Routebeschrijving voor Zwitserland bezienswaardig

Vandaag werd wederom prachtig bergweer aangekondigd waar veel wandelaars gebruik van maakten. De Stossbahn bracht ons naar het bergstation op 1200 meter hoogte. Hier ligt ook het autovrije dorp Stoss. In het dorp was er een gapende stilte, alleen het geluid van een grote bouwplaats was te horen. De hotels en pensions waren allemaal leeg. Zelfs de cafés en restaurants waren gesloten. We oriënteerden ons volgens de wandelborden die ons naar de messtok leiden. Het Klingenstock-circuit is een van de mooiste panoramische bergtochten in Centraal-Zwitserland.

Wandeling: we hebben een geweldige tour gemaakt; Vanuit Stoos Dorf beklommen we de Klingenstock en liepen daarna over het makkelijk te belopen bergkammenpad, dat ook vele meters hoogteverschillen heeft, naar de Fronalpstock, want onderweg heb je een spectaculair uitzicht op meer dan 10 meren en ontelbare alpentoppen in Centraal-Zwitserland. Drink een cappuccino op het terras van het restaurant aan de Fronalpstock voordat je afdaalt. Van daaruit afgedaald naar Stoos. Fantastisch uitzicht. Geweldige tour!

Vandaag hebben we het rustig aan gedaan en lekker uitgeslapen. Na het ontbijt vertrekken we voor een fietstocht naar Brunnen aan de Vierwaltstätter See, de stad Schwyz en de rondweg van de Lauensee.

Het kleine dorpje Brunnen, toen bewoond door vissers en watersporters, werd gesticht in de hoge middeleeuwen. In de loop van de tijd ontwikkelde het zich tot een belangrijke haven en laadpunt voor het kanton Schwyz. In 1620 werd een groot deel van de gebouwen verwoest door een verwoestende brand.

Zwitserland dankt zijn naam en wapen aan de stad Schwyz. In 1291 vormden Uri, Schwyz en Unterwalden een unie en in 1315 verdreven ze de Oostenrijkers met de overwinning in de Slag bij Morgarten. Het stadhuis van Schwyz is een monumentaal parlements- en gerechtsgebouw. Het staat bekend om de historistische gevelschildering van Ferdinand Wagner uit 1891. Net als de barokke parochiekerk St. Martin en het hotel "Wysses Rössli" bevindt het stadhuis zich op het centrale plein in het centrum van Schwyz.

De Lauerzersee ligt tussen de Vierwaldstättersee en de Zugersee. Met zijn maximale waterdiepte van 14 m is het een van de ondiepste meren van Zwitserland. Het eiland Schwanau ligt in de Lauerzersee, het is een bewaard gebleven kapel en kasteelruïne. Ook een herberg.

Nadat we bij de Womo waren aangekomen en de fietsen in de garage achterin hadden gestald, dronken we onze middagkoffie met een fluitje van een cent. Het was nog zo warm dat we daarna in het meer gingen zwemmen. Achter onze stacaravan was er een stenen ingang naar het meer. Start: 14:30 uur

Toen begonnen we richting Bellinzona naar onze bestemming voor vandaag.

Vanaf de heuvel van Montebello, waarop Bellinzona's tweede Castello 90 meter boven de stad uittorent, kijken we neer op de Castelgrande. Vanaf hier liepen de muren die ooit de oude stad omgaven tot aan de muren die naar beneden leidden vanaf de heuvel van S. Michele. Delen van deze vliesgevel, die de noordelijke en zuidelijke flanken van het enorme driehoekige fort beschermden, bestaan nog steeds. De oudste binnenmuurkern stamt uit de 13e / 14e eeuw. Eeuw. Na een rondleiding door het kasteel en het buitenterrein hebben we een souvenirfoto gemaakt bij de fotoplek van de Grand Tour of Switzerland!

Het Castello di Sasso Corbaro is het enige van de 3 kastelen met een precieze bouwdatum: het was het jaar 1479. Het fort werd in iets meer dan 6 maanden gebouwd. De naam van dit fort is gebaseerd op de geografische ligging: het Castello is gelegen op een rotsachtige richel die zo donker is als de veren van raven (de dialectische naam voor "raaf" is "corbatt"). Dit is een typisch Sforza-kasteel, waarvan het metselwerk beperkt is tot geometrische basisvormen. Naast de vierkante binnenplaats, die is omgeven door hoge muren, is er ook een enorme hoofdtoren en de uitkijktoren. Het Castello di Sasso Corbaro ligt elegant op 230 meter boven Bellinzona en biedt een fantastisch panoramisch uitzicht

Bij het derde kasteel daalden we weer af naar de oude stad, waar de Castelgrande op de machtige heuvel staat. De eerste menselijke nederzetting op de heuvel van San Michele dateert uit 5500/5000 voor Christus. BC (Neolithicum). Het eerste archeologisch bevestigde fort werd gebouwd in de 4e eeuw na Christus. Diverse documenten uit de 6e eeuw bevestigen ook het bestaan van een vestingwerk. De Latijnse naam voor Castelgrande, Castel Magnum, verscheen voor het eerst in de 14e eeuw. Dit is ook de huidige naam.

