wijnliefhebbers. We kunnen de camper bij een supermarkt parkeren en de oude stad in. We eten onze broodjes op een terras met uitzicht en vervolgen ons bezoek aan de oude stad. We bezoeken de Piazza Grande en de Duomo evenals de aangrenzende gebouwen. Op de terugweg kopen we nog wat spullen in de supermarkt voordat we weer op pad gaan.

De volgende bestemming heet Pienza. We rijden rechtstreeks naar de parkeerplaats, maar moeten ons realiseren dat er geen geschikte plekken zijn voor Womo. Een camperbestuurder heeft zijn voertuig op een normale parkeerplaats geparkeerd en blokkeert het gehele parkeerterrein. We parkeren onze auto op een parkeerplaats en gaan naar de oude stad. Er is daar een bloemenmarkt. De hele hoofdstraat staat vol met bloemenstalletjes. We wandelen door de stad, consumeren een ijsje uit een gelateria en bezoeken dan samen met de hele stad de kerk die paus Pius II heeft gebouwd. In het aangrenzende Palazzo Piccolomini (Pius II) bezoeken we het tuinterras voor € 3,50 per persoon!!

Omdat de parkeerplaats in Pienza ons niet bevalt, rijden we door naar San Quirico, een andere plek met een cachet. De plaats is ideaal en de kosten van € 10 zijn niet van toepassing omdat we ten eerste geen munten hebben en ten tweede de machine defect is nadat de munten zijn ingewisseld. De plaats is schattig en beheersbaar. Bovendien is het er niet zo druk als in Montepulciano of Pienza. We bezoeken de twee kerken aan weerszijden van het dorp en een restaurant waar we een dorstlessend biertje bestellen.

De plaats is erg rustig en ruim met uitzicht op flatgebouwen.

We hebben een heel rustige nacht gehad. Na het ontbijt rijden we zuidwaarts naar Bagno Vignoni, waar het baden in warm bronwater al 3000 jaar aan de gang is.

Na een rondleiding met een voetenbad gaan we verder zuidwaarts via Castiglione naar de kloosterkerk Abbazia di Sant Antimo. Helaas begint slechts vijf minuten na onze aankomst een dienst, waardoor het voor ons onmogelijk is om langs te komen. Op de parkeerplaats voor de kerk staan de auto's van de verschillende politieorganisaties opgesteld.

We kunnen in ieder geval rustig rond het klooster slenteren voordat we verder gaan.

De volgende plaats om te bezoeken is Montalcino, het gebied waar Brunello-wijn wordt verbouwd. Bijna een kilometer buiten het dorp zijn de stacaravans alweer verboden en het dorp is ook niet bepaald de moeite waard. Ook het restaurant waar we een kleine maaltijd nuttigen werkt naar behoren.

Via Buenconvento en Asciano bereiken we Siena. We rijden rechtstreeks naar de camping en besluiten de volgende bus naar het centrum te nemen. We bezoeken de Piazzo del Campo, het grote plein bij het gemeentehuis en beklimmen de 88 meter hoge Torre del Mangia, gebouwd in 1348. Daarna gaan we naar de kathedraal om te kijken wat de openingstijden zijn. Ze gaan om 10.30 uur open.

Een traditionele optocht zorgt voor afwisseling in de binnenstad. Het is een Contrade, een buurtorganisatie waarvan er 17 in Siena zijn en die ook deelnemen aan de Palio, de jaarlijkse paardenrace.

Daarna gaan we terug naar de bushalte, waar de bus gelukkig over een paar minuten vertrekt. Op de camping strijken we neer in het restaurant en eten uitgebreid met een voor- en hoofdgerecht en salade.

Vandaag is het Sienna-dag. Na het ontbijt nemen we de bus terug naar de stad en staan in de rij voor de kaartjes voor de kathedraal. Even na 10.30 uur gaan we de kathedraal binnen met een "all inclusive" ticket. Als je kijkt naar de kathedraal, de versieringen buiten en de inrichting binnen, twijfel je aan het doel van de katholieke kerk. Zeker alle apparatuur en de constructie is fantastisch. Vooral als je denkt aan de tijd dat het is gemaakt. Tegelijkertijd zwoeren de drie heren op de Rütli hun eed. Maar is het Gods bedoeling dat zulke enorme sommen geld verloren gaan in bouw en glorie en dat de armen verhongeren?

Nu bezoeken we de Duomo, de Piccolomini Bibliotheek, de Battisterio, de crypte en het Duomo Museum. Dan gaan we terug naar de bushalte. We hebben genoeg van kerken, kathedralen en koepels.

We gaan nu naar het postkantoor om een postzegel te kopen. Er dient rekening gehouden te worden met 30 minuten wachttijd. Net als bij ons moet er een kaartje worden gekocht. Er zijn echter ongeveer 6 soorten diensten om uit te kiezen. Na lange tijd wordt ons nummer Q088 eindelijk getoond en duurt het ongeveer 3 minuten om een postzegel te verkopen. De postzegel kost € 2,-. Het zou goedkoper zijn om een merk niet te verkopen en te besparen op de verkoper.

Terug op de camping gaan we gelijk naar het restaurant en eten. Dan vieren we afscheid van Siena en na een paar minuten zijn we op weg naar Greve (in Chianti). De reis duurt slechts ongeveer een uur. Het is echter al rond 16.00 uur bij aankomst. We gaan winkelen en bezoeken tegelijkertijd het dorp. Het is erg sympathiek en niet zo toeristisch als andere bezochte plaatsen. Na een aperitief met antipasti en Birchermus voor het diner, beginnen we aan een wandeling van een uur naar het stadje Montefioralle, waar Amerigo Vespucchi vandaan zou komen en waar de laatste directe opvolger in de 19e eeuw op het kerkhof ligt begraven.

De nacht was koud. De thermometer in de camper zakte naar 10 graden. Na het ontbijt rijden we richting de Autobahn. We zijn van plan om naar het Gardameer te rijden en daar te overnachten. De reis verloopt voorspoedig, afgezien van de vele vrachtwagens en de file bij Bologna.

Na nog eens 45 minuten bereiken we het Gardameer en strijken we om 14.00 uur neer op camping “Bella Italia”. Na het opzetten van de stacaravan lopen we naar het centrum waar we op verkenning gaan voor het diner. Er zijn goede restaurants en fastfoodrestaurants van alle soorten.We kiezen een van de twee restaurants die dicht bij de camping liggen. Na een voorgerecht voor de stacaravan, gaan we vervolgens naar het gekozen restaurant. Het is matig warm maar winderig. Dus besluiten we binnen te eten, wat alle andere gasten na ons doen.

We moeten wachten tot 8 uur 's ochtends voordat de winkel opengaat en we brood kunnen posten. Na het ontbijt rijden we snel weg en zoeken na een tankstop zo snel mogelijk de Autostrada op door de verwarring van de Italiaanse snelwegafritten. Zonder te stoppen rijden we naar Milaan. Kort voor de grens maken we een stop voor de chauffeurswissel en de ochtendappel. Daarna gaan we verder naar Bellinzona, waar we ons broodje eten. Naarmate de reis vordert, wordt de bewolking zwaarder en komen er regelmatig regenbuien na de Gotthard. Na weer een chauffeurswissel naar Buchrain, bereiken we rond 15:00 uur onze woonplaats en lossen we zo snel mogelijk uit, want de volgende muur van buien rolt al binnen.