Routebeschrijving voor Lombardije Veneto

's Avonds vertrokken we door Zwitserland. We kozen de parkeerplaats bij Thusis voor de nacht. Maar zo ver kwamen we niet, de Bernardinostraat bij Chur was 's nachts volledig afgesloten vanwege een bouwplaats. Dus volgden we lukraak een omleidingsbord dat ons in de richting van Flims leidde. We waren totaal gedesoriënteerd, onzeker en besloten de nacht door te brengen op een bouwplaatsparkeerplaats.

gereden km: 266 rijtijd: 3:00 h

Tol: 35.€

Parkeren: €0 Nachten: 1e

Omdat we in Italië geen gebruik wilden maken van tolwegen, leidde het navigatiesysteem ons door het oude centrum van Como. We gebruikten dezelfde grensovergang als vorig jaar. Onze eerste tussenbestemming was Bergamo, die we zoals gepland bereikten in een vertraagd tijdvak. De reden was de erbarmelijke wegomstandigheden naar Bergamo en de snelheidslimieten, vaak 40 km/u.
De geselecteerde parkeerplaats in Bergamo was zonder problemen te benaderen en de grootte van de parkeerplaatsen was voldoende voor onze camper

Tijdens de sightseeingtour door Bergamo hebben we eerst de vestingwerken van het kasteel van S. Viglio verkend. We liepen naar de hoger gelegen wijk San Viglio. Vanuit de wijk met de kerk van S. Vigilio heb je rondom een adembenemend uitzicht; als het zicht goed is, kun je over de Po-vallei naar Milaan kijken en naar het noorden kun je het panorama van de pre-Alpengordel zien.

Het verdere voetpad leidde ons naar het hart van het oude centrum van Bergamo met de ietwat onopvallende witte kathedraal en tegenover de marmeren kathedraal van Santa Maria Maggiore met de Colleoni-kapel en de doopkapel aan de rechterkant. Ook de vele pleinen en arcades waren de moeite waard.

Na een goed verblijf van drie uur gingen we verder naar onze bestemming van de dag, Brescia, waar we ook de nacht doorbrachten.

Het vinden van het veld was niet moeilijk dankzij GPS, het was vrij ver (ongeveer 5 km) van het stadscentrum. Het was laat in de avond bij aankomst en na het eten was er nog een kleine verkenningswandeling over het plein.

Aangekomen bij de Womo gunden we onszelf eerst een koffie en een pauze. Voordat we naar Mantua gingen, moesten we nog ons afvalwater en de wc afvoeren en vers water bijvullen.

GPS: 45.163502,10.812300

De reis naar Mantua is goed verlopen, alleen vonden we de parkeerplaats niet meteen. Het navigatiesysteem bracht ons in de verkeerde richting. Na het opnieuw invoeren van de coördinaten van de parkeerplaats werkte dit ook met omwegen om naar de parkeerplaats te rijden. De camping was niet ver van een meer, dus we gingen kijken of er een plek was om te zwemmen. Het water van het meer was zo vervuild dat zwemmen tot het verleden behoorde. Na de wandeling over het meer hebben we zelf iets te eten gemaakt en zijn toen een avondwandeling gemaakt door het oude centrum van Mantua. De stad was bijna leeg van mensen, de restaurants en cafés begonnen te ontruimen om te sluiten. Na een kort bezoek aan het nachtleven van de stad was het twintig minuten lopen terug naar de Womo.

Onderweg moesten we over een klein obstakel rijden. Een smalle, korte brug met een breedte van 2,00 m stopte onze reis. Onze WoMo heeft een breedte van 2,30 m. De wielbasis is twee meter, dus onze baan past tussen de stoepranden over de brug. Alles is goed verlopen. De geselecteerde parkeerplaats lag dicht bij het centrum van de stad Este, met een maximale hoogte van 3,20 m. Geen probleem voor ons. Op de parkeerplaats vonden we ook een ideale parkeerplaats in de schaduw. Met de Castello Carrarese zijn we meteen de stad gaan verkennen. Este werd snel bekeken, het Castello was gesloten voor een evenement.

Het prachtige kasteel van Este, gebouwd door Ubertino da Carrara tussen 1338 en 1339, dateert uit deze periode. De ringmuur van het kasteel is 1000 m lang en heeft 12 torens. Tegenwoordig is hier het stadspark gevestigd.