De tweede nacht was ook rustig, de parkeerplaats was leeg en er waren 's nachts herhaaldelijk douches.

Voordat we vertrokken, zochten we naar de kerk van Santa Maria delle Grazie in het zuiden van de stad, die oorspronkelijk toebehoorde aan een Franciscaans klooster. De kerk bevat fresco's uit de Renaissance uit de Lombardische school, die tot de belangrijkste van het kanton Ticino behoren (rond 1510). We waren op tijd bij de kerk, waarna er een enorme onweersbui neerkwam, wat zorgde voor een langer verblijf in de kerk. Na deze sightseeingtour vervolgden we onze reis naar het meer van Lugano.

Het was een klein eindje rijden van Bellizona naar de camping hier. De oprit is moeilijk te zien als je de borden niet volgt. Het personeel bij de receptie was vriendelijk en we konden 6 stoelen kiezen uit de reguliere stoelen. We vonden de plaats met nummer 66 leuk, het is niet ver van het meer en de toiletten en douches zijn ook heel dichtbij. De stroomverdeelkast stond vrij ver weg van het plein, de kabeltrommel en een losse kabel (10m) waren net voldoende om bij de camper te komen.

De nacht was erg rustig, we hadden heel goed en lang geslapen. 'S Morgens voor het ontbijt gingen we zwemmen in het meer. Het water is erg aangenaam warm, maar veel vuil en kleine bomen van de vorige regenachtige dagen hebben zich op de oever verzameld. Rond de middag vertrokken we op onze e-bikes naar Monte Bre '. Voordat we de berg beklommen, moesten we een heuvelrug overwinnen en door het centrum van Lugano rijden. Er was veel verkeer op de wegen door Lugano. Dankzij de GPS vonden we de toegangsweg naar Monte Bre 'leuk. Verschillende haarspeldbochten moesten naar de top van de berg (925 m) worden gereden. 10% helling. Bovenaan het restaurant heb je een prachtig uitzicht over de stad Lugano, het meer van Lugano en ver de bergen in. Bij de afdaling maakten we een omweg naar Gandria, een vissersdorpje dat het mooiste is aan het meer van Lugano. Steil op de berghelling met smalle straatjes en trappen, nestelt het zich tegen het meer. De fietsen hebben we boven in de kerk moeten achterlaten, de huizen zijn gemonteerd en alleen via steile trappen en smalle straatjes te bereiken. Na het bezoek gingen we terug naar de stad Lugano. Op de terugweg naar Muzzano namen we de weg die rond de plaatselijke berg San Salvadore leidde. We brachten de rest van de dag door met zwemmen en luieren op het plein.

Afstand: 57 km

Hm: 1200 m

Tijd: 4 uur

Gemiddeld: 15 km / u

De ochtend was snel gevorderd met uitslapen, baden en ontbijten, zodat we een beetje laat aan de wandeling op de San Salvadore begonnen. 11.30 uur begonnen we aan de vijf uur durende tour. Rond het middaguur (26 ° C) was het al erg heet geworden, zeker als de route zonnige stukken had. We hadden het geluk dat het steile en zeer gemakkelijk te bewandelen wandelpad in de schaduw naar de top liep. Naast het wandelpad bloeiden een aantal cyclamen. Vanaf de top van de toren heb je een schitterend uitzicht rondom. Interessant zijn de panelen die het verhaal van de Gotthardtunnel en de oude pasweg vertellen. Men zou ook de mogelijkheid hebben om de top te bezoeken met de kabelbaan. De weg terug was zoals de weg ernaartoe.

Afstand: 18 km

Hm: 1200 m

Tijd: 5:30 uur

'S Nachts hadden we een onweersbui met regen. We hebben er weer gebruik van gemaakt om uit te slapen. Irmgard ging zwemmen ondanks de bewolkte lucht en ik maakte in die tijd het ontbijt klaar. De temperatuur is flink gedaald, het was niet zo prettig om buiten te ontbijten als de dagen ervoor. Veel kampeerders om ons heen hebben hun stacaravans of caravans ingepakt voor vertrek. Toen we ons klaarmaakten om te vertrekken, begon het te regenen. Het is nog nooit eerder voorgekomen dat ik de stroomkabel moest voorzien en in de regen moest tanken met vers water.

Kosten:

3 nachten Womo, 2 volwassenen 142, - Euro

Parkeerplaats bij de San Bernhardino-tunnel. De parkeerplaats wordt verbouwd, alles is nog in aanbouw rondom de ruimte. De in- en uitgang naar de Bernhardino Strasse heeft een nieuwe route gekregen. We stonden voor een tussenstop, wisten niet of we hier moesten overnachten. Je kon niets anders drinken dan koffie, het regende.

Vanaf Zillis Dorf volgen we het bord Reischen / Thusis / Viamala Schlucht. We volgen het pad zachtjes bergopwaarts totdat we even later de weg naar Reischen tegenkomen. Er is een prachtig uitzicht over de vallei en de omliggende bergen. We wandelen door het dorp met zijn talrijke fonteinen en historische boerderijen. Kort na Reischen steken we de eerste van vele kleine, grotere en spannende bruggen over. Na wat op en neer door weelderige zomerweiden, komen we bij het Davos Salegn punt midden in het bos. We lopen naar boven en naar beneden over het smalle, gewortelde bospad aan de oevers van de rivier. Eindelijk bereiken we de Punt da Suransuns. Met de bouw in 1999 is het weer mogelijk om de oude muilezelpaden door de kloof te volgen. Nu gaan we de berg op aan de andere kant van de rivier tot we bij de oprit komen. Op de korte weg naar de Viamala-informatiestand. We namen de vele trappen naar beneden naar het uitkijkplatform boven de Viamala-kloof (tegen betaling 8 CHF / P) om het natuurverschijnsel nader te bekijken. We verlaten nu de kloof en beginnen aan de klim naar de Traversina-loopbrug (volg altijd de borden naar Thusis). Na een zeer inspannend stuk ligt de brug over de Traversina Tobel voor ons. We lopen rustig over de brug en genieten van het uitzicht over de vallei. Vanwege de blootliggende ligging van de brug, die over een afstand van 56 m en een hoogteverschil van 22 m moet worden overbrugd en een diep zicht heeft tot 40 m diepte. De brug was onze wandelbestemming, vanaf hier was het dezelfde weg terug naar Zillis naar onze stacaravan. Bij de kiosk bij de kerk op de parkeerplaats hebben we een korte koffiepauze gehouden voordat we verder gingen naar Chur.

De nacht was rustig en we sliepen heel goed. We zagen niet eens een stacaravan die 's nachts naast ons stond. 'S Morgens stonden er nog vijf stacaravans op het plein. Ik werd vrij vroeg wakker, ik wilde de zonsopgang niet missen. Het heeft lang geduurd voordat de zon opkwam van achter de bergtoppen, het was 07.30 uur. Het daglicht was al te fel om het effect van het zonlicht te beïnvloeden. De buitentemperatuur was 's ochtends 8 ° C, we ontbeten het liefst in de stacaravan en maakten ons toen langzaam op voor de verdere reis naar Müstair, over de Ofenpas.

De fietsen waren snel klaargemaakt voor de tocht en we vertrokken over de pasweg. Het eerste deel van de pasweg is erg steil met verschillende bochten van 180 °. Ik heb geprobeerd de rit te rijden met de eco-instelling op de e-bike. Irmgard reed meteen met Strd. dus ze was een beetje sneller dan ik. Ondanks mijn eco, had Irmgard meer batterijcapaciteit dan ik bij de grensovergang naar Italië en hoefde hij niet zo hard te werken met de Strd-instelling. Vanaf de limiet reed ik ook met hogere batterijondersteuning en moest ik constateren dat mijn batterij nog sneller leeg was. Daarna schakelde ik over naar de laagste versnelling (derailleur) en de kleinste motorsteun (Eco +). De laatste bochten martelde ik mezelf naar de top van de pas. Irmgard was 10 minuten eerder op en had nog steeds 4 van de 10 lijnen op de batterij-indicator, ik kwam maar met één lijn bij de finish. Op het Stilfserjoch was er een drukte zoals op een volksfeest, fietsers en motorrijders. Van de Corona-vereisten was niets te zien. De parkeerplaats was ook erg druk met skiërs. Maar wat het meest indruk maakte, was het prachtige uitzicht op de bergtoppen, Ortler. Ondanks de zonneschijn blies er een koude wind om je oren. Na een lange rustperiode gingen we via dezelfde weg naar Santa Maria. Tijdens de afdaling waren de remschoenen van Irmgard volledig versleten op de fiets, waardoor de remwerking afnam en een hard geluid veroorzaakte. Bij nader inzien bleek dat de remblokken waren geschuurd en de remschijf ingeschuurd. Beide moeten opnieuw worden vervangen. Nadat we de fietsen in de garage hadden geladen, gingen we verder naar Müstair.