Aangezien Padua maar 28 km verwijderd was, besloten we om als volgende tussenstop naar Padua te rijden. Een andere handicap kwam bij het verlaten van de parkeerplaats in Este, de doorgang door de stadspoort was beperkt tot een breedte van 2,30 m. Dit obstakel konden we alleen overwinnen met ingeklapte buitenspiegels.

We waren snel in Padua, helaas was de ingevoerde parkeerplaats bezet, we hebben ons navigatiesysteem snel gecorrigeerd naar een andere parkeerplaats. De te benaderen parkeerplaats lag aan de andere kant van de stad, vanaf nu stonden we gewoon vast in het verkeer en dat midden in Padua. Na een stadstour van twee uur maken we gebruik van een parkeerplaats voor een groter winkelcentrum. We voelden ons niet comfortabel om daar te parkeren, en we zagen geen bordjes met parkeerverboden. We moesten ongeveer 2 km terug lopen naar het centrum, we waren nogal lukraak onderweg.

In de TouristikInfo kregen we eerst een stadsplattegrond om de belangrijkste bezienswaardigheden aan te pakken. De basiliek van St. Antonius zou ons eerste doelwit moeten zijn. We doorkruisten "Prato della Valle", een van de grootste en mooiste pleinen van Europa, met de kerk van San Giustiniano, die we toen bezochten. We waren opgewonden om de basiliek van straat te zien. Anthony. Voor de basiliek stonden souvenirstalletjes met souvenirs van St. Antonius. Irmgard kocht een klein beeldje van Antonius. Het interieur van de basiliek was indrukwekkend, met de grafkapel van St. Antonius. De kist van Sint Antonius. Als je het met je hand aanraakt, wordt gezegd dat het je wensen laat uitkomen.

Na uitgebreide sightseeing gingen we naar het grootste deel van het voetgangersgebied van Padua, van Piazza Garibaldi tot Prato delle Valle, dat de Paduan "Liston" noemen. Het is een hele mooie wandeling van ongeveer 1 km die je niet mag missen. Ook vanwege enkele van de belangrijkste en meest bezienswaardige paleizen van het centrum die langs zijn pad liggen: het historische "Caffé Pedrocchi", het stadhuis, het hoofdgebouw van de universiteit en, aan het einde, waar de voetgangersstraat eindigt in het "Prato della Valle", het "Angeli Palace". Het begon donker te worden en we moesten naar onze stacaravan terwijl we bij daglicht nog onze weg konden vinden. Toen we bij de WoMo aankwamen, was de parkeerplaats vrijgemaakt, onze WoMo stond er nog alleen.

Om de nacht door te brengen reden we terug naar het natuurpark van de Euganean Hills naar het dorpje Arqua Petrarca waar we in het donker een rustige parkeerplaats vonden. Ik had me de nadering erger voorgesteld, smalle, heuvelachtige bergwegen. Integendeel, het was een goede normale weg.

Kampeerplaats Overnachting Village Arqua Petrarca

Hoe dichter we bij Venetië kwamen, hoe beter de wegomstandigheden werden. Aangekomen in Chioggia, de zee, de geweldige stranden met hun kraampjes en bars, heerste er een echte vakantiestemming. Alleen waren we niet op pad, de benaderde Stell.u. Alle campings waren bezet. Gelukkig of toevallig vonden we een grotere parkeerplaats, waar al stacaravans stonden en we stonden ernaast. De parkeertijd was beperkt van 8.00 uur tot 20.00 uur Dat was genoeg voor ons om het kleine Venetië van dichterbij te bekijken. Op de markt kochten we goede kaas. Op de een of andere manier was de dag, met de wandeling in de ochtend, de rit en de hitte van 25°C aan zee, erg vermoeiend.

Na een uitgebreide rondleiding genoten we van een goede cappochino met vegan cake.
Snel het afvalwater afvoeren en verder rijden naar Vicenza.

De parkeerplaats, die ook voor overnachtingen is, was bij het binnenzwembad in Vicenza.
Zodra we aankwamen gingen we naar het centrum. Onze wandeling door Vicenza, langs de Corso Palladio, de boulevard van de stad en over de Piazza dei Signori, was als een wandeling door een openluchtmuseum gewijd aan de Italiaanse Renaissance-architect Andrea Palladio. De kunstkenner kan de verschillende stilistische ontwikkelingen van de Palladiaanse architectuur aanschouwen, wij als leken verheugden ons gewoon over de prachtige paleizen. Aan het einde van onze Veneto-tour wilden we die avond lekker eten. Afgezien van bars en cafés, vonden we geen geschikt restaurant dat uitnodigend voor ons was.

De vroege reis bracht ons via de stad Thiene, waar onze dochter op bezoek was op een studentenuitwisseling. We stopten niet, we reden rechtstreeks naar Bassano del Grappa.

De plaats was druk bezocht met mensen. Er was een onzekerheid waardoor het moeilijk was om goed te slapen. De vroege reis bracht ons via de stad Thiene, waar onze dochter op bezoek was op een studentenuitwisseling. We stopten niet, maar reden rechtstreeks naar Bassano del Grappa. Er waren problemen bij het naderen van de parkeerplaats, er was geen parkeerplaats op de ingevoerde coördinaten. We vonden een parkeerplaats voor vrachtwagens met een bordje 'verboden parkeren', waar we net naartoe liepen. Hoewel er in Bassano verschillende grappa-distilleerderijen zijn en de "Grappa"-brandewijn een van de typische lokale producten is, heeft de naam van de stad er niets mee te maken. De belangrijkste attractie van de stad is ongetwijfeld de brug "Ponte degli Alpini" (Brug van de Bergsoldaten), ook wel "Ponte Vecchio" (Oude Brug) genoemd. We gebruikten de halte om het gebouw te bezoeken en eroverheen te lopen. Verder is het een pittoresk stadje, niet te vergelijken met de steden die we de dagen ervoor bezochten.

De bestemming van de volgende etappe zou in de Dolomieten bij Alta Badia moeten zijn, om deze plaats via de kortste route te bereiken, moest de Rolle-pas worden overgestoken. We reden de SS50 naar St. Martin am Sismunthbach. Aan het einde van het dorp stopte een hoogtelimiet van 2,50 m onze reis. We twijfelden om verder te gaan, ik kende de route niet, we stelden onszelf de vraag: als er een tunnel is waar we niet doorheen kunnen rijden, dan klopt de beperking. We keerden om en reden de route van 25 km terug. Neumarkt bij Bozen was nu onze nieuwe mijlpaal, die we via Trento over een goed ontwikkelde weg bereikten.

Onze verdere route leidde ons nu via Trento. We kennen Trento vrij goed van onze vakanties in Zuid-Tirol en besloten daar niet te stoppen.

Neumarkt bij Bozen was nu onze nieuwe mijlpaal die we bereikten via Trento op een goed ontwikkelde weg. De plaats werd aanbevolen door onze buren. We hadden geluk, er stonden maar vijf stacaravans op de SP, het wordt goed bezocht en de tien plekken zijn snel bezet. Na de lange rit besloten we een pizzeria te zoeken en de dag af te sluiten met een goede pizza.

In de nacht begon het te regenen, toen we opstonden regende het pijpenstelen. De temperatuur zakte naar 14°C. De verdere terugreis moet ons via Zwitserland (Ofenpass en Flüelapass) voeren. Onderweg zag ik op mijn mobiel dat de Flüela Pass gesloten is. Dus moesten we onze route opnieuw wijzigen en onze reis naar huis beginnen via de Reschenpas. Bij het servicepunt voor Landeck hebben we een tiendagenvignet gekocht om gebruik te kunnen maken van de autobahn. We hebben geen gebruik gemaakt van de Arlbergtunnel, maar zijn over de pas gereden. We waren verbaasd hoeveel sneeuw er nog op de top van de pas lag. De reis van vandaag was zwaar, aan Duitse kant was de B31 bij Kressbronn afgesloten, de omleiding ging via Ravensburg. Was niet zo erg, we rijden gewoon via Sigmaringen naar huis. Bij Weingarten miste ik de afslag en ging dus terug richting het Bodenmeer naar Meersburg. Ik dacht dat ik mezelf dat niet aan zou doen, veranderde van richting en reed naar Ostrach. Kort voor Ostrach was ook de weg afgesloten, de omleidingsroute voerde ons door talloze kleine dorpjes en gehuchten totdat we uiteindelijk in Krauchenwies belandden. Vanaf dat moment ging het helemaal naar huis